“WORLD UNION OF POETS INTERNATIONAL LITERARY PRIZE – WORLD POETRY BOOK – (Italian publishing house Kimerik – one of the leading Italian publishers)” http://www.kimerik.it/Concorsi.asp?Azione=Dettaglio&Id=2781 * The poems will be published on the anthology W.U.P., only and exclusively, in case of … Continue reading
Poezi nga Vicente Aleixandre Lindja e dashurisë Si lindi dashuria? Kishte hyrë vjeshta. Derisa bota ishte në stinën e pjekjes, nuk të prisja më. Ti erdhe gjithë gaz, duke rrëshqitur mbi butësinë e kohës, e praruar si … Continue reading
Poem by Roula Pollard THE MATERIAL AND IMMATERIAL GARMENT OF LOVE In the plantations of the sky in my heart this is how new the history begins almost silently, beyond contemporary trends two kisses on the bed of my … Continue reading
Poezi nga Walt WHITMAN TI JE KJO E REJA QË…? Ti je kjo e reja që tërhiqesh prej meje? Ta them që ta dish: Hap sytë, krejt ndryshe jam nga ç’më kujton; Vërtet beson, njeriun ideal tek unë ta … Continue reading
Poezi nga Rita Petro Tani je në dorën time! Shëëët mos guxo se dëgjon…? Cili? Ai i pari ynë Zoti nuk ekziston E vetmja e vërtetë absolute Ai ekziston. Si the, nuk është e vërtetë? Nëse nuk hesht Të … Continue reading
World Poetica: ITAKA- KAVAFIS
Videopoem dhe përkthim nga Kolec Traboini
Poezi nga Gabriela Mistral Lutja e një mësonjëses Im Zot! Ti, që na mësove, falëm që mësoj, që bart supesh emrin, mësonjëse, atë që bartnit Ju, sa ishit përmbi Tokë. Të vetmen, për shkollën, më fal dashurinë, që as … Continue reading
Poemas by Pantas Pangihutan. S A QUIDDITY OF LOVE Why is there love? Love is the shaft of the navel of life … While hate, muzzle it. Love is a combination of two opposite poles Where… Love moves the … Continue reading
Poesie di Irina Lucia Mihalca Chiamando un soffione… Chimando un soffione ritorna in migliaia di scintille il richiamo del vento… Si dice che viviamo nel sogno il seguito di una non deperibile vita. Si dice, solo … Continue reading
Kodi i gjakut… Tregim nga Hyqmet Hasko Gjelosh Tirtes i mbeti celulari në dorë dhe një ngjyrë e mollët, spërkatur me nuanca të hirta, ia mbuloi krejt fytyrën. Djersë të ftohta ia mbuluan ballin e lartë prej malësori. … Continue reading
Poesie di Yuleisy Cruz Lezcano FALSE PARTENZE Fra essere e non essere esita il mattino, pallore ultimo, chiarirore spento, muoiono sbiadite stelle. I sogni si fanno leggeri contorni fantasmi, sfumano… Si annunciano partenze senza arrivi, riverberi di … Continue reading
Poezi nga Arqile Vasil Gjata
PËRSËRI PËR HESHTJEN
“Vesa bie mbi bar atëhere kur nata është më e heshtur”
Friedrich Nieszsches
Kur lindi heshtja
njeriu ndjeu shumëngjyrshmërinë e jetës.
Heshtjen
dhe pse nuk e prekim dot,
ajo na mësoj se, erërat nuk kanë formë.
Me heshtjen të gjithë luajnë,
në vetvete dhe malet
dhe pyjet dhe deti
dinë të heshtin…
Nga frika e mureve të ftohtë
trupi mjeran i heshtjes
është enigma e lotit,
vetëm ajri e ndjenë bukurinë e heshtjes!
13 prill 2013
DREJT LAKURIQËSISË…
…Po ecim drejt lakuriqësisë,
nën këmbët tona
gjethet i përkëdhelim si piktura,
çmendurisht po puthim tradhëtitë!
Një tjetër jetë,
që se kemi jetuar, do ta zbresim
të zgjojmë dyshimet!
Dorëpërdore, në rrjedhën e lumenjve
…mes erërave të kapim diellin!
Me dëshirë,
ta zhveshim, ta diegim globin,
me hirin e mbetur
mase,
një botë tjetër ndërtojmë!
Dhjetor 2012 -Athinë
nga a.gjata
Poezi nga Sofia Doko Arapaj *** kam boll pandalle për të lozur, nuk kam pse qaj, pafka sa të duash dhe topa leckash, nuk kam pse qaj, kam punë që përdite luaj me shëndetin, nuk kam pse qaj, se … Continue reading
ZBEHUR NATËS … Tregim nga Dhimitri Jani Kokaveshi Heshtje!… Kjo heshtje, vetëm endacake nuk ishte dhe endej vetëm… natës?… Nata, e zbërthente dhe i zbërthehej skutave të saj, tkurrur dhe strukur mbi mendimet e saj na mohonte… dritën. Dritës, … Continue reading
Poezi nga Ollga Selmani Erëra vjeshte Këtyre anëve, rrahin erëra vjeshte. Degët e drurëve, rrëzojnë fletë . Mëngjeseve, nëpër përgjumje, zgjohet mendimi, qetë, qetë . Ti je, mendimi i parë i ditës, mbi vjeshtën e dytë, … Continue reading
Poezi nga Kujtim Mateli Nënës (Dedikuar nënës, ndarë nga jeta 30 vjet më parë, 2 Tetor 1987) Një degë kumbulle troket në dritare, Aromë frutash tetori. Mesnatë e tronditur. Më kishte vdekur nëna. E mira e globit kish vdekur, … Continue reading
Poezi nga Demush Mehmeti THJESHT Iku kjo verë e lumw nw mendjen udhtim rrugē e gjatë, sa rruga e letrës së mërgimtarit dikur. E gjatë dhe për ne prindrit e Lindës e Mentorit gjyshrit e Rinws e … Continue reading
