Poems by Krishna Prasai
Eternal Regime of the Sun
*Walang Hanggang Pamumuno ng Araw”
2nd Zen Poetry Book (108 Poems)
Zen Poems #1-5
***
A tree
Succumbing to the blow of innumerable strikes,
Never knew
The axe felling it had a handle
Made from one of its own branches.
***
*Ang Puno
Nagpasakop sa mga hampas ng di mabilang na mga hagupit,
Walang kamalay-malay
Ang palakol na tumitigpas na may puluhan
Ay gawa sa isa sa kanyang mga sanga.
***
It is certain that death grabs everyone
But the rich thus make fun of him—
“He died because he was very poor.”
***
*Isang bagay ang tiyak na hihilahin ng kamatayan ang lahat
Pero pinagtatawanan ito ng mayayaman-
“Namatay siya dahil siya ay ubod ng hirap.”
***
At Aryaghat
There was no corpse
Being cremated with a wad of cash.
***
*Sa Aryaghat
Walang bangkay
Na sinunog sa balumbon ng pera.
***
The mountain looks better without organs
As does a flower;
It too doesn’t have a part
That exposes it honor!
***
*Mas kay inam tingnan ang bundok ng walang mga bahagi
Tulad ng isang bulaklak;
Ito rin ay walang bahagi
Na naglalantad ng kanyang dangal.

Filipino Translation Eden Soriano Trinidad
Perfect and best translation. Congratulations.