Unë jam vendosur në shtratin afër dritares
Në mes – Iskanderi nga Prishtina
Kurse afër derës – Jetullahu nga Suhareka

Jemi të operuar në fyt dhe na ushqejnë përmes hundës
Të gjithë e dimë çka kemi
E asnjëherë nuk ia dëgjuam emrin sëmundjes sonë

Dikush i thotë “i raftë gurit”
Dikush “sëmundja e keqe” (thua se ka sëmundje të mirë)
Dikush kurrrqysh (nga frika prej saj, natyrisht)

Asnjëri prej nesh nuk mund të flasim
Gabzherrat tanë i kanë ngrënë diku qentë endacakë të Prishtinës
Pasi që Kompania që ka zgjedhur Komuna
I ka bartur në deponinë e qytetit

Po edhe pse na la pa gojë kjo sëmundje pirate
Ne dimë të flasim edhe ndryshe
Do ta varrosim këtu në fytat tanë shpellë
Që kurrë kush në botë të mos vuaj më prej saj

Prishtinë, shkurt 2018 
(Po e publikoj ashu siç është shkruar me frymën e parë, pa asnjë ndërhyrje)