Po prijësit, pas zënkash të egra në sy të botës,
zhytur në kolltuqe luksoze, drekonin si mbretër.
Qeshnin e dolli ngrinin për shoqi – shoqin
e në gurmaze u gurgullonte verë e vjetër.

Mos u vrej për gjerdanin që t’u prish,
sa gjëra humbasim, moj xhan…
Më të bukur do ta sjell dhjetëfish.
Para teje ç’vlen një gjerdan…

( Nga libri “Zogjtë e vendlindjes” )

– Ah, zonjë,- i thashë,- paç jetë e shëndet !
Poet i dëgjuar, në qofsha vërtet,
jam burrë sojli, me gjak e me dell,
krejt femrat, si berrat, s’i shkoj nëpër hell…

Si gjeli të isha, i ndezur si furrë,
kur ty të të shihja, s’do bëhesha për burrë.
As këngë s’do merrja, siç bën çdo kaposh,
se krifa, e trembur, do më ulej përposh.

Edhe e varfër, edhe e pasur,
edhe e largët, edhe e afërt,
edhe e urryer, edhe e dashur
më je, moj Dhramë.

Një gjysmë këtu,
një gjysmë atje.
Fëmijët tanë,
me dy atdhe,
me vete mbajnë
dy gjysmëfe.

Na ndoqi fati me gur-hobe.
Çapis i mardhur andej-këndej
e lot i hidhur më rrjedh përdhe,
e prehje s’gjej.

Përmallur shkojmë,
brengosur vijmë,
se zemrat atje i lamë.
Vrapojnë vitet
si erë e marrë.
Ne ikim nga Dhrama
e shkojmë në Dhramë.
_____
‘Dhrama – qytet në Greqinë Veri – Lindore.