Mercedes Gega vjen me “Vjeshta është shtëpia ime” 

Autorja: Disa poezi do të kthehen në këngë

Entrevista a Claudia Piccinno para Radiosatelitevisión-Americavisión

LIBRI “MË SYTË E DIELLIT” – Intervistë e autores Majlinda Shaqiri pët TV “21- RTV”

Evening with Gelda – Interview by Eva Petropoylou Lianoy

MEDVEGJA NË ZEMRËN TIME : Poetja Majlinda Shaqiri në “RRI SHLIRE – Televizioni TVR” ( Biseda e plotë)

An interview with Lily Swarn

Poeti Bardhyl Maliqi tek “Provokacija”: Më frymëzon natyra dhe origjina ime | ABC News Albania

Intervista e autorit Edmond Shallvari në Emisionin “URA”

WRITERS’ MIRROR, ASSAM, INDIA

Good Morning and Welcome dear adorable readers, members and poetic personalities to “HAPPY SATURDAY WITH AN EMINENT POET” an interview program jointly organized by POEMarium by Dr. Nk Sharma and WRITERS” MIRROR, ASSAM, INDIA
Today we are glad to present an Interview with Smruti Ranjan Mohanty, an eminent poet of international repute from Odisha.
Bipul Kalita:-Good Morning and Welcome dear Sir, to the interview program. Would you say a few words about yourself?
Smruti Ranjan Mohanty:- A very simple man who has accepted life as it is. No complaints, no regrets, no looking back. Happy as I am. Life is full and beautiful amidst duty, plants, pets and poetry.
By the by, I am Smruti Ranjan Mohanty, O.F.S, son of Raj Kishore and Shantilata Mohanty from Padmapur, Jagatsingpur, Odisha. I work as Finance Officer in Govt of Ofisha. I am a multilingual poet, essayist and writer. My write ups are published in newspapers and in various national and international magazines, journals and anthologies. I write extensively on life and its intricacies. My write ups are regularly featured in Atunis poetry.com, Our Poetry Archive, poemhunter.com, GloMag, Setu bilingual magazine, The year of the poet, Youtube.com etc. I am a featured poet of the PENTASI B World Friendship Poetry and Year of The Poet, U.S.A. My collection of poems ‘A LOOK AT LIFE, SOMETHING I LOOK AT, A LOOK, THE RIVULET, THINK ONCE MORE, THE JOURNEY, AU THARE, AU EKA GAPA, SROTASWINI, JATRA, are in the press.
Website-smrutiweb.wordpress.com
smrutitanuja.blogspot.com
Bipul Kalita:-Thank you dear Sir for letting us know about yourself. What inspired you to be a poet? Who left an indelible impact on your notional-emotional outpourings?
Smruti Ranjan Mohanty:- My father was a poet. Probably poetry is in my blood. The sufferings and contradictions of modern man, the beauty of love, life and its intricacies inspired me to write poems.
Bipul Kalita:- Great. Would you say a few words about your father the poet?
Smruti Ranjan Mohanty:- My father late Raj Kishore Mohanty, eldest son of Dhaneswar Mohanty and Durga Devi was born at Padmapur, Jagatsingpur in the year 1930 and left for his heavenly abode in the year 2008. He graduated in Science from Ravenshaw College and worked as a teacher in Alanahat High School. He has composed poems and written essays and short stories which are compiled in ten books. Starting from spiritualism to science and vedic mathematics he has covered different dimensions of life and literature. A great human being, an ideal teacher and a versatile orator he was. Deeply loved and adored by his students all over the world. All his ten books are highly appreciated by readers all over Odisha. His book ‘ Atita Kathakahe’ is a great commentary on The Ramayan which has gone into several publications.
In this poem of mine, I have tried to do justice to the ocean in a teacup, the best man I have ever come across.

