II
Engjëlli im i bardhë sikur bora
Shtrihu në gjoksin tim si nënkresë
Dhe dëgjoje pulsin e zemrës sime

III
Pa ty shkret, gjithçka më dhemb
I etur jam për një përqafim e një puthje
Dhe për një shikim sy më sy

IV
Sigurisht do të vish një ditë e dashur
T’i trazojmë shpirtrat e heshtur
Se shumë kam nevojë për Ty

V
Imja bukuroshe shtrirë në krevat
Pret një puthje si në ëndërr
Medet… sa e ftohtë është vetmia

Sa kam dëshirë

Në rrugë të harruara diku
Në Stokholm për skaj detit
Të ndezi një qiri për ty
Për kohët e kaluara në lumturi
Me ty përqafuar si dikur
Të deshta pa kufi

Sa kam dëshirë

Të shikoj sy më sy
E le t`na ndizen ëndrrat flakë
Duke vallëzuar si valët e detit blu
E pastaj marrëzisht të duhemi
Pa limit dhe pa asnjë fjalë

Sa kam dëshirë

Me ty mikeshë e vjetër
Të bëhemi miq përsëri
Para teje ndjenjat gjunjëzohen
Kur jam afër diellit tënd
Të dashurisë së vërtetë
Sa shpejt na u thinjën flokët
Ah ne të dy atëhere motiii.

Në mëngjeset dielluar
Tek Kalaja Preshevës
Muret e rrëzuara
I ringrite dashurisht

Sa bukur i rendite vargjet
Me shkronja shpirti
Me metaforën e gjallë
Figurat i stolise

Me fjalën tënde
Të madhe sa bjeshka
Mit u bënë shkronjat tua
Në shuplakë të ardhmërisë