Poezi nga Zef Bardhi
.. bòja’ e lkurës ..
Eh lkura.. lkura eme e zezë si nata
pa yjz’ kur’kund si zalli n’gjurra
sall’ xixllëmat’e dhimtes
ja nezin flaknimen e zemrës
si dredhza t’shpërveluna
t’njaj vodhzes’ egjer’ tan’ rrudha
dermishun’ e flashkitun
tan’ hoj’e zhugrra e’zeze lkura eme
si nata frikanqe’ pa hanë
ç’ka m’bani tuj’ m’shkye ethesh’
për djell’ ditën e bardhë ..
Mos me’e shtrue ma para jush’
kurr’ihere para njerzis’ hileqare
veq me’e strafullue thkelle
ner’ do strukuj’ lije’ t’sterfare
qi en’e vete dashnija e gjallnisë
t’ket mall’.. mall’ t’ujin me’e pa kjare
kur t’ja hjek saçin’ noj’ ditë
ksajt’ lkure t’përzhitme si koronek^ dhijet
ti’mesin brinat e zdramta n’hava
djegun’e përcllue n’furrë pabesijet
si prrejnat shkelfoq’un furtunash
shkumnaje’s n’lulime t’përhime
tuj’u derdhun dhimshëm ..
Tallazave t’ati deti kaltrue e t’lafitun
qi sa herë nër anrra’ e pashë
tuj m’ba kajk’.. e prralle krejt hijshem
lkuren’e zeshket tuj ma deshun’ rrav’rrav’
sall’ eshnat’e kryqta t’zemrës
s’di si mi bani avull’i n’qill
nër flatra shqypesh flurimtare t’shlirta
ylbere shpirtnash tuj’i sill’
krejt n’kaltri si dhimten’ n’dashni…
Ti skrrahe e p’shtirun
Ngërdheshjet i pshtyn n’ato murrtina të flliqta skërmitjesh,
jargve t’ujqve t’shpellave ju gjan’ dal’mensh kur pèrqyrresh !
Ligsia jote dreçnore n’ato sy t’pèrhirun’ ushujze nër pabesi,
fjalve t’ligja shtrigon përçartun si karkasè bagle n’histori!
Trolli ynè Arbnor s’ka rraj’e trung t’shartume me gjemèn’,
venave te tij’ rredh limfa shejt’e Ilirisè Kastriotve te vjetèr.
Ti pjelle ndèrzimit t’dhelpnakve nër çakej t’ligun
ndèr fruthe’,
si bastard jeniçerësh’ i gèrbulun fllligshtis zez’e kolerès kuqe..
Veni men fjales ogurzeze t’perzieme n’mohje e pabesi krimi,
Ky Vatan’ i bekue Iliresh, se harron kurrë q’ka ishte e asht robnimi !
… Tunjat’ jeta Ramush Haradinaj ..
Burr’i Shqyptarise që len’ rrallë tokës Arbnore,
N’gjak shpyrti’e lave’ ate votër t’hupun Kosove,
E tash’ ven zemren n’themel bash’ si Gjergji i Kastriotve…!
