Daily Archives: April 6, 2017

Poezi nga Dhimitri Jani Kokaveshi

Posted on by

0

Poezi nga Dhimitri Jani Kokaveshi

 

VENITJE

Perëndesha e tradhëtisë
Ati!..
Këmbëkryq ndjenjave
qëndroi
në shtrime të ndërgjegjjes
thyer
gabimit, tradhëtuar
a ka qellim?!…
Ky shpirt i largët
kënaqësive
me ata!…Që u lodhën
ndjenjës!…
Mohuar mes shkëlqimit
a mbi gëzim
dhe hidherime të përmbajtjes
ka lavdi?!…
Kjo mposhtje jete
kujdesit
të sipërores në trokitje
përkufizim
në tejkalim të mirësjelljes
mundet
dhe as afron!…
Freski as fantazi të bollëshme
zemrës
së lodhur, në çfarë ndjesi pret
ledhatimet
e venitura, si të pranohen
në devijime
të vemëndjes ja lë!…
Trishtimet
nuk njohin legjitimitet
lodhjes
dhe lidhjeve mbi dallgët
e trishtimit
qëndron!… Kjo perëndi
flijuar
vetmisë!…E refuzoj…

 

URTËSI E TEJSKAJËSHME!

Mes qetësisë!…
Lajme
Shtrëngatës mendore
po sfidoj!…
Mendime dhe dremitje
letargjike
nuk mundet kurrë
të na zgjojnë.

Shpreh edhe hesht!…
Mes urtësisë që ngrë
dhe lartesive
kundërveprimi, na mungon.

Shkruaj, shuaj dhe përpunoj.
Si këngë
që mjelin joshjen dinamike!…
Të shpirtit tonë.

I mbyllim dhe kthehemi
Sërish
me heshtjen, po ngurojmë.
Mbi melodinë
e heshtur!… Torturojmë!

 

REBELIME

Mes nazeve lëshohej dhe
trishtimi?!…
Dëgjohej mbi klithma
acari
si borë e lëshuar hazdisjeve
qiellore
qarkullonte, në çorientim!…
Paralelizmat
e lartësive, nuk i sfidonte.
sfidohej
me humbjet e regreseve
horizonteve
të vrara dhe të vrazhda në ngyra
humbur
dhe sapo merrte rrezet
shkëlqimeve
më kërkonin te rebeloja!…
Diellin
ta zhvendosja dhe ta levizja
në trajektoret
e shkarkuara gjithësisë, aty po falej
dhe zbuteshin!…
Si pupla bore përshtatur
kushteve
të bardhësive, medituar
zbukuronin
krijimin!… Mendim lëshuar
nuk ja kërkoj veç
bukurive si dy diamante momentet
ndanim dhe ndaheshin
pasthirmat me vezullimet
qarkullonin
trishtimet?… Gërryejnë
vetes, do t’ia zboj
si mes lakimesh çoroditur
në depërtime
syrit qiellor dhe nazik, plot drithërime
dhe trumbetime
hapësirat!… Më linin zbërthimet
dhe tkurrjet
forcoheshin heshtjeve!… Lodhur
mbi heshtjet?!…
Dremitje kaotike më vrisnin
bardhësitë!…
E acarta dhe mes pamjeve
zhgenjime!…
Të trishtueshme, mbi ngjyrën e bardhe
dhe pse fisnike
përkëdheljeve në shpirt
më qarkullomte!…
Një shpirt i llastuar krijonte
përçarje
mendimeve dhe unë?… Flisja
dhe udhëtoja
bukurisë!… Përçart, nuk mundem
bukurinë
mes thënieve!… E vuaj.