Poezi nga Anila  Mihali Qirjazi

Në ditëvdekjen e shpresës

Do ikë dhe ajo
e fundit e të fundve
Kur lulet të jenë vyshkur për dorën
dhe pikën e ujit,
S’do ketë më vajtoca mbi krye
në shtegëtimin e shpirtit ,
Nën tokë vetëm një vend të vockël fare
Dhe lotë të tharë prej kohësh.