SOMETHING I LOOK AT-100

BY- Smruti Ranjan Mohanty

Short of words to explain the man he was,
my teacher and father late Raj Kishore Mohanty
happy and contented he was
no looking back, no regrets
for what he had not done
what he had not accomplished
no wishes except a desire
for a calm and peaceful end
to his serene and beautiful life
no complaint against life
nothing against anyone
a life surrendered at the feet of his guru
a life lived for his students
for their well being and betterment
he loved his students
loved going miles on his bicycle
to see his students smile, to solve
their problems, to be with them
when they are in need
never ran after any other identity
a teacher he was, a born teacher
that was the only identity he had
for him, there was hardly any difference
between his own kids and
the students he took care
a son had to elevate himself to
the level of a student to know
what his father actually was
for him veda is mathematics
and mathematics is veda
life is death in motion
and death is life in motion
and one can live and enjoy both
if one has the will to do so
till the very end
lived life to the full
spreading the messages of his guru
working for the triumph of humanity
inspiring others to live and let live
enjoyed his death while in sleep
passed to the other side of consciousness
with head high and a smile on lips
proving his own saying
one can enjoy death the way
one enjoys life
if the surrender is complete

©smrutiranjan 5.9.2018

Bipul Kalita:- Thank you dear Sir. It is a great tribute to your father.
What is your conception of a poem?

Smruti Ranjan Mohanty:- For me poetry is the voice of God on earth. Whatever comes naturally, spontaneously, effortlessly in its pure and unalloyed form is poetry.

THE FIRST KISS

life on earth is poetry
the innate urge to unfold
its grace and beauty is poetry
poetry is the smile on a child’s lips
the thread that binds the whole of humanity

poetry is your lover’s first kiss
poetry is that pink envelope wherein treasured your love and its beauty
poetry is lover’s paradise
a perennial stream of boon and bliss
poetry is those intimate moments you share with your love with lips
locked and soul hugging each other
poetry is meadows and mountains, rivers and rivulets, deserts and oceans and all those which touch you, your heart and soul
with their spellbinding beauty
poetry is that old man’s love
who has lost his wife
the anguish, apathy and alienation of
man struggling to live a life
poetry is society, its values and beliefs
sorrows and happiness, unfulfilled desires, shattered dreams and dramas
and hope for a better life
when the earth romances with the first rain
the rays of the rising sun
embraces the blooming lotus, the dancing lily touches the silver moon, when joy and ecstasy know no bounds, when sorrows become too much to bear, the lines of poetry emerge and take you to a world
hitherto unknown

Smruti Ranjan Mohanty©2019
All Copyrights Reserved

Bipul Kalita:- Which Classical or Romantic poets impressed you more than others?
Smruti Ranjan Mohanty:- I’m fond of going through Classical poetry. I have a passion for Romantic poetry and particularly, I enjoy reading the immortal works of John Keats, a star of the Romantic era. I’m highly influenced by his Odes, like, Ode To Nightingale, Ode to Autumn, Ode on Indolence, etc. Also, I’m an ardent admirer of his love poems, which have tremendous influence on me. His famous love poem, La Belle Dame Sans Mercy is a magnum plus with an eternal appeal. I appreciate Keats as a nature worshiper with almost an addiction for beautiful objects. Sensuousness, Hellenism, the use of Negative Capability are the characteristics of his poetry which carry me to a different realm of consciousness. I highly appreciate his Bright Star composed on his beloved Fanny Brawne, an immortal piece of work of art. Keats was a pure poet; his pure poetic vision has enthralled me always.
Bipul Kalita:- Do you see any relevance of Facebook poetry in the overall Poetic Scenario?
Smruti Ranjan Mohanty:- Because of Facebook, the future of poetry looks so bright. It is an open platform for all to share one’s poems and connect with the rest of the world in no time. Facebook has tremendous potential for future generation poetry.
Bipul Kalita:- How are Facebook poems different from other poems beyond this circle?
Smruti Ranjan Mohanty:-Hardly any difference; the only difference being instant publication of the poem and instant feed back in case of Facebook poetry.
Bipul Kalita:- Do you think that Facebook poems in general and your poems in particular have been properly appreciated?
Smruti Ranjan Mohanty:- It is very difficult to answer this question. Poetry is for succeeding generations. Very few works have been instantly appreciated and very few poets have got recognition in their life time. Time will tell how you fare in the long run, how your poems withstand the onslaught of time. However I am happy the way my poems are loved and appreciated by readers.
Bipul Kalita:- You have gone through the poetic works of globally reputed poets who are writing for different poetic groups belonging to different countries. How do you feel when sharing your views with them?
Smruti Ranjan Mohanty:- For me a good poem is a good poem irrespective of who has composed it. The theme and content of the poem, the way it is presented is more important. How you connect with the readers matters most. There is no problem in connecting with globally reputed poets till the relationship is at par. Till date I am very comfortable with them
Bipul Kalita:- Would you like to comment on the overall standard of poems of the Indian poets who are writing for Facebook groups?
Smruti Ranjan Mohanty:- Indian poets are just too good. They just need a bit more exposure.
Bipul Kalita:- Please share one of your early / latest poems, preferably a shorter one.

