Poezi nga Haxhi Muhaxheri
DASMA E ZEZË
në dasmën e zezë
mungonin krushqit
me këmishë prej dielli
e
dylberet e zverdhur
shqelmonin tokën
duke lozur mbi muranë
vallën e shpendkeqës
nga djersë e kokës së tyre
u grisën plisat e nxirë
dhe një erë e beftë
rrokullisi shtëpinë prej letre.
ËNDRRAT ME KRYQ
Emrin e kishte Bajram
Babai i tij… quhej Ali
E gjyshi – Kadri
Bajrami
gjithmonë i kremtonte
Festat e Bajramit
Lutej dhe agjëronte
Krejt si muhamedan
Por… Kur e zinte gjumi
Ëndrrave bënte kryq
Kryq bënte ëndrrave
Dhe takohej me Zotin
GRUA ËSHTË AJO…
/Një si përgjigje, për një miken time poete/
Grua është ajo
që sytë të puth çdo mëngjes
dhe me buzqeshje të pranvertë
ta sjell kafen në shtrat
Po grua është edhe ajo
që frymën ta ndal
dhe çdo ditë të qon buzë varri
por me vdekë nuk t’len
Oh grua është ajo bre
që natë përnatë ta hap qiellin
e t’ban me e pa edhe Zotin
Për besë
grua shkuar gruaje
është ajo e lumja grua
që emrin tënd mban për hajmali
DETYRË GRUAJE
Ç’detyrë të rëndë
të ka caktar Zoti moj
Të zbusësh kafshë
dhe djallin engjëll ta bësh
Lum si Ti e mjera grua
ATUNIS GALAXY POETRY 