Poem by Agron Shele
בת הצפון / אגרון שלה
בְּאַרְצוֹת עוֹלָמוֹת הָרוּחַ הָרוֹחֲקוֹת
גְּבוּלוֹת הַנּוֹשְׁמִים קְטָבַי סוּפַי גְּלִידִים
בְּמֶרְחָבַי שָׁמַיִם פְּרוּצִים
דְּמוּת עֵדֶן רוּחַ נְשָׁמָה
פְּרָחַי לַהַט לֵב חַי חַיִּים
הַמִּתְעַטְּפִים אֵדַי נְשִׁימוֹת זְכוּכִית תְּכוּלָה
וְאֶרֶץ רוּחַ הַקִּיּוּם פּוֹשֶׁטֶת עוֹלָם הִיא בְּשִׂמְחַת דְּמוּתָהּ
בְּתִקּוּן שֶׁל תְּנוּדַת רֶגַע שְׁכוּחַ אֵל
בְּשִׂרְטוּט שֶׁל זֹהַב פְּרָחִים
וּבְמָחוֹל הַשֶּׁלֶג הַנִּשְׁכָּח אַדְמַת הַנְּתִיבִים
וְהַיַּלְדָּה הַצּוֹפֶה עַד מְחַכָּה
בְּמוֹרַד קֹדֶשׁ נֶצַח הַנְּשָׁמוֹת בִּשְׁלַל גִּוּוּנֵיהֶם
וְהַקֹּטֶב הַבּוֹדֵד שֶׁל הַצָּפוֹן
פּוֹעֵר זְרוֹעוֹתָיו בְּנִתּוּר בָּדוּל
בַּאֲחִיזָה מְעֻרְעֶרֶת עַל גַּב הַדֶּשֶׁא
חַיִּים מֵחֹלְלִים נַפְשָׁם בְּמַשְׂאַת גְּבִיעַ הַשָּׁמַיִם
שֶׁל הָאוֹר הָאַחֲרוֹן הַשּׁוֹקֵעַ מַבָּט עַיֵּן
וּבְלַחַשׁ מְרַחֵשׁ יַעַר הָאַלּוֹנִים
פְּעִירַת הָאָבִיב מַעֲמִיק לַחֹרֶף
הַמְּנַשֵּׁם גְּוָנַי עוֹלָם
נַפְשְׁךָ יַלְדָּה שֶׁל הַצָּפוֹן
וִיקִינְג בַּמַּיִם סְעוּרִים
הִתְבּוֹנְנוּת הַפּוֹסַעַת לָאֲדָמָה הַמְסֻקֶּסֶת
בְּמַבָּט עֵין אֹרֶן מוֹדֶרְנִיזְם הַשּׁוֹכֵן דּוּמַת עָפָר
כְּחָסִיד שֶׁל שְׁאָגוֹת בְּמָשְׁזָר נוֹצוֹת ,
חֲבָטָה בֶּחָזֶה הַחֲבוּל הַקָּרוּעַ חֲסִינוּת ,
חֲנִית שֶׁחֻרְבַּת סוֹפִית נְשִׁימָתָהּ
נִשְׁמַת הַקְּרִיסְטָל
הִתְפָּרְצוּת עַרְבִיִּים בַּמֶּרְחָב שֶׁהַצְּלִילִים נֶאֱסָפִים
לְלָחַשׁ סְלִיחָה וְסִגּוּל שֶׁל הָאֱמוּנָה הַקַּמָּאִית
שְׁנַיִם ,אֶחָד בַּנֵּצַח הֶחָשׁוּךְ בְּזִכְרוֹנוֹת שֶׁל לֶכֶת עוֹלָמוֹת דּוֹמִים
בְּאַקְרִילִיק מְשֻׁקָּע
מֶשֶׁךְ רוּחַ צִיּוּר הַנֶּפֶשׁ
אֵנֶרְגִּיַּת הַשֶּׁמֶשׁ הָעוֹלֶה
בְּפִתְאוֹמִיּוּת הַמְּשֹׁרֶשֶׁת הַדָּרָה
תרגום לעברית ועריכה : איריס כליף
Vajza e Veriut
Atje në tokat e largëta
skajet prekin akullnajat e fundit
hapësirave pa pakufi
refleksion i mbetur në shpirt,
me lulet e mbrujtura nga ngrohtësia e jetës
dhe frymës avull veshur xhamave blu,
ku jeta kthehet në tjetër frymë
e bota në përshpirtjen gëzim.
Është luhatje e një çasti të largët
mes pikturës dhe luleve prarim
vallëzim i harruar nëpër borë
dhe vajzës që pret pa kthim,
zbritjen e shpirtrave me të gjitha ngjyrat
polit më të largët të Veriut
krahëhapur, kërcimit të vetëm
linkthit të çmendur nëpër lëndinë,
jetës që ngre dëshirat në kupë të qiellit
e muzgut zbritur vështrimit të syrit
mërmërimës fëshfërimë të një pylli lisash
dhe çeljes së pranverës thëllimit të dimrit!
Ngjyrat e botës janë aty
vajza e veriut gjithësesi
një vikinge në ujëra të trazuara
apo një vështrim që shkon tokës së zhuritur
syrin pishë dhe vdekur modernizmit
si pasuese e britmave dhe qëndismës pendë,
goditjes në kraharorin e pambrojtur
dhe një shtize që humbet frymës së fundit
shpirtit kristal
përflakjes mbrëmje, ku takohen hijet
murmurimës falje dhe pranim i besimit të lashtë
dy, një, terr i pafund, memories përjetësi
në një akrelik të stampuar
radhitjes pikturë
energji e ditës që lind
beftësisë, që tretet madhështisë.
@sheleagron
Hebrew translation and editing by Iris Calif
ATUNIS GALAXY POETRY 