Poesie di Rada Koleva – Genova
ДАЛИ
Нощта проплаква тихо
и тъжи , и бисерни
валят капчуците …
В мрака стича се ,
мълчи
тъгата на щурците …
В мрежи
паяците спят
и сънуват само вещици .
Очите ми – огледала
на счупен смях ,
светлина събират
от вечерници .
Очаквания
още бдят
и посрещат златото
на изгрева .
Надежди нови
все росят
сред детелинова трева …
Дали четирилистните
орисници ще кажат
ти ли си това ?
CHISSA’
Triste la notte piagnucola
silenziosamente e perlati
cadono i rivoli di pioggia …
Nel buio scorre
tace
la tristezza dei grilli…
Nelle tele
i ragni dormono
e solo streghe sognano
I miei occhi
specchi di una risata rotta,
raccolgono la luce
delle stelle di sera .
Le aspettative
vegliano ancora
e accolgono l’oro
dell’alba .
Nuove speranze
stillano ancora
tra l’erba dei quadrifoglie…
E quei fiorellini fatali
chissà se diranno
questo sei tu ?
Traduzione in italiano , Alessandra Bertuccelli
