Poezi nga Fatmir R. Gjata

E Krishti vdiq

E Krishti vdiq në kryq të drunjtë, Krisht’u ringjall
me gozhdë në duar, me gozhdë në këmbë, me dritë në ballë
me gjak përshkuar përmbi lëkurë, pikë më pikë i numëruar
ashtu i heshtur… vdekur ngadalë… ashtu rënkuar
ashtu ringjallur, ngjitur në qiell, zbritur mbi tokë
mbuluar me çarçaf të bardhë, me kurorë gjëmbash përmbi kokë
treguar sheshit, pa turp e ndroje, bërë me gisht
ndihmona zot se mëkatuam, më mirë Barabë se Jezu Krisht
e shohim sot më mirë se kurrë, më mirë hajdut se perëndi,
se shpirtin s’na e sheh askush, se shpirtin s’na e sheh njeri
na shohin rrobë veshur në trup e trupi vetëm nuk ka vlerë
po s’dua gjë për veten time, e lashë për ju e për të tjerë
dhe unë po lë vetëm ca vargje, Krishti u ngjall e pashë vetë
e pashë kur varrin ja zbuluan, e pashë kur iku lart përpjetë
e pashë me At si bir i shënjtë, e pashë të lidhur e përçmuar
falmi mëkatet si gjithmonë, falmë dhe për ç’kam për t’mëkatuar
se bashkë në kryq u kryqëzuam, e bashkë u pamë sy më sy
ti perëndi e unë poet, ëndërrimtarë gjithmonë të dy…

Ish fjala

E mblodha ofshama kërrusur në shpinë,
e mblodha ca lutje
Në trung të një peme e hodha magjinë,
e ika më tutje
E mblodha ca lule lëndinës së parë,
i vura mbi flokë
Lëndinës se fundit kërkova një varr,
dy metër mbi tokë
E zbrita në pllajë me pjalm mbi pëllëmbë,
ku rrinte një plak
Me mjekër të zezë më priste në këmbë,
me duart me gjak
Më foli zëlartë i drejtë e i ngrirë,
—përse më kërkon?
Është mbrëmje e bukur për qef e të pirë, hajde pak më vonë
E sheh dhe ti vete që yjet kanë dalë,
shiko o njeri
Ka kohë për tu futur në varrin e valë,
ndaj bëj dashuri
Në qoftë ditë e fundit jeto për njëqind,
ka kohë për gjithçka
Nëse je poet do të kthej në xhind,
të jetosh dhe ca
Të tregosh gjithë botës parajsën e jetës,
dhe vetëm atë
Ferr nuk ekziston për hir të vërtetës,
më tutje s’ka gjë
Janë të dyja bashkë një mal e një fushë, qeshje e pikëllim
Dhe më vjen çudi si s’kuptoi kush,
çfarë ish në fillim
Ish fjala e para, të vret edhe ngjall,
shpresë e ngashërim
Ndaj shko dhe shkruaj për lot e për mall,
fol në emrin tim.

*Poezia fituese në Manifestimin poetik “Ibrahim Rugova”