Poems by Hilal Karahan My night is above the eternal time Confrontation strengthens the night Time shakes its cocoon unravels the intelligence and silk ingratitude Time is a terrible temper: pouring cascade of foaming … Continue reading
Poesie di Antonio Stramaglia A Loreta Nella vita ho conosciuto donne; donne armoniose e vanitose; manichini sulla passerella del mio sguardo; donne con l’arcobaleno sul viso, sul piedistallo insensato così come la ragione ebbra, folle, senza un … Continue reading
Poem by Argonafti Spiro Makrijiani Sometimes Sometimes I love you for what we had wasn’t it so good but wasn’t that bad an uncommon love story with a common end but crossing our paths again it was … Continue reading
Poezi nga Mato Stefo MBETEMI MIQ!! E ç’mik të jesh me zërin, që derdhet nëpër det, e dallgët i përkul dhe bëhet valë vetë? E ç’mik të jesh me sytë, që dergjen në ajrim, e mbledhin gjithë … Continue reading
Poezi nga Dritan Loni Llogone
VENDI KU PËRHUMBEM
Buzëqeshja e gjithë botës më njësohet,
Që kur tek e jotja përhumbem ,përmëndem .
Gjithçka e hidhur rreth tyre largohet ,
Heshtjet s’janë më boshësia ku çmëndem .
Toka përkudjet i rresht ,
Ndërsa përkëdhelshëm ti hapin hedhë .
Si buzëqeshja jote ,çdo lule nxitimthi çelë ,
Hapsirë e pa limit ,ndjej të më përmbledhë .
Shi lumturie bie pa ndalur ,
Edhe pse jeta nuk është veç një buzëqeshje .
Dashuria ,është dhurata që pafundësisht ke falur ,
Ndaj vitet me ty ,janë një e pambarimt kurreshtje .
NDONJËHERË ÇUDITSHËM
Më çuditin përherë dukurit ,
Pa fjalë më lënë shpesh dhe heshtjet .
Ashtu siç ka gjëra që i mendojmë pa limit ,
Ka heshtje që nuk shfaqin kurr kurreshtjen !
Ç’farë do të ishte një heshtje ku s’gjenë kuptim ,
Një mendimin i stërlodhur mëndjes ,që shprehin nuk hasin ?
Vërtet ka fjalë që s’duan më tej sqarim ,
Siç ka dhe mendime që me fjalën duhet të flasin !
FTOHTËSI
Dallga dhe bregu hapin përherë krahët ,
Motit të egër dhe zhegut plot ngrohtësi .
Ne nuk mbetëm më miqë ,si dikur të afërt ,
Heshtja kish shtruar të sajën largësi .
Krahët të shtrija ,si dallga me bregun ,
Të të kërkoja ,të më kërkoje pak miqësore ngrohtësi .
Largësit të shkrija nga ai çast i përpjekur ,
Të mos ishim si një ajsberg gjithsesi .
Me erën të flisja ,me dallgën më përgjigjeshe ,
Me të njëjtin shi ,vadisnim atë miqësi .
Dhe natyra e kish zili tonën ngjizje,
Tani : ti nuk di më ç’mendoj,une nuk di ç’bëhet me ty !
PLOTËSIA E QËNIES TIME
Më ndodhë të humbas fundit të shikimit ,
Pafundësis së retinës tënde ,vetveten të shohë .
Sa herë më duhet ti fshihem poshtërimit ,
Veç në botën tënde strehim kërkoj.
Syve të tu lundroj pafundësin ,
Dhe paqen shpirti, aty e gjenë !
Nëse një dite do të njihja kotësin ,
Sigurisht largë botës tënde do të jemë.
NDJESI
Nuk dija më parë ç’ish vërtet dhimbja ,
As zhgënjimin që gërryen si errozion gjithçka .
Deri kur si degë e thyer u ndjeva ,
Dhe shpirtin shihja të fluturonte, si zogu pa krahë .
Poezi nga Lida Lazaj Fati i jargavanit në rrugën e këmbëzbathurve Në rrugën e këmbëzbathurve si busullhumbur kaloi një i përkëdhelur nga fati. Këmbët e tij me këpucë mijra erushe rrugës i zgjuan mornica mbi lëkurë. Për … Continue reading
Poezi nga José Maria HINOJOSA JO MË PUTHJE Një erë e papritur përplasi dyert dhe buzët tona të qelqta atë natë nga puthjet tona si me gjak qenë ngjyer në gojët tona humbura mes pyjesh. Buzët nga … Continue reading
Poems by Lily Swarn
Primal me
Uncoil the primal me
and emerge
The superior me
Unshackled by primal fears
Unadorned by man made hopes
Mechanical love swung out of
Concrete buildings on tarred roads
Primal pain moaned and yelped
Screamed and yelled
Unabashedly
Primal me
unashamed of my body
It’s voluptuous contours
It’s raging needs
It’s anguished hormones
Striding like Venus incarnate
Encompassing love and desire
In one fertile leap of prosperity
Primal anger unfurling high on
The mountains of want
Released from hollow corners
In simmering waters
Unleashing the river of life
To meander at will to its Creator
Primal sounds beckoning me
Loud like the beats of the Nagaada
That called the troops to war
Reddening the blood in my stream
Crimson mouthfuls sucking out
The violet venom corroding my insides
Primal like the roots of the Banyan tree
Fondling the earth reverentially
Emerging stronger with its humility
Lustily uttering the name that hovers
Shakily just beneath my plump lips
Shorn of artifice
Bereft of guile
Primal me in my holy sunshine
Naked emotion hanging to dry
On virgin beaches in ethereal skies
Shaken , buzzed , hissed , hummed
The primal sound whistled in the
Universe
Beyond gender it’s cosmic energy
Going around the earth and reaching me
Loud and clear for whatever is released will come back to me
Primal throbbing pulsating me
Primal me ,
Copyright Lily Swarn 18.8.2016
HEAVEN?
Above the realms
where mortals dwell
We walk in
sublime subjugation
Sipping the ambrosial fluid
Diving in holy nectar
Ambling languidly
in gardens of glory
Pain walks past us
We hardly recognise each other
Grief is in a hurry
It has some other plans perhaps
Greed is on a sabbatical
It’s exhausted beyond words
Ambition is on a high horse
It looks not on pedestrians
Vanity is too busy
Primping and preening its curls
Jealousy is green like the Devil
It hides behind the trees
Anger is seething in the balcony
Getting hot beneath its collar
Lust languishes in hell holes
Bubbling in its own juices
Attachments hanker for each other
In another sphere of Time
We stroll amongst the tulips
Your halo visible to all
Copyright Lily Swarn 22.8.2016
Poezi nga Agim Desku RRËFEJ TË BUKURËN Nuk është në ëndërr lutja për diellin. Yjet sa herë e sjellin fjalën Në takim me vargun vdes edhe pa fjalë. Me fjalën luftoj për jetë a vdekje Flas me … Continue reading
Poezi nga Nermin Zaimi Sa më ke munguar !!… Sa shumë të kërkova mbrëmë deri vonë, kisha kaq mall të rrija pak me ty, por ti s’ di nga më erdhe si një pëshpërimë, brenda teje jam, … Continue reading
Elhame Gjyrevci publikon romanin ” LUISI “ Autore: Elhame Gjyrevci Titulli : Luisi Shtypshkronja “Shkëndija” Redaktor : Sulejman Dërmaku Recensor: Prof. Dr. Faik Shkodra. Elhame Gjyrevci
