Daily Archives: February 26, 2018

Rrëmbimi i Euridikës, apo arratisje drejt kozmosit të ndjenjave (Parathënie e vëllimit poetik ” Rrëmbimi i Euridikës” të autorit Bilall Maliqi) / Nga: Agron Shele

Posted on by

0

Rrëmbimi i Euridikës, apo arratisje drejt kozmosit të ndjenjave (Parathënie e vëllimit poetik ” Rrëmbimi i Euridikës” të autorit Bilall Maliqi Duke lexuar vëllimin më të ri poetik “Rrëmbimi Euridikës”  të autorit Bilall Malqi, një vëllim me lirika kupton se … Continue reading →

Poezi nga Mercedes Gega

Posted on by

0

Poezi nga Mercedes Gega
 
 
Qetësi drithëruese
 
Dita mbledh e hutuar
dhe plaçkat e fundit…
Është për rrugë.
Si përherë në këtë kohë,
veçse sot më duket pak më herët!
E zbehtë drita në sytë e tulatur,
shtrirë mbi një qetësi drithëruese,
e cila mbulonte këtë mbrëmje në ardhje…
E dija se jo çdo qetësi është përfundimisht e qetë!
Ka stuhi që ziejnë qetësisht deri në të çarën më të parë që ju krijohet mbi lëkurë,
nga kureshtarët e patakt,
nxitur për t’i gjetur me patjetër një sepse, çdo pse-je, në kryqëzimet e mendimeve që hasin në vajtje – ardhjet e këtij trafiku të ngarkuar idesh në qarkullim,
herë-herë sporadike
e herë të tjera qëllimisht të kërkuara…
Një stuhi në horizont?!
Dukja nuk është përherë përmbajtje,
për më tepër kur kemi nivele të cekëta vetëbesimi në pranim!
-Gjithësesi,- i them vetëvetes,
stuhitë, në dimra botëkuptimesh,
janë nga më normalet e anormaleve përditshmëri!
 
 
 
Skllav i lirë i zgjedhjes time
 
Jam e qetë në shqetësimin tim
Skllav i lirë i zgjedhjes time,
Sesa i lirë në një tokë premtimesh
nën pranga të arta dyshimesh!
 
 
 
Mos më kërkoni
 
Mos më kërkoni të jem
aty ku s’hyn dielli,
s’mund ta tejkaloj dot mprehtësinë e tij!
 
Në burgje fjalësh
aq më pak mos provoni,
s’e di sa frymëmarrje
do të mbijetoja aty!
 
Mos më kërkoni të këmbej
lotët e mi
me një buzëqeshje në një kopertine reviste mode!
Nuk jam e aftë të bëj
tregti ndjenjash!
Kërkoj mirëkuptimin tuaj,
ndaj ju lutem, mos më kërkoni
të jem e përkryer,
është përtej natyrës sime
të vdekshme!
 
 
Çmim i lirisë
 
Kohë e pakohë
pafundësisht zvarritet
përpëlitur
nën fuqinë e pafuqisë,
rrugë e pa parrugë
udhëton shpresësfilitur
e drejta, për të drejtën e lirisë!
 
 
Ti, vetja ime
 
Ka patur raste,
siç edhe ka,
kur jo pak në hak
ndjej të të jem futur,
një fjalë ndrojtshëm të belbëzuar,
a për një gjest në mes këputur!
 
Raste të tjera ka po ashtu
kur më shumë se duhet
jam nxituar,
jam prekur thellë, kam qarë, kam vuajtur;
pra shkurt e thjeshtë:
Jam keqkuptuar!
 
Ndoshta jo shpesh, por e pranoj,
me një vështrim të kam ndëshkuar,
por po ta dije luftën në mua
i pari do të rendje,
për t’më shpëtuar!
 
Më ndje!
Më fal!
Ti, vetja ime!
Pa ty unë jam e përgjysmuar!
Dallga tek bregu, në çdo stuhi,
përplaset si për t’i thënë:
“Çdo çast, të dua”!
 

