Poème de Adem Xheladini
La vie à nouveau…
À la table du déjeuner
On étendait les sourires
Bourrés avec la blancheur des champs
Dans l’ivresse du vin de miel
Couchée à côté de nous deux!
Dans la lumière des bougies le dîner tardif
Bourrés sous le charme de la vue,
Quand on a bu le vin qui coulait
Du froid profond des ressources
Là, nous ressentons, la vie!
Sërish jetë…
Në tryezën e drekës
Shtruam buzëqeshjet
Me bardhësi fushash u ngimë
U dehëm në verën e mjaltit
Shtruar përbri nesh të dy!
Dritës së qirinjve darkës së vonë
Në magji shikimesh u dehëm
Kur pimë verën që rrodhi
Nga thellësi krojesh freski
Ndjehemi jetë, aty përsëri!
Adem Xheladini, janar 2019, Kërçovë
