Poem by Juljana Mehmeti
Love is blue
You like to become a dream,
hidden behind the moon in thousands glitters
lost behind a burning fire star
wasted and melted in my thoughts …
You like to become the light,
sharp shot on my horizon
illumination of souls of the darkest nights
scattered mist around the body
discharging so smoothly to the tilled vessels.
You love going back to become a season
where the white colors blossom
a damp breeze collecting the flux
an early evening wiping out every trail.
So much you like to become the air
Breathing from my breath
fluid moment wandering through longing
desire turned into crazy passion
feeling the lips and running away again!
Dashuria është blu
Ty të pëlqen të bëhesh ëndërr,
fshehur pas hënës në mijra vezullime
humbur pas një ylli që zjarrit digjet
tretur e shkrirë në të miat mendime…
Ty të pëlqen të bëhesh dritë,
shkrepje e beftë horizontit tim
përndritje shpirtrave netëve më të errëta
tis i shpërndarë profundit kumt
derdhur kaq ëmbël dejeve lëvrim.
Ty të pëlqen të kthehesh stinë
aty ku çelin të bardhat ngjyra
një fllad i lagësht që fluksin mbledh
një mbrëmje e hershme që fshin çdo gjurmë.
Kaq shumë të pëlqen të bëhesh ajër
frymë nga fryma ime të marrësh
çast fluid endur nëpër mall
dëshirë e kthyer pasionit të marrë
të ndihesh buzësh e të ikësh prapë…!
@ julja
Translated into English by Arben Hoti