where everything is dissolved ..
… to the eternity of the being.

Shapes in the cloud
are dissolved abruptly…
deformed during the journey…
they reaper and disappear…

a sweet vanishing..
to the empty spaces of the unconsciousness …,of misery
and to the untold
to the far end boundary,
where the thrilling wheeze
wraps the wandering spirit…
the altered image,
the pale vision of the dying light
distant voices,
forgotten yell.

In the mirror of the universe the spirit is designed
refracted to the invisible circles
reflecting stars.
Appearing in continuous sequences…
reborn loves
and sinful desires

… in overtaking of oneself
through the night
with the only memory.

We wander,
between the nothing and eternity
language of the bygone footprints
particles in eternity
… always further
to understand the boundaries …

Tejkalim…

Një çast… dhe ngjyrat fiken
Ajri mbetet varur ndër kapakë sysh
Akujt ftohtësi depërtojnë kurmit.
Errësira shtrin krahët ngadalë
në një tis të hollë …,
ku gjithçka tretet ..
…në pafundësinë e qenies.

Format në mjegull
shkrihen papritur…
Deformohen rrugëtimit..
rishfaqen e zhduken…

Përhumbje e ëmbël..
në hapësira boshe të pavetëdijes …,
misterit
dhe të pathënës
kufirit të fundit,
ku dihatja drithëruar
shpirtin shtegëtar mbështjell…
Imazhi tjetërsuar,
vegim i zbehtë drite në shuarje
zëra të largët,
pasthirrmë e harruar.

Në pasqyrë universi projektohet shpirti
përthyer rrathëve të padukshëm
yjesh reflektim.
Përshfaqur në sekuenca vazhdimësie…
Dashurive rilindur
dhe dëshirash mëkatim
… në tejkalim të vetvetes
nëpër natë
me të vetmin kujtim.

Endemi,
mes asgjësë dhe pafundësisë
gjuhë gjurmësh të shkuara
grimca në përjetësi
… gjithmonë e më larg
për të kuptuar kufijtë…

@julja