Poezi nga Irina Hysi, MA
ËNDËRRAT
Ëndërrat, ato që vijnë beftas,
kalojnë si një vegim,
mbi pika drite mbajnë ditët ndezur…
Brenda kohës harrojnë vërtet,
botët shohin ndryshe përtej tingëllimave,
minutat bëhen vite dhe vitet shekuj…
Sekondat zhurmojnë përtej mendimeve…
ngjallin shpirtrat në rimë…,
kapen prej gjysmash dashuritë,
duart bashkohen në të heshturat valë, që në diej shprese notojnë
ëmbëlsitë me brenga të dehura.
Veç kur ngrihesh vërtik në zgjim,
e me një frymë kthen zërin e ëndërrës…
O Perëndi, ç’imagjinoj?
Dy delfinë gjigandë pranë e pranë.
Mbi kurriz kanë shtëpitë.
dhe oxhaqet ndezur nga dashuritë…..
Puthin poezinë në një të vetme,
psherëtimë!
DREAMS
Dreams, those that come suddenly,
pass as a vision,
over points of light keep the days lit…
In time they really forget,
worlds see differently beyond sounds,
minutes become years and years centuries…
Seconds buzz beyond thoughts…
raise souls in rhyme…,
love is caught in half,
hands join in the silent waves, which in the suns of hope swim
sweets with intoxicated worries.
Except when you wake up vertically,
and with one breath returns the voice of the dream…
O God, what do I imagine?
Two giant dolphins side by side.
They have houses on their backs.
and chimneys lit by love… ..
Kiss poetry in a single,
Sigh!
—very goodpoem