U lind më 6 qershor 1799 Pushkin, ati i gjuhës letrare ruse, poet, shkrimtar, eseist dhe dramaturg i madh rus dhe i letërsisë botërore, më i madhi ndër përfaqësuesit e romantizmit rus. I ati i tij rridhte nga një familje e lashtë e aristokracisë ruse, kurse e ëma ishte mbesa e Abram Petrovič Gannibal-it, fisnik nga Etiopia, që u birësua kur qe 8 vjeç nga Pjetri i Madh.

Mjafton emri i tij, Pushkin, dhe dihet se kemi të bëjmë me një kollos të letërsisë botërore. Nga shqipërimet që kam prej Tij, ja përzgjedhja ime në përvjetorin e 223 të lindjes së gjeniut rus:

 

 

 

Në Eden, te hyrja ku rrinte

Engjëll i bukur drit’ lëshonte,

Një djall i tërbuar që nxinte

Mbi gryk’ të ferrit fluturonte.

 

Frym’e mohimit, e dyshimit

Në shpirt të dlirë rrënjë hodhi

Një afsh i ngrohtë mallëngjimi

Të parën her’ e turbulloi.

 

Po të vështroja, më fal, -i tha,

-Më pe dhe ti me sy shkëlqyer:

Në qiell, s’kam përbuzur gjithçka,

Mbi dhé, të gjith’ s’i kam urryer.