Poezi nga Anastasia Çipi 

Nënës

Nënës sime

Dy herë, dhimbja ime ti

Derë, që më rri hapur

Derë, që në mesnatë

më pret

Derë, që më dhemb, tremb

dhimbje që më vret

Derë, që më fton

Derë, që më don

Një trokitje, dy, tri

zemra më rreh, sa ti del

Agimeve, kush derën më çel

Lot i syrit tim, ti!

Një nënë , që  vetëm  jeton

ku  shpirtin më prek

e  nuk gëzon

pa dorën, pa fjalën ,pa ty nënë

kjo botë, s’  më shijon……

Lermë  të puth në ballë

sa  të kam  gjallë

Ti, që më heq mallë

Ti. që më ve hallë…..

Ti  gazi im….Ti përmallim

Ti yll…

Pa fjalë  hyre ti , tek unë

Lehtë, lehtë

Ngadalë, ngadalë…

Ujvarë u bë  dashuria ime per ty

Më mban   gjallë- gjallë

Si dritë  më shkrep ajo, në sy

Një rreze, që më ndez  mall

Më ndrit në vezullim

Ti, ylli im

Dritë  që rrezëllin,

Në përgjërim, amëshim…

Si qiri…

Si qiri po digjem

në fjalë e lutje,

në  përgjërim

zvarritem, tërhiqem,

për  ty shpirti im…

Arlekin

Vera, gazi, hareja , në fund

Qeshje të dashura pa fund

Dashuri ti japësh  të vegjëlve

me shikime dashamirëse

dhe në kalim, koridoresh

një puthje të ngrohtë…

Sot  ditë karnavalesh

i vogli  kloun veshur

në një  tjetërsim të çuditshëm

Arlekin më shfaqet

Më prek, puth e qesh

mua më ndez dritën

veç  për pak vdes

Ikën  fëmija  në gaz

mua  më le pas

në të fshehtë maraz

Më kujton shumë

Shumë dhe pak

mbetem hutuar

si zënë  në lak

Seç më ndolli sonte

Arlekin….

shpirti im kaq donte

më hyri mendim:

Me laps anash  në faqe

dy pika lot

qarjen simbolizuar,

sikur të flet e të thotë:

Vajzë, mos rri  ndaluar,

nuk  ka të dytë,

nuk ka faj fati yt

E më pas nuk ndal asnjë çast

të flas, të flas e mos ndal:

Le të qeshni  ju, por brenda

Brenda meje  ka lot…..

Fytyrën  lyej  ndonjëherë,

me puder të bardhë

në vete  me ardhë

që të  mbuloj  ankthet e mia

Lumturia ime nuk ka fytyrë

më jep  frymë

të  heq  zgjyrë…..

Mos, kërko Pse- në…

Çaste..

Çaste, vinë momente  kur nuk do të jesh më

Kur lodhja mbyll sytë,

Shkëndijë, shkrepëtimë, zjarr

Një çast, që të ndryshon,

Çfarë  ishte më parë,

Nuk ëndërron

Të gjitha  kanë ikur ,arrati

Ku as ti, as zoti nuk di

Hap sytë me zor, nuk mund të të shoh , të shkund

Të shkundi jeta vetë,

Të tha një të vërtetë

Shiko me sytë e shpirtit,

Në vetminë e të uriturit,

Në rrugën e të ndriturit…