Matanë kujtesës së zgjuar
Përmes një gërfyelli
Më gjete ulur në një kthinë të ëndrrës

Pritjen ma dëftuan muzat
Brenda vargut të pasosur për Ty

(Se) dritën e parë të agimit

Do ta zbardhin ata sy
Për të lumnuarën dashuri…

S’ke vend
Në timin shpirt të lodhur

Ik si një fluturake e zezë
Në të qiellit kaltëri

Lidhu me hidhërimin
Pas reve të zeza
Dhe ngrihu në ngrehinë pikëllimi

As (Ti)…
Shkaktar i mërzisë

Përpara mos më dil (kurrë)
S’e të groposi
Si mbeturinë në gropën e harrimit.

Hije me surrat korbi
(E) me oshëtima trishtuese

II

As sot s’u trembën heshtakët urtakë
Veç me sy shqiponje
I vështronin vallet e tyre satanike

Jo… s’trembemi dot
(Se) frikën
Moti e ka përpirë xingona e errët.

Zhurma shurdhoi ajrin
Ca re të zeza rrëmbimshëm
Përpinë edhe dritën

U kry edhe një spektakël
Përmbi kreshta të hijeve heshtake

(E) në shpinë të epilogut
Tymi vizatoi udhën e kthimit…

N’sy korbi shihet trishtimi
Në të zezën erë
Përkundet përdit pikëllimi

Hej…qenqe nuk jetohet

Jo, s’jetohet më qenqe
Si mysafir në tonën shtëpi

Me gëzime të thyera
E me frikë të futur në gji,,,