Smruti Ranjan Mohanty:-

SOMETHING I LOOK AT-125
ILLUSION

Somewhere
someone is dying every moment.
Somewhere
someone is dispossessed of his wealth for all time.
Somewhere
someone is praying for extra years of life.
Somewhere
someone is wishing the whole of the world and its wealth to be his
I know life is not mine,
nor the wealth and power that surrounds me
Life and wealth are Your gifts,
but I claim it as a matter of right.
I know nothing I can possess,
I can only enjoy things that come in my way for some time.
But I intend to grab more and more
and add to life a few agonising years when hands and legs, body and mind will be hardly under my control.
I want to live till my death becomes a necessity, till I become unbearable for others, till the body language and gesture of my own tell me it should be allover as they can’t carry me anymore.
Today or tomorrow I will die, bid farewell to this beautiful world leaving everything behind, my wealth, power, relations and friends.
None will accompany me, none will wish and dare to
I see people dying,
I know how transitory is pelf and power,
how futile and fragile is human relationship
but still, I boast of these things and wish to have them by all means.
Maa! How spellbinding is your Maya,
that makes me blind to reality.
I forgot you, forgot the purpose of life,
forgot after so many incarnations this human life not to remain engrossed in the worldly world but to move few steps ahead towards truth and eternity.
Most of us revolve around your affluence,
very few come out of it and know the real You that You are, the epitome of bliss, my ever caring ever loving Maa
Unless and until you let me realise
I am You and You are me,
grace me to be at your lotus feet,
to remain as Your caretaker, living every moment as you wish.
Never for a minute let me feel I am the doer,
let the servant remain a servant, live under Your loving shadow, doing his part in Your cosmic venture.
A son is a son till he is matured
I am your immature son, always in your lap
forever, here and after.

Smruti Ranjan Mohanty©
All Copyrights Reserved.

Bipul Kalita:-The Russian-Soviet poet Yevgeny Yevtushenko said, “Poetry is like a bird, it ignores all frontiers”. What do you say?
Smruti Ranjan Mohanty:- I agree with him. I think this poem of mine will explain it better

SOMETHING I LOOK AT-91
FROM THIS SIDE OF THE WALL

From this side
I am stretching my hands,
from that side, you come forward.
Give me your hand,
we will walk hand in hand
on the path of peace and prosperity
and rewrite the history of mankind.
Neither you know me, nor i know you.
Why so much of hatred and jealousy.
Nothing is common between you and me
except we share the same feelings
to flower and flourish and live
a beautiful life in peace and amity.
I am opening my heart, you open yours,
only a single heart beating for the sake of humanity and the victory of life and love,
nothing in between you and me except our make belief man-made identity
Open your eyes, i am opening mine.
Look at history, written in the blood of fallen martyrs, the battles and wars fought over the years to satisfy a few, their ego, greed and vanity.
Let us open the closed window to look at each other and see the sad panorama of human woes and listen to the poignant tales of many, the voice of their wounded hearts and shattered dreams.
My friend! we have every right to dream a better tomorrow, where reign supreme peace, truth and love, no frontier and ego to jealously guard, a just world order, where justice never denied, and equal opportunity for all irrespective of region, religion, caste, creed and colour