Nehat Jahiu publikon Antologjinë “KRESHNIKU I LIRISË” (Vargje për heroin Ismet Jashari)

Posted on by

0

Nehat Jahiu publikon  Antologjinë  “KRESHNIKU I LIRISË” (Vargje për heroin Ismet Jashari) Botoi: Shtëpia botuese “Lena Graphic Desing” Redaktor& Lektore: Violeta Allmuça Recensentë: Kujtim Stojku Milazim F. Kadriu Kopertina &Radhitja kompjuterike : Taulant Berisha Shtypshkronja: Lena Graphic Desing Falënderoj Komunën … Continue reading →

Poezi *TANKA nga Seti Pezaku Vladi

Posted on by

0

Poezi *TANKA nga Seti Pezaku Vladi
 
 
☆☆☆
 
U hap udhë e vjetër
me mjegulla veshur
varur shteg pas shtegu.
Iku rinia…
Ndizet pas një bregu.
 
 
☆☆☆
 
Përtej detesh me yje,
planeti Mars po pret
një Armstrong t’i ngjitet
si Hënës dikur,
të ngrej flamur.
 
 
☆☆☆
 
Mure me shira
legjenda gatoi…,
poshtë, qytetin shikon,
lindur
gurit që loton.
 
 
☆☆☆
 
Eci nëpër shkretëtir’.
Dielli djeg, rëra vlon.
Asnjë pemë, uj’ e gjeth.
Përvëlohem,
trishtueshëm zgjohem.
 
 
☆☆☆
 
Fjala dhe vepra
janë një dhe jo dy.
Vetëm Kadiu
kameleon
nuk i njëson.
 
 
☆☆☆
 
Koha ka ngecur tek ne.
Në gjumë mbytet dhimbja
si trenat e ndryshkur.
Rrugëve ecin hije,
manekin’ papunësie.
 
 
☆☆☆
 
Lahem n’lotin e kroit
të pyllit djegur,
lisit të vetmuar,
lotit pas lotit
lumë i vërshuar.
 
 
☆☆☆
 
– Tërë mbrëmjen – tha djali,
nën ballkonin tënd qëndrova,
me hënën u mbulova.
– Eja sonte – tha vajza,
hëna do bëhem unë.
 
 
☆☆☆
 
Vjeshtë.
Retë plumb ngarkuar,
plazhet fikën dritat,
rëra në grevë ngujuar,
pulëbardhat vetmuar.
 
 
☆☆☆
 
Kur malet
legjenda tregonin
pyjet në gjunjë binin,
yjet me krah’ shqiponjash
akilët rrëzonin.
 
@seti pezaku vladi
15/02/2018

Poezi nga Ekrem Ajruli

Posted on by

0

Poezi nga Ekrem Ajruli   LOJË SYMACE Akulli nis shkrihet, fundshkurti borën shkund Një ndjenjë pranverore ngadalë po ngrohë Durimdimri gradualisht nis e merr fund Në horizont shfaqet dielli, ja, rrezen ia shohë Shpirt i djallëzuar fëshfërin si gjethe Lojës … Continue reading →

Poezi nga Eva Ceca

Posted on by

0

Poezi nga Eva Ceca   Këngët e Poetëve Vrulli i ditës kthehet në prehje, kur diellin mbrëmjeve ma rrëmben deti… Dashuria i vesh netët me dehje, Shpirtin – këngë e poetit! Kjo botë ka shumë të përgjumur, Lexojnë e s’dinë … Continue reading →

Poezi nga Festim Liti

Posted on by

0

Poezi nga Festim Liti     ILUZION MAKABËR   Rrëmbeva një kandil të ndezur, flakadan, nga varri i bardhë në varreza, ndjesë i kërkova, robit të urte që s’bëzonte, poshtë pllakave të mermerta, kallkan. desha të ndriçoja, botën misterioze, të … Continue reading →