
Poezi nga Marin Soresku Unë jam me demin Asnjë s’do të mundesh Ta qëllosh me brirë, miku im dem! Brenda njëzet minutave ti do vdesësh. Rreth minutës së 17-të dhe të 20-të. Lufta jote me brirë do … Continue reading
Poezi nga Marin Soresku Unë jam me demin Asnjë s’do të mundesh Ta qëllosh me brirë, miku im dem! Brenda njëzet minutave ti do vdesësh. Rreth minutës së 17-të dhe të 20-të. Lufta jote me brirë do … Continue reading
Ken SARO – WIWA Kalendari poetik: Poeti që e varën sepse… Kenule Beeson Saro-Wiwa (1941-1995), u lind më 10 tetor, njohur si Ken, shkrimtar, poet, producent televiziv nigerian; njëri nga intelektualët më të fuqishëm afrikanë. Nga fundi i viteve ’80 u … Continue reading
Poems by Tanni Bose https://www.facebook.com/worldwide.writerspage/posts/1940379966209782 An expression A quiet expression knocked my soul Declared with warmth that it valued me A message battered my anxious door And orated godly passion Sun whispered with pleasure- You … Continue reading
Poezi nga Rami Kamberi TI, QË IKE… Ishe Më shumë se liria, n’pikë t’lotit Kishe Dashuri jetësh, me gjuhë t’motit Për buzëqeshje, t’lumturisë Nëpër fytyrat e fateve, t’dashurisë Mes syve, dete, t’ardhmërisë N’koka plisash, t’kullave t’krenarisë Ishe Si Odeoni … Continue reading
Mos më lexoni mua… Perlat mos lini mënjanë… Nga Liliana Shkodrani Baçi Këtë mëngjez ndërsa binte një shi i dëndur e unë në katin më të sipërm të pallatit ja dëgjoj sekretet koenfidencën me strehëzat e buklëzat … Continue reading
Poezi nga Dhimitër Nica
MBJELLË YJE NË QIEJ TË ZBRAZUR
Mbolla yje në qiellin e zbrazur,
të një gruaje që kishte vuajtur shumë,
tërë jetën një si unë ajo paska dashur,
por se kishë gjetur, gjersa erdhi te unë.
Ajo tërë jetën më kishte kërkuar
dhe s’ kishte gjetur të ngjashëm kurrë,
kështu ishte thënë, kështu ishte shkruar,
ne banojmë afër, në të njejtën rrugë.
Kemi diferencë, ajo është sa gjysma ime,
unë druhem nga vitet e rrudhat mbi ballë,
ajo është hënë e pjekur që ndez veç agime
ajo ka sy deti, me dyzet dallgë…
Edhe unë i vonuari, i kam sytë prej deti
e s’ rrëmojë për këto gjëra, e kam ngrënë kullotën,
por aroma e saj, një trendafil përmeti
m’ i rizgjoi ëndrrat, ma rindezi shqotën.
Mbjellë yje në qiellin e zbrazur,
të një gruaje deri tash, pa pemë e pa lule.
Nga sot e tutje qielli i saj rri përflakur,
ndërsa unë jam bër djalë, pa naze, pa huqe!
©Dhimnica, 10 tetor 2017.
NDOSHTA NJË DITË…
Ndoshta një ditë për mua do thonë shumë gjëra,
do thonë të bardha e të zeza natyrisht,
të mirat ka mundësi të mos i thonë të tëra,
ndërsa të zezat mund t’ i shtojnë gradualisht…
E vetmja ditë që për mua do flasin veç mirë,
jo vetëm do flasin mirë, por do shtojnë të pa qena,
do jetë dita e udhëtimit të fundit, kur unë do eci shtrirë
dhe nga pas do më ndjek kortezhi, disi i prekur te zemra.
Atë ditë për mua do mbajnë edhe një minutë heshtje
e do thonë të mira, vend e pa vend,
diku nga fundi i kortezhit do ketë ngërdheshje,
do ketë psherëtima: «sot po e bëjnë hero,megjithë mend!!»
Unë do t’ i ndjejë e do t’ i shoh të gjithë,
do të shoh edhe ty e fëmijët vërtet të përlotur,
juve do t’ ju vijë në vesh e do t’ ju pëshpëris
«mbajeni veten,unë po ju shoh,ende nuk jam sosur…»
Ju do merni forcë e do shihni nga qielli,
do shihni një balon e pastaj një yll që ju vret sytë,
diku pas tij, tash e tutje do fshihem unë i mjeri
dhe do t’ ju bëj shenjë kur të ngeleni ngushtë.
Ndoshta një ditë për mua do thonë shumë gjëra,
do thonë të zeza e të bardha natyrisht,
kush më do vërtet do më ketë te zemra
dhe emrin tim, do e mbajë një ditë im nip…
© Dhimnica, tetor 2017 Selanik.
S’MUND TA SHPREHIM DASHURINË…
E di,
në mendje ti më mban gjatë,
por ende s’ke guxim t’më thuash të dua!
Me imazhin tim të zë gjumi çdo natë
dhe përherë në ëndërr më sheh vetëm mua…
E di,
që në mendjen tënde unë kalojë gjatë
e ndoshta s’kam për të dëgjuar kurrë të dua!
Edhe unë në ëndërr të shoh pothuaj çdo natë,
por rri larg, ndoshta kështu qenka e shkruar…
E duam njëri-tjetrin edhe kështu nga larg,
(dashuri e çuditshme, pa prekje natyrisht)
pavarsisht se një tjetër ne mbajmë në krevat,
po kështu qenka shkruar, të duhemi miqësisht…
© Dhimnica
Mbetje heronjsh Tregim nga Teuta Keli “Në fillim ishte fjala, pas saj erdhi gjithçka…” Më duket shumë paradoksale kjo fjali, gjithësesi po e mbaj shënim që të pyes regjisorin, me qellim që ta përshtasim më mirë. Duhet … Continue reading
Poezi nga Luan Maloku SONTE Erdhe … Të mos më lësh vetëm Mes ëndrrave të trishta Shpejtove Rrugëve të gjata shumë Dhe erdhe tek unë, sa mirë Po tani … Para teje një ndjenjë e fortë E dashurisë sonë … Continue reading
Poesie di Pasquina Filomena MI DELUDE… Mi delude nell’ombra quello che non vedo. Quello che non sento e quello che non dico. Mi delude anche, chi ha gli occhi in fiamme e il cuore di ghiaccio. Chi … Continue reading
Poezi nga Bilall Maliqi HAPËRIM(E) Hapëroj trishtueshëm kilometrave të (pa)zëna S’e e gjatë ishte udha deri tek ti Me ngrehina ngjyrë pëlhure të zezë Në (se) cilën pritë nga një korb i zi Që sillet trishtueshëm e krrakatë në … Continue reading
Poem by Alketa Dinaku Hila In my cafe shop! Today I will not go to my cafe shop To be among the people I do not want Talking with eyes open and dreaming And nothing fulfill, they … Continue reading
Poezi nga Vullnet Mato ELEGJI PËR VDEKJEN E LULEVE Jam ulur në stolin e fundvjeshtës së pikëllimit, vajtoj vdekjen tuaj të trishtuar, o lule bukurie! Juve u venit ngjyrat, fryma e ftohtë e dimrit, mua gjëma juaj më çngjyros, … Continue reading
Poezi nga Liljana Merko Rrapushi *** Ndoth që ta zgjojmë ne ditën, në labirinte pafund e lëmë gjurmën, nërkohë që mbaj fort dorën e një Zonje në moshe! Një minutë do desha të shkruaj këto grumbuj fjalësh për një … Continue reading