©Smruti Ranjan Mohanty 26.7.2018

Bipul Kalita:- Is your poetry subjective? To what extent does it mirror the lives of the underprivileged?
Smruti Ranjan Mohanty:- The theme of my poems are man and his contradictions, life, its beauty and intricacies.
I have written extensively on social injustice, economic inequality, racism, women empowerment, widowhood, poverty, illiteracy, political participation etc. In my poems and research paper I have tried to go to the root of the problems and suggested remedial measures for amelioration of poverty and illiteracy and raising socio-economic status of women.
Bipul Kalita:- Noble efforts, no doubt, dear Sir. Have often seen you attending various poetic events. Please share your experiences.
Smruti Ranjan Mohanty:- Nice meeting friends there and that is all.
Bipul Kalita:- What do you prefer, rhyme or blank verse ? Why?
Smruti Ranjan Mohanty:- It does not matter till you are true to your feelings. Deliberately I have not tried anything rhyme or blank verse. As the lines come I put these in a piece of paper. It may or may not confirm to a specific format. But while editing the poem, I try to make it lucid.
Bipul Kalita:- Ours is an age of experiment. How does this affect the field of poetry? Do you also experiment with your poetry?
Smruti Ranjan Mohanty:- I have never tried to innovate and experiment in my poetry. I always listen to my heart. But experimentation in poetry is good, it will take poetry forward and update it with the changing needs of time.
Bipul Kalita:- What do you think about the relevancy of our Groups’ vision and mission for promoting Gobal Peace,Universal Love and Humanity ? Can poets bring any good through their magical and mighty lines?
Smruti Ranjan Mohanty:- Poets over the ages have been the agents of socio-political change. Throughout human history they championed the cause of humanity. In the present context, with nations having enough weapons to destroy each other many times, poets have a tremendous role to play in promoting global peace and brotherhood. Still they can change the mindset of people the way their illustrious predecessors have done in the not so distant past.
Bipul Kalita:- You are a published Poet .How many anthologies do you have to your credit so far?
Smruti Ranjan Mohanty:- Yes,I am a published poet. More than hundred fifty of my poems are published in various anthologies and journals across the world. Ten of my books are in the final process. These will be on line and in the open market very soon.
Bipul Kalita:- Congratulations and Best Wishes. How do you manage your profession and passion for poetry at the same time?
Smruti Ranjan Mohanty:- In between files, I manage sometime for my passion for poetry and I conceive some lines, put these on my mobile, edit them when I get time. Editing goes on till the poem is published. If you love something, you can always find time for it.
Bipul Kalita:- What impresses you most about our groups and why?
Smruti Ranjan Mohanty:- The way the group conducts itself. The way anthologies are compiled, edited and provided free of cost to the contributors. The way Prof Dr Nk Sharma brings his wisdom and knowledge to play for the cause of literature.
Bipul Kalita:- Do you have any suggestions to offer to the fellow poets?
Smruti Ranjan Mohanty:- No suggestions. Find a work and write poetry. Be practical; never run after false appreciation and recognition that gives one a pseudo identity and take one miles away from reality. Never neglect your job, profession, family and relationship for the sake of poetry. Let each remain in its place without getting into other’s domain.
Bipul Kalita:- Thank you dear Sir for being with us this morning, sharing your precious feelings and thoughts so frankly. Hope to meet you again here with new topics for discussion.

Soothing Serenades: Straight from the Heart: A Healing Balm to a Bruised Heart

Bhaskaranand Jha Bhaskar’s “Soothing Serenades: Straight from the Heart” is one of the memorable and wonderful love centric anthologies of contemporary times. Bhaskaranand Jha Bhaskar is a well-known trilingual poet (Maithili, Hindi and English), short story writer, critic and reviewer. Regularly published in various national and international magazines, both printed and online he has to his credit  two collections of poems in English: Soothing Serenades: Straight From  the Heart (2018) and Two Indias and Other Poems (2019). One of his poems on Nelson Mandela is included in the academic syllabus prescribed for the school students of Philippines.

