
Prof.dr. SHEFQET HOXHA HOLOKAUSTI I PARË NË EUROPË – MASAKRAT SERBE NË LUMË 105 VJET MË PARË Më 14 dhjetor 2018 populli dhe Bashkia e Kukësit u blatoi 2000 martirëve të masakruar nga forcat ushtarake serbe, në njëqind … Continue reading
Prof.dr. SHEFQET HOXHA HOLOKAUSTI I PARË NË EUROPË – MASAKRAT SERBE NË LUMË 105 VJET MË PARË Më 14 dhjetor 2018 populli dhe Bashkia e Kukësit u blatoi 2000 martirëve të masakruar nga forcat ushtarake serbe, në njëqind … Continue reading
Irina Lucia Mihalca Tentația respirației Pe-aceeași alee a timpului, orele zboară libere, precum un fluture, într-un dans de lumină. Printr-o mușcătură crudă, viața e ca o linie. Rătăciți printre sensuri, suntem pierduți în propria viață, mai mult … Continue reading
Poezi nga Hamit Taka MË FAL Më fal! Udhën s’ta shtrova dot me lule. S’u bëra dot as lider as VIP as ofiqar. Unë di vetëm të lëroj atje ku dielli ulet Mëngjesin të rrënjos në sytë … Continue reading
Poezi nga Ollga Selmani Si trishtim Shira të qetë, pa mendime, pa dyndje, pa shtyrje, pa rrëmujë, bien këtyre anëve, ku shterja e këngëve, zëvëndësohet nga kënga e pikës së ujtë . Mëngjesi i sotëm, ka … Continue reading
Vladimir Sollovjov Kalendri poetik: Vladimir Solovjov (1853-1900) U lind në Moskë, më 28 janar 1853 Vladimir Sergejevich Solovjov, filozof rus, poet, teolog dhe kritik letrar. Pati rol të rëndësishëm në zhvillimin e poezisë dhe filozofisë ruse në fund të shek. … Continue reading
Piedad Bonett Kalendari poetik: Piedad Bonnett 1951 Poete, dramaturge dhe shkrimtare nga Kolombia, sot më 26 janar, mbush 68 vjeç. Studioi për letërsi dhe filozofi në Universidad de los Andes University of Los Andes (Kolombi) ku punon edhe si pedagoge … Continue reading
Desha të fle me poetin – Kolec P. Traboini
Pantheon Books & Film Edition
Poemas de Silvia Ortiz *** Que fríos son tus besos en la blanca nostalgia, me llega tanto frío en pálpitos celestes, los huesos en la nieve, mi encaje entre los campos arrancan todos blancos bajo este invierno gris. Yo … Continue reading
Poezi nga Ismet ALIU PRAPË PËR KOSOVËN Je bërë Si ai Çardaku i Përrallës Lart Pikëllimi i Reve Buzëqeshja e zymtë e të Rënëve Lart Poshtë Vezullima e Thikave tinëzare 2 Vështirë e ke Me gjithë këtë Mjegull… Duhet … Continue reading
Poems by Maria Dulce Leitao Reis WITH YOUR WORDS HUGGING ME I wanted Your words hugging me In fact, what I really wanted It was your words Being your arms Your legs Your hands Your mouth Your eyes Your … Continue reading
KE SHKUAR TI, ME ATË FEMËR Tregim nga Faruk Myrtaj Ishin bërë ca kohë që, me dëshirë dhe qëllim, po flisja me tim bir dhe dy-tre shokë të tij, si të isha i vërsës së tyre. “Ke shkuar me Farfurinë … Continue reading
JEALOUSY ATE AWAY HER SOUL (A collaborative poem on the role of jealousy in love and relationship jointly composed by Nutan Sarawagi and K.Radhakrishnan) NUTAN She was in love with a man Who was hers to care He loved … Continue reading
Poème de Adem Xheladini La vie à nouveau… À la table du déjeuner On étendait les sourires Bourrés avec la blancheur des champs Dans l’ivresse du vin de miel Couchée à côté de nous deux! Dans la lumière des … Continue reading
Parathënie për përmbledhjen me poezi ‘’Në secilën hije pak dritë’’ të autorit Anton Marku Antoni, ia shton dhe një hallkë, librit të fundit të tij me poezi, madje e shtrëngon shumë zinxhirin krijues duke e dëshmuar se po e ruan … Continue reading
Claudia Bota Umbre ascuțite Moartea umblă despletită în lume, Roțile orologiului stau încadrate în neguri dure, Când aduni în viață frământate sume, În vâltoarea aceasta suntem ascuțite umbre. Ziduri colțuroase între zile sumbre, Stau rănită în … Continue reading
Tareq Samin (Bangladesh) Tareq Samin is a Bangladeshi Poet, Author and Editor, born in Tangail, in 1977. He is the Editor and Publisher of Bengali Literary Magazine ‘Sahitto’. He also wrote short stories and Novel. He is the author … Continue reading
Poezi nga Arjola Zadrima
Vetmi
Kur të vish,
ki kujdes mos me e thye
porcelanin e hollë
të vetmisë teme….
