Poem by Hannie Rouweler
The sea seen from the side
The sea and the beach and the sea
and the sand and bending blades of grass
and dunes, a footstep walkway,
culms and walkway and drifting dunes
while I see you disappear while you see me
come back to the sea and the dunes that
always take us to the sand
of memories and bright sunlight on the water
and the shadow of your body lines
silhouetted against the sand and bent flat
culms where I lay with you and with a warmth
still tangible on the earth next to a bath towel
a bag which I carelessly left behind on the beach.
De zee van opzij gezien
De zee en het strand en de zee
en het zand en buigende grashalmen
en duinen, een looppad met voetstappen,
halmen en looppad en stuivende duinen
terwijl ik jou zie verdwijnen terwijl jij mij ziet
terugkomen bij de zee en de duinen die ons
steeds weer doen meenemen naar het zand
van herinneringen en fel zonlicht op het water
en daarbij de schaduw van jouw lichaamslijnen
die zich aftekenen tegen het zand en plat gebogen
halmen waar ik met jou lag en met een warmte
nog voelbaar op de aarde naast een badlaken
een tas die ik achteloos achterliet op het strand.