As for Soothing Serenades: Straight from the Heart , I find this entire experience of reviewing this literary work very overwhelming. At the same time extremely honored as it opened a vista for me to this beautiful and novel Bhaskarland. I read the foreword and the first one by Sir Amarnath  Jha  really got me hooked and as I started reading the poems I could relate word by word with his review. The poems by Bhaskar sir are verbal treats. He is a man of word so to speak.

What I especially like about the collection of poems is it considers the readers and it is a step by step guide to unravel the greatest myth and mystery that is love. The first poem is invocation of goddess of love moving on to love presented as an emotion as perceived by the commoners and then a critical interpretation of love which shows a perfect balance of twisted beliefs about love effortlessly brought into focus by soft reminder of its ethos. He invokes:

“O Opulent Love!

Muse of hearts

As divine as Christ

Come and heal the global wound

Of violence, lusts and all ailments of hearts

With comforting and curing touch of divinity

And replete the world with your resplendent grandeur!”

  (To Goddess Of Love!)

How remarkable is the transition from an intellectual discourse on love to making it a mouthpiece of a loon of a lover swooning to charms of love becoming a prison to his dreams yet thriving in the mirage of a Vernal Breeze :

“Like a vernal wind

You gently caress me

From afar

My verse begins to sing

And my heart

Soars up high and higher

On the wings of joy

For I feel you 

All around me

With a bounty of love

Coming all the way

With the fresh gentle breeze..! (Vernal Breeze)”

Heart wrenching is personification of the elusive love which still spreads its Waft of Fragrance for all and sundry. As a reader I feel elevated upon reading the pining of a mortal for showers of love flowing smoothly from the pen of the creator as flawless as a piece of music.

“The invisible footprints 

Of silent love

Visibly etched out in heart

Are quite indelible

For the time 

To obliterate them

As the beautiful humming vibes 

Oscillate romantically

Between the obstinate thoughts

And undying feeling 

For my ‘her’

With unflinching faith

In eternity of LOVE I have.” (Waft of Fragrance)

Priceless in this collection of staggering 62 poesy is a sub group of poems where heart muses and throbs in love with the idea of love. What I find most intriguing in this collection is the poet’s mastery over words. Not a single case of exaggeration but a perfect amalgamation of emotions and expressions. What is amazing is myriad reflections as if from a broken glass of different thoughts on the chosen theme .It has freshness of youthful passion and at the same time worldly wisdom. Definitely these are poems for the common man leaving an aftertaste of something intangible brought alive to your senses by skillful imagery.

Bhaskaranand Jha Bhaskar

In the Foreword, Dr Amarnath Jha rightly encapsulates:

“The poems are rich in the use of figurative language. The figures, such as simile, metaphor, personification, alliteration, paradox, apostrophe, metonymy, allusion etc. have been frequently used. The linguistic devices of polysemy (e.g. ‘The flood of tears tears the heart’ in “Sometimes I Feel” (No.43)) and functional shifts have also been applied very significantly. One poem is entitled “Semantic Fiasco” (No. 41). The cohesive devices used in the individual poems make them stitched together in the overall framework of the volume for the sake of coherence.”

To sum up. Soothing Serenades: Straight from the Heart is a healing balm to a bruised heart. The book is available in amazon.com. I wish this book should be in your must-grab-now list. Just go and grab it at the earliest.

– Paayol Lalwani

Paayol Lalwani is a teacher, poet and reviewer, noted for her passion for poetry .

The interview in English & Arabic

The interview that the journalist Rathwan Shalabi the reporter of Shourouk newspaper had with the international writer and poet Munir Mezyed on the occasion of his visit to Tunisia to make preparation for “Odyssey International Festival” in Tunisia March 2020.

Translated by Sihem Hammouda

Munir Mezyed is a well-known international writer (poet, novelist, translator, essayist & peace activist) who dedicated his life to enriching the World literature through writing & translating. He wrote more than 100 books and translated 75 books. He writes in both English and Arabic. and his poems have been published worldwide and translated to Romanian, Spanish, French, Italian, Polish, Danish, Greek, German , Portuguese, Serbian, Slovenian, Albanian, Indonesian, Persian, Hindi …etc.