Puthje
Ma thuej një fjalë
prej zgripi,
nji fjalë që të djeg e digjet,
që frymën e mban peng,
token e zhuritë,
nji prej atyne fjalëve që plas shiun…
Si me thanë, puthje.
N’terr
Nji ditë kena me i dalë borxh vedit,
edhe mallit, që koha e ka tha,
se na jena rritë me frikën e njeni tjetrit,
e pengje dyersh që nuk trokasin ma.
***
Përditë shemben piramida,
zgjohen faraonë të ngujuem në sarkofagun
e labirinteve.
Përditë shoh të njëjtit njerëz, sy kuriozë,
dinakë,epshndjelles, të gjithë me nji emën.
Palaço.
Jetoj midis kohnave, ku trenë të ndryshkun mbërrijnë me vonesë.
Xhelatet mrehin dy teha,
morsa mbërthen zgavrën e mendjes teme
të shfrenueme.
Në këtë rruzull heronjtë i vrasin,
i zhdukin, përtej qiellit,
ndërsa “pusht tetarët” si lypsarë terhekin veladonin
tue na marrë rrshanë diten e lume.
Ku po shkon ” njeri”,
po unë ç’krijesë jam që frymoj kaosin e kësaj
Bote të ma(r)rueme ?!
Poezi nga Vullnet Mato
KUR TRËNDAFILI MBIU NË SHPIRT
Ti ishe një trëndafil, që sapo të mora erë,
hyre në gjoksin tim bashkë me oksigjenin,
lëshove rrënjë e degë në inde, deri thellë
gonxhet e trëndafilit tënd nisën të çelin;
Pastaj aroma shpërtheu, në të gjitha poret,
dhe me erëmim trëndafili u mbush shtëpia.
Më thanë të afërmit:“Ç’ke që parfumohesh,
sikur të pret në takimin e parë dashuria?”…
Më pas, në rrugët dhe oborret e lagjes,
aroma e trëndafilit, shkoi derë më derë.
Më vështronin përqark, me habi ziliqare,
sidomos lulet e saksive që s’kishin erë…
Provova t’i shkul rrënjët e tua nga vetja ime,
të drejtoja vështrimet, që më shihnin vëngër.
Por ndjeva dhimbje të forta, me drithërime
se më shpuan gjembat, nga koka te këmbët…
Pra, s’mund të shkulja, kurrsesi nga trupi im,
se më kishe mbirë e gjitha brenda në shpirt!…
Dhe i lashë sytë ziliqar, të pëlcisnin me gjëmim,
përderisa në një kurorë, na lidhi trëndafili yt!…
PSE IKIN SHQIPTARËT?…
Ikin shqiptarët nëpër qiell e dete,
se paria synon të majmet për vete.
Ikën nga sytë-këmbët mosh’e re,
se s’lëshojnë dot rrënjë në kafene.
Ikin sanitarët, ikin infermierët,
se marrin lëmoshë, sa të mjerët.
Ikin nga klinikat pa ilaçe, mjekët,
se enden mes pacientëve, si lejlekët.
Ikën vajzëria, në kthetrat e turpit,
se s’jetojnë dot, pa shitur trupin.
Ikin pas rropatjeve, baballarët,
se u thithin gjakun taksidarët.
Ikën intelektualët e vërtetë,
se nuk u vlen më, truri në jetë.
Ikin mjeshtërit, lënë zanatet,
se këtu s’mbarojnë taksiratet.
Ikin nënat me foshnja duke qarë,
se qumështi gjirit u është tharë.
Ikin çiftet e sapomartuar jashtë,
se nuk bëjnë fole zogu me kashtë.
Ikin arsimtarët e specializuar,
se zgjidhen diplomat falsifikuar.
Ikin ata që ligjërojnë, si bilbila,
se pëlqehen injorantët servila.
Ikin fshatarët, lënë tokat djerrë,
se parat e mbjelljes droga i nxjerr.
Ikin të mirët, bashkë me të liqtë,
se miqtë kudo, punësojnë miqtë.
Ikin shqiptarë pareshtur, ikin shumë,
se ngopen me pluhur rruge pa punë.
