Poezi nga Irena Gjançi

 

 

 

KORÇA SONTE  ËSHTË  ZGJUAR

 

Qielli  hodhi  mbi shpatulla sharpen me yje…….

Në  qafë  vari  medaljonin e  artë…..

Me  dritë  i  mbushi kalldrëmet e  rrugëve,

mbi  qyte   zjarr dashurie   ndezi   prapë………

 

Vishe fustanin   ngjyra – ngjyra….

atë me  dekolte dhe  rrudha….!

Korça , sonte,  është   zgjuar,

nga  serenatat  dhe  të  dashuruarit.

 

Lëri  flokët  e  lëshuara,

të   t`i  përkëdhelë  flladi.!

Të  ngatrroj në  to  unë  duart,

të  të  puth me  mallin e djalit…..

 

Le të na rrëmbejnë rrugët,

në të fshehtat e  tyre  !

Nata sonte është  e  ëmbël,

E ëmbël është dhe  drita e  syve.  !

 

 

 

 

UNË DHE SHTEGËTARËT

 

I çudiçëm mëngjezi i sotëm.,…si   atë   ditë….

Si atë ditë u gdhi edhe qielli…….,

retë sdo t`i ketë nëpër këmbë,

pas qerpikut të tij mundohet të lidhë diellin….

 

I pashë shtegëtarët kur u nisën…..

si një armatë, në krahë të njëri – tjetrit…..

Vështronin të gjithë përpara……s`di se ku…!

Mbrapa tyre cicërimat ktheheshin në klithmë …

 

Dhe unë një shtegëtar mes turmës të panjohur…….

Aromën e Atdheut, filakto, mbaj brenda shpirtit…..

Me gjuhën e nënës flas e përmalluar brrenda dhëmbëve

malli m`është kthyer në një britmë të fuqishme.

 

 

 

 

VALSI I VJESHTËS

 

Mes tetori dt 18………

Nga gjumi më ngriti një erë e marrë…..

Gjethet danconin valsin e fundit……

Valsi i  tyre të  rrëmbevi  atë  natë

 

Mes  vjeshtës  ike si një  lule,

pa folur ,…

në heshtje  …..  si  asnjëherë….

Valsi i vjeshtës  t`i mbylli syte

Të nanurisi  në  gjumë  përjetë.

 

 

 

GABIMET E JETËS

 

Nga  gabimet e jetës s`fshihesh  dot,

në  gjurmët e  tua i ke pas….

Nxjerrin kokën  kur s`i  prêt,

plumb mes  ballit i ke në jetë.

 

Gabimet  janë pasqyra jote,

fytyra  jote e vërtetë….

As fshihen, as  harrohen,

plumb mes ballit edhe  kur vdes