Poem by Job Degenaar
View of the Lemsterpolders
As if it was always like this, and not any struggle
against water took place for centuries, also
the arrangement, exchange and the dawning
consciousness that turned land into water again,
leading to this view, was only present in your mind
Behind the soggy bosom edge now all fits
in its context: the lots nearby
the farms, and soil, man and animal
in silent union grown together,
culture that embraces nature, its source
In the distance sails glide through the hayfield
off and on, sheep graze
on the dike, birds breed, fish spawn
sustainably under fleeting
clouds, man builds to his existence.
Uitzicht op de Lemsterpolders
Of het er altijd al zo bij lag, er geen
eeuwen strijd was tegen het water, of ook
de inrichting, uitruil en het dagende besef
dat van land weer water maakte, leidend
tot dit uitzicht, slechts bestonden in je geest
Achter de zompige boezemrand past nu
alles in zijn verband: de kavels nabij
de boerderijen, en aarde, mens en dier
in stil verbond met elkaar vergroeid,
cultuur die natuur, haar bron, omarmt
In de verte, af en aan, glijden zeilen
door het hooiland, grazen schapen
op de dijk, broeden vogels, paaien vissen
en bouwt, duurzaam onder vluchtige
wolken, de mens aan zijn bestaan
uit: Handkussen van de tijd (2021)
Translated into English by Hannie Rouweler
ATUNIS GALAXY POETRY 