Në tokën e begatë kush mbetet pas?
Vetëm ata që të lënë gurin në trastë…
Mund të qëndrojnë mbi rrënjë, shqiptarët,
nëse do dalin nga gjaku i tyre, të parët,
të kthejnë të ikurit, në Atdheun e shpirtit,
siç u kthyen hebrenjtë, në tokën e Krishtit…
LULJA E BORËS
Ngrite kryet përpjetë, mbi jorganin e ngrirë,
sfidove dimrin e ftohtë, moj lulja e borës!…
Çele ngjyrat ylberore, mbi korijen e mpirë,
si agimi boreal, në polin akullor të botës.
Paqja ka ngjyrat e tua, me të gjitha bukuritë,
moj lulebora, që guxove na solle shpresën.
Kjo ndodh kurdoherë, me të gjitha trimëritë,
kur ato ngrenë krye, kundër shtypjes së egër.
Kështu kanë guxuar, heronjtë që nga krijimi,
me petale jete t’i dalin vdekjes para pritës.
Kështu guxon të lëshojë rrezet e veta agimi,
kur nga bora e zezë e natës, çel lulen e dritës.
Kështu guxojnë luleborat tona studentesha,
të ngrenë krye mbi borën e ngricën e janarit,
të fitojnë të drejtën e lehtësuar nga pagesa,
për të sjellë pranverën e nesërme të shqiptarit.
Moj e vogla, lulja e borës, zemrën ma ngrohe
më lulëzove gjakun, këto ditë të ngrira dimrit.
Petalet e tua, të parat mesazhe pranverore,
s’do t’i harroj, sado lule të shoh gjatë vitit.
Lulja e bukur e borës, O shpirt i gjallë i tokës!…
Poezi nga Greta Kadare Teta *** Tani besoj, jemi ndarë Ndjej, më ngroh zjarri im në vatër Beso , s’ po ta ndiej mungesën Në syte mbyllur në tjetër udhë të shoh Bëje një vend tani në … Continue reading
Poezi nga Myrteza Mara SYTË Unë botën e shikoj me syt e mi, Me këta sy i dalloj dhe njgyrat Shikoj dashurinë që fal dashuri Shikoj dhe ata që kanë dy fytyra. Me syt e mi ndërtoj ura me … Continue reading
Poezi nga Armenida Qyqja Mbyllje Nga kulla e fildishtë do t’i dërgoj vargjet e mia Dhe ti ballin do rrudhësh atje jashtë. Qortimi yt zemrën time do theri, Muret do krisi me çdo pikë e çdo fjalë. Mos kërko arsye, … Continue reading
Poezi nga Agim Desku KOHA E DREQIT Pak kohë ka mbetur për njeriun Jetën e shejtë e rrujti dreqi Mezi presin çmendurinë e fjalës Të shndërrohemi në simfonitë e ferrit. Vallë kemi mbetur pa vdekje perëndish Apo vdekjet tona … Continue reading
Poemas de Yolanda Gonzalez TROTAMUNDOS Trotamundos, te llama la gente, calificativo indolente ! sin imaginar cuán grande es tu dolor; Quién de tajo destruyó tu amor ? y a la nada te lanzó… Caminas y caminas por el valle de … Continue reading
Poezi nga Kujtim Hajdari MOS MË THUAJ LAMTUMIRË Ti je e ëmbël dhe në ikje, Dhe kur pëshpërit lamtumirë, Dhe kur dy zemrat n’përpëlitje, Zgjatin duartë për mëshirë. Ëndrrat po m’i shuan ngadalë, Pemët si ëndrrat ndrrojnë ngjyrë, Më … Continue reading
Poezi nga Tatiana TEREBINOVA Në thellësitë e Fjalëve Sot është dita jote e shenjave dhe ndryshimeve. Krahët e mollës po të presin në petalet e pilivesave. Dashnorë dhe fëmijë njohin veten duke shikuar yjet. Qielli është misterioz spirale e shpirtit. … Continue reading
Poem by Jagdish Prakash *** Soliloquies wrapped in words, Words wrapped in memories Memories sizzling in silence over happenings of yesterdays, Which I share with a TV anchor With passive glances Hardly following her words But her body contours … Continue reading
Violeta Penić UMIRI ME Noćas će zaigrati nebo, oblaci će sakriti lice ove prašnjave mačvanske ulice. Osvetli munjo,raznesi grome, neka bude volja tvoja. Kidaj me,raznesi,ponesi, podneću jer mogu noćas sve. Dok se kovitlac iznad mene budi, ne plašim se … Continue reading