Shpresë e përlotur apo nganjëdhim për të nesërmen. Nga : Agron Shele Poezia si mishërim i percepetimeve fluide shpirtërore, por dhe ndjenjë e thellë përjetimesh shpreh pareshtur ideimet dhe vizionet për vetë moderaturën jetë, të konceptuar gjithmonë sipas këndvështrimeve artistike, … Continue reading
Poemas de Silvia Ortiz TE QUEDASTE DORMIDO abrazado a mis versos aferrado al contorno de las aves en la esquina el rocío de anoche y las redes sociales coqueto destino minutero infrecuente de batallas fraguadas Te quedaste aferrado … Continue reading
Prozë poetike nga Majlinda Mema
Deliri që s’ shter…
( pjesa e I )
Kujtimet e dikurshme më vijnë buzëplasur e etja shtrin gjymtyrët e këputara e të mpira. Èndrra e bukur klith e plagosur, ah zëri i saj, i mjeri tingull humbet në kotësi. Iki asaj udhe që erdhe dikur, i njëjti zë fatalisht të thërret, por pas lë veç kujtimin e bukur. Nuk mund ta ndal mungesën tënde, rëndon si dheu i varrit, zi që bie fatkeqësisë. Kortezh ngjarjesh që s’ mund të ndalen, më shtyn drejtpeshimit tënd, mbështillesh tek unë si një mallkim. Asaj qetësie ku zhytur jam, lind mëdyshja e të qenit pranë, hutimit të gjatë vetvetes vërtitem. Shtigjet bllokojnë përmbajtjen pafundësisht, asnjë shtysë në mes, fuqisë së tërbuar vijnë rrymat më të forta. Atje ku fundosesh vetmisë, je ishull ku humb shkujdesjes time, rruga e humbur nuk ka rrugëzgjidhje, por zhyt labirinthesh.
Deliri që s’ shter…
(pjesa e II)
Frymën më merr duke feksur, si yll i largët, shuhesh dëshirës, paudhësi që zbret papritur. Në më kujtofsh, fshiji brengat, të kundërtat s’ mund të bëhen bashkë, përplasjet nuk mund të ndalin. Zëri meket fjalëve të trishta, natyra ndërroi nurin e vet, nuk di në humb apo fitoj. Veten e ndiej të ndarë më dysh, çdo pjesë e imja tokë e helmuar, aty çel errësira me sytë e frikshëm. Enigmatik më vërtitesh arsyes, nuk di si ta ndal burimin e turbullt, këtë shtypje nuk mund ta fsheh. Më rëndon kujtimi i zbrazët, qelia ku futem s’ ka ajër, tërhiqem zvarrë këtij fati të pa frymë. I mblodha copëzat e tua tek vetja, nuk më folën asnjë fjalë, u struka kruspull pa u ndjerë. Të mbaj si rrezatimin e kthjellët, që krejt u nxive në çastin e papritur, u ktheve në plagën që dhemb papushim. Hedhur tutje meditimit tim, mbetem këtij bregu, ku s’ ka gjallëri, po re të përhimta për të nisur shtrëngatën.
