Poezi nga Seli  Murati

 

 

Sensual janë sytë e tu

 

Si qielli blu sytë e tu sensual

në breg të oqeanit ti fal

rreze drite e diell ,

qerpikë gërsheta të arta

që çelin petale të bardha bore

të përdredhura në lulevjeshte

 

që kanë mbetur të fiksuar në kujtimet

në brigjet e largët të detit

tek adresa e vjetër

ne shikimin e përhumbur të syve të mi,

mes meje teje, ka ni fshetësi

ëndrra ime e veshur

mbushur me plot magji dashuri

 

Mallin tënde të largët

që fshihej nga qielli

valët e detit ngatëruar hapave,

brënda detit të shpirtit tim,

me një dolli gotë verë dehur

me syrin e malluar qerpikët të ulen

natën ndez qirinjtë shkëndi

fytyrën si në ujët

e një burimi të kristalte,

mes detrash pa fund

ti thellë po më flet

me sytë tu sensual

me plot ngjyra stine

dashurinë thurë kurrorë.

 

 

Mbretëreshë e vargut

 

Si vala deti më rrëmben mendimet

dëshirën mes ëndrrave putha heshtjen tënde

mbrëmjeve shpërthen aroma jote

e ëmbel magjistari, ujvare ndjenjash e etur

me syrin e kristaltë si rubinë petale

zbraz aromën tënde në shpirtin tim.

 

Sytë e tu të thellë mall në errësirë

janë mbushur shkëndi nga vështrimet e natës

qerpikë fluturuese më vjen thellësive të shpirtit ,

rreze dielli e ndiej ngrohtësinë tënde ,

që fryn birgje përkëdheljesh, me tinguj shpirti

ndez flakë kujtimin e dashurisë .

 

Si engjëll misteri më shfaqesh brëmjeve

mbretëreshë e vargut trëndafil i kuq qelur

në ëndrra më gjen,miliona ngjyra malli

krahë flutur drejt qiellit të shpresës

shikimin tënd me ndjek thellësive të shpirtit .

 

Me rrahje zemre…,

imazhi yt fshehtësitë e shpirtit

pikë loti vese plagë tret,

në kodin e dashurisë hapat kërkon

petale të derdhura aromë oqeani

të shpërndara në degë jete

realitetin e vrazhdë të vetmisë,

një gjysëm jetë mbushur plot me kujtime .

 

Loti që mos të lëndoj

si bregu valët e kristalta.

më ndiell dhe tërheq në shoqërinë

që një herë të besoj në dashuri .

 

Në një gotë kristali

notat në pentagram

mbushur me aromë shpirti

brengën e thyer të udhëve të gjata

përkëdhelur deshirën përtej oqeanit

ngjyrat e perendimit ti dhuroj ,

nëse syri sta mbush mallin

mbretëreshë e vargut

të jap buzën që ta shuash zjarrin.

 

 

Ti jeton jetën time, unë prek çastin tënd.

 

Nëpër netët e gjatë si nata pa hënë

hijen tënde në errësirë ti fsheh

heshtur hapat të ecin nën tingujt e shpresës

pa lëvizur qërpikët i përhumbur qëndron

pa më thënë as edhe një fjalë

si valë e lëshuar prej një varke

lundron lehtas përplasesh në thellësinë e kujtimeve

duke prishur formën e përgjysmuar të hënës

ti fsheh ndjenjën time.

 

Netëve të ftohta mbështillem në guacën time

zëri yt nëpër netë tingëllon si kristal

kurrorë mbi qeripkët thur shpresën ,

ti me vështrimin tënd netëve të gjata

troket në portën e magjisë , ndez errësirën ,

në shpirtin tim bashkë me heshtjen det ,ocean…

pasqyrë më rii rrubinë e kësaj nate stolisur yll e hënë ,

dritë lëshon mesazhe pa fjalë në zemër më dërgon.

 

Edhe këtë natë qëndron i heshtur

imazhi yt në nëtët e gjata pa zë ..

shpresa e ndarë në dy pjesë

si një lot i këputur…,

përmbi brengën e thyer i venitur noton

në ajrin e stuhisë së përtymur…

qëndron përmbi fytyrë si një duvak

që fsheh lakuriqësinë e ndrydhur …

nëpër rrezet të hënës,dashuri çel

një buzëqeshje të fshehur më dërgon .

 

Kurr errësira të largohet ,

ti vien me hënën i heshtur

ditën vien me rrezet e diellit

një deshirë peng kohe në heshtje mban

fatin tim duke e vizatuar

në fytyrën e zemrën tënde

ti jeton jetën time, unë prek çastin tënd

 

 

Ti shpresë e natës

 

Nën qerpikët e njomë

imazhi yt sonte …

i heshtur mbyt lodhjen e natës

si një mjegull sillesh vërdallë

ikën e vjen si psherëtimë,

vjen e ikën si dhimbje ,

shpresën në heshtje e vret .

 

Si flutrat që më shëtisin ëndrrat

endesh rrugëve si hije

në drit të hënës ti qëndron

ëndrrat vetëm për ty më flasin

ndjenjën e shpirtit e fsheh

si valët e liqenit që dridhen si mirazh.

 

Ti shpresë e natës ,që ndrit në qiell …

ëndrrat e mia mi mban zgjuar

krahë hapur,për cdo natë ti më vjen

më puth e me flet, mëngjeseve agimeve

më zgjon shpresën,ma mbush plot jetë

 

Ti thesarin që ruan të fshehur

në skutat e shpirtit…

dritën e shpresuar mos e fik

në lotin tim pasqyrohet fytyra jote

e strukur mes kujtimesh …

më puth buzët gjer në dhembje,

ti nuk e thyen zemrën time.