Fragment nga  poema  “Eros murmurudhesh në gjendje të virgjër”, e autorit  Shpend Sollaku Noé    *** …Të vrojtosh lindjen djallushe të rakisë në Përmet është vërtetë sikur të bësh dashuri të pareshtur nën pjergullën që adhuron e lodhur aktin e … Continue reading →

Poem by Eliza Segiet   She Was Far Away Somewhere in the midst of the theatre of life she sought shelter to not return to the past. She could not. It followed her. She could not forget the pattering of … Continue reading →

Irina Lucia Mihalca   Acolo unde lumea se-opreşte Mă simţi alături de tine – născute din foc, două luminiţe, strâns unite, în aşteptarea speranţei dimineţii -, aerul se sfinţeşte, psalmodiind contopirea realităţilor. Dincolo de stele zburăm, ca, mai apoi, să … Continue reading →

Poezi nga Përparim Hysi   MË KISHIT VËNË LULE! Më kishit vënë lule mu nëmes librit tim Sikur librin e kisha herbarium Ndaj dhe të putha, pa të marrë pëlqim Të puthurën time vër në “album”. Ti u befasove nga … Continue reading →

Poesie di Paola Iotti     Donne   Dolorosa più delle altre la lacrima che solca muta, guance. Frettolose ed incerte gambe, a sorreggere un cuore. Donne, in quanti modi ferirvi? Nella carne contrita, strizzata, abusata. Nell’anima ingannata, usata, beffata. … Continue reading →

Poezi nga Mexhit ZHARRI     JETË E MOHUAR   Pas shpine mure ke, Askush s’të sulmon, Duart shtrin si garuzhde Se mos jeta pikon…   Shkoi i pari…,shkoi i dhjeti. -“S’më vështruan”,- qeton veten, Veç në lista të ka … Continue reading →

Poesie di Anna Di Principe   VIVERMI Nelle crepe del tempo vorrei imparare a vivermi ad esistere lieve un accenno come colori sfumati di acquerello. Un presente leggero ai confini di pesanti pensieri. Vorrei un angolo di cielo una tela … Continue reading →

Poem by Ba Lethanh   IT’S IMPOSSIBLE We’re angry forever as you remember? Whether it rains or shines, even in the spring. What rhythm does the bird outside the window sing? As it seems to be in nostalgic clue It’s … Continue reading →

Poem by Livia York   A RIDDLE I cannot resist your riddle, A challenge to resolve, the little game we play When truth we don’t reveal. The riddle that is life lay out before our eyes, It’s tempting to the … Continue reading →

Poezi nga Juljana Mehmeti   Herën e fundit… të pashë të kurrusur, tek gërrmoje me duar nervoze rrëmujën e maskave mbledhur ndër vite… Po çfarë kërkoje? Mua më mjaftonin sytë…   *** Shko i dashur, shko drita e kapërceu pragun … Continue reading →