Poezi nga Marjeta Shatro Sa herë që jam larg Kur dita të shuhet, dhe nata të veshë të zezën vello . Nga dritarja shiko shkëlqimin e një ylli të bukur, që ndrin në qiellin e errët. Ai … Continue reading
Poezi nga autorë të njohur grekë Jannis Ricos Pothuajse Duarve merr gjëra që s’ngjasojnë – një gur, Një cop qeramidhe të thyer, dy fij’ shkrepse të djegura Gozhdën e ndryshkur në murin përballë, Gjethen që hyri … Continue reading
Poems by Opak Ingram Foundation of Love Foundation of love , the pursuit of happiness the essence of souls’ Exists with a glimpse of god within, A purpose of god Creates the reflection The beauty of god … Continue reading
Poezi nga Zamira Agalliu Shkëputur nga vëllimi poetik “ Zemëruar me apostujt” Besnikëria Besnikëria nuk është lëmoshë, Ajo jepet e plotë, Kështu u betova mbi një pllakë mermeri, Pritjen e gjatë e treta në lot, S’më kthyen … Continue reading
Tregim nga Natasha Xhelili ZGJIMI I STATUJËS Ajo ishte një dhomë e madhe me perde të trasha të modës së fundit, me mure të lyera me bojë të bardhë, me statuja të renditura me mbishkrime të … Continue reading
L’ ACCHIA PPANUVOLE ” poesie di Rosella Lubrano. IL CRITICO LETTERARIO E’ PASQUALE SOLANO. La Poetessa Rosella Lubrano, con i suoi versi, ci riporta per il linguaggio usato, nell’esporre la sua lirica, verso la metà … Continue reading
POETI, LUMI DHE VAJZA -Fantazi larg legjendës- Shkëputur nga libri me trgime ” Dashuria çel në prill” të autores Drita Lushi Një vjeshtë, jo shumë të largët, bri një lumi të bukur, kish lindur një vajzë. … Continue reading
Poezi nga Rami Kamberi NË SHENJË, KUJTIMI… Mes mureve të kullës sime, ku motetet rinë varur, kujtesë I lexoj brezat, me sytë e kohës Si germat e abetares, derdhur, mbi fletët e gjakut, shpresë Për copëza jete, … Continue reading
Poesie di Maria Cristina Sabella Cosa nasconde il mare ☆¸.✿.¸.•´ ¸.•´.-✿ ¯**´¯**´¯`˜”*°•.•.¸ღ¸☆´ ¸ Meravigliosi gioielli del Signore messi al sicuro nello scrigno del mare illuminano gli abissi e lo colorano d’amore. Nello stesso mare muore un sogno d’onore … Continue reading
Poezi nga Bilall Maliqi PLASI HESHTJA Ma ndalën hapin në pikën e ndalesës Brenda meje u fry dhembja Kur ma mbytën një dashuri Zemërimi u zgjua Në mua plasi heshtja Dhe durimit iu sos pritja… (Pika … Continue reading
Poems by Alicja Kuberska (Not) My Poem I wrote a few words and secured them permanently. Reflections and emotions created the stanzas. I uttered the final sentence, and my poem moved like a zephyr, Kissing my … Continue reading
Portreti i Poetit zbukurohet me vargje për Vendlindjen “Fytyra e Vendlindjes” e DURO MUSTAFAIT Nga Përparim Hysi Të shkruash për një Poet si Duro Mustafai, nuk është aq … Continue reading
Poemas de Sandra Ssarmiento EL ESPERADO Abrazada a las sábanas blancas, donde eran arrullados mis sueños. Recordaba en completo secreto, los instantes de plenos deseos. Entre risas instantaneas, sintiendo todavía su aroma. Me llamo y me … Continue reading
Poezi nga Sokrat Habilaj TANI QË MËSOVA… Tani që kam mësuar se poezia, më tepër, Është grua e trishtë, e zhytur në mjegull. Mos duhet të mendoj qoftë edhe në letër, Se ikona pa fund grash më … Continue reading
Poesie di Giuliana Coni REGALO Riempirò la tua notte ti disseterò portandoti tenendoti in tanti abbracci fino a ubriacarti di passione sarà un regalo profumato d’amore. Prendi la mia anima e su un cielo impazzito sotto … Continue reading
SOBRE CAUSAS DEL PERDON (Fragmentos de: “Mis tardes con Don Genaro”) José Revello “El perdón y ser perdonado. Esa inmensurable bendición. La sublime gracia benéfica desprendida del amor, que es gran consecuencia. Es el acto inspirador … Continue reading
Poezi nga Tyran Prizren Spahiu
GJURMË POETI
Sot…freskët shumë, gjallë më kujtohet
ditë ajo, kah fundi i vjeshtës,
më robëruan ndjenjat, fuqishëm,
kur përmendet emri yt, ai i poetit.
Hidhen sytë, në bibliotekën e dhomës,
Rregulluar bukur, thjeshtë, shijshëm me dashuri,
librat janë, dituria që deh dhe rrezaton,
dritën më magjepsëse, të fisnikërisë.
Prore ke folur, me dinjitet ke përmendur,
Lexuar kemi bashkë, poezitë e miqëve,
bisedonin për fuqinë, epshin, e shkronjës,
analizonim poetët e Nderuar.
Në vetmin e dhomës, fjalët më vërsulen,
derisa pinim kafen, e mëngjesit në qytet,
shumë pendashës, kurrë as nuk i kam parë,
i kam miq të shpirtit më pate thënë.
Po…në qenien time të gdhendur janë,
Të arta shkronja, bujarët e vargjeve,
bartur le të jenë, me mirësi nga i Madhi
Titanikët e të bukurës, gjurmët që na nderojnë.
UNË GABOJ !
Ju lutem më tregoni, ndoshta se ne moshe jam !
syte tradhtojnë, trojet e lashtësisë nuk shohe mire ,
ketu , historinë takova , fjalet vellezer miresevini ,
une serish këtu ne Shengjin them,ndoshta shume gaboj !
Mesuar nuk dua te jem , te largohem nga kopea ,
lunderoj ne anije pa vela, apo ndoshta në vend te huaj ,
mesuar nuk jam , te ushqej egon tim , fundosem ne luks te rrem ,
mos me akuzoni , përgjërohem per modestine tim .
Unë, i thjeshte njeri , i ketij populli jam ,
ne, bashkejetojme ne te miren dhe te keqen ,
buke jo shume , luks të tepruar, por besim po ,
nuk dua, nuk mund të ndahem nga njerezit e mi !
Gaboj une shume , pushime bej ne Shqipni !!
ndëgjova duke më thirrur, dashnor i modestise ,
po, po , e di , une tmerrësisht jam gabim !
Ç’të bëjë, ju më tregoni ?
Deshiroj te jem me miqte e mi ,në sofrën traditë,
vend, ku natyra është parajsë,
ne te bukuren shqipfoles atdhe ..
.
Neser , jaranët e mi , une neser do them,
ejani edhe ju , pushim te bejme në vendin tone …
E di , në heshtje do me akuzoni se jam gabim !!!
DËSHMORIT
(kushtuar dëshmorit Feriz Susuri)
Në atë pritë tek ura e pranverës
Mbylli sytë djaloshi në rini
Sheh hijen që rrëshkjet tek lapidari
Kujtojmë çdo vjet të rënin e lirisë.
Ndalur është koha e kujtimeve
Ndjenjat e ngrohta më sulmojnë
Në ajër notojnë zërat e nxënësve
Respekt i pamatur mbretëron.
Fjalët këto derdhin dritë
Në ngjarjen e besës dhe besnikërisë
Vendosur ec rrugës së gjarpëruar të malit
Ushtari shtegton drejt hienave të natës.
Krismat e vdekjes larg u ndëgjuan
Shiu u ndal gjakun për të mos shpërlarë
Pëshpëriti fjalët e fundit më vranë
Cicërimat e zogjëve u ndalën papandehur.
Rrënjët e pemës tani frute të kuqe kanë
Pa i mbushur tridhjetatë u bë martir
Mbledhur sot në atë vend u takuan
Shokët e luftës dëshmorin për të kujtuar.
Poezi nga Hamdi MEÇA Sonetet e së Premtes PRAY FOR MYNICH Mynih,e premte,tre shqiptarë vriten, Sëbashku me të pafajshëm të tjerë. Gojët e zeza nga mbi kokë zbritën, Fyti i secilës -rruga për në Ferr. Tërë … Continue reading
ATUNIS GALAXY POETRY 