He studied in England and U.S.A, traveled all around the world and settled himself in Romania in 2005 where he found his freedom after he had left Jordan where his work was banned there as well as in Middle East due to because of his enlightenment and liberal thoughts and his defense of political and social rights as well as for the sake of freedom and respecting human rights and for the sake of a human culture free from extremism, discrimination and hatred..

Munir Mezyed is one of the eminent international modern poetic voices and one of the most important pioneers of modernist poetry and he succeeded in setting up an aesthetic and philosophical definition for a poetic vision he called “the absolute poetry”

-Question: You are in Tunisia to make prepartion for an international festival in Mounastir city .What is the content and objectives of this festival?

Answer- It is Odyssey International Festival for Arts & Culture. It is normally held twice a year, in September in Romania and in March in one of other countries. This year we chose to be in Tunisia. The festival includes a lot of cultural activities in the context of interaction with others and dialogue between civilizations by organizing common artistic shows between Europeans and Arabs besides poetry reading among different poets .We will translate poems in the mother language of the host country ,and since this session will be held in Tunisia, all poems will be read by one hundred and fifty poets among of them are one hundred poets whose poems will be translated into Arabic language and gathered in international poetry anthology book.

Munir Mezyed

.-Question: What is the position of Arab poetry in the world and what is the missing ring in your opinion?

-There is no missing ring, but there is a predominant lobby; the same faces are everywhere created either by media or politicians for one reason or another whereas the real creative people are excluded. There are not even opportunities for young talents. Therefore the Arab poet and the intellectual should free themselves because there is no creativity without freedom. I fought for my freedom and chose to live in Europe. Before demanding for the liberation of peoples, it is a must to free the Arab intellectuals, then we can liberate our countries and live in a better reality .Unfortunately, we see that the Arab intellectual is chasing limelight and power which makes us unable to compete with Western culture and dragged us into backwardness.

Question: how did you deal with what is called “the Arab spring”?

-There are accusations against Arab spring. “I ‘m with state of institutions and law and every citizen is entitled to be free and enjoys his full rights but without chaos and away from the speech of hatred that dragged us into extremism and violence. Arab spring has faced internal and external setbacks of specific interests and there is who used the revolution , but the people have real demands because there is corruption in Arabic regimes as well as justice is scarce in Arab countries where the rule of law is absent and People parents are at higher risk of poverty. We really can’t ignore those challenges or justify what happened through conspiracy theory and that there are secret agents standing behind Arab revolution. Then how can we ignore or deny the existence of all these problems from which Arab people do suffer? Even if those people had been incited, they have rights must be fulfilled.

In 2005,I went to Jordan with three hundred thousand dollars to set up a cultural project, but I was confronted by a group and gangs of terrorism, extremism and backwardness that destroyed my project and left me no choice but to leave Jordan to Romania. I joined this country with empty pockets. Before leaving Jordan, I warned them that the region would be drowned in blood and chaos. I

I must admit that I am so happy now to see Tunisia is moving to be democratic state and reinforcing human rights. Indeed this move is a victory for Tunisia and for all the Arab peoples. Sadly some still attribute the revolutions of peoples to invisible hands. I am very sure that what so called “invisible hands” would not be able to make all the young peoples of the Arab world protest .we should acknowledge that if a state is free from corruption, dictatorship, and oppression, then the solution to all these problems lies in liberating culture, giving to the young better education and to the people better health system. Consequently the state that provides its citizens with food, education and health care can be depicted as a successful state and the state in which corruption and oppression spread is the one responsible for chaos and terrorism.

I think that in five years from now, Tunisia is going to be like European countries provided that its people keep struggling without fear and combat terrorism with culture.

Question: How can you explain terrorism phenomenon that becomes widespread especially after the rise of Arab revolutions?

Answer – I wrote a profound research about this issue and discussed in many European countries, and I wrote a book about handling terrorism and extremism. The people have gone through oppression and injustice for fifty years and the most serious thing that Arab politicians did was politicizing culture and putting the intellectuals under their wings and the man in the street notices that the Arab intellectual has one concern which is driving a car and appearing in mass media to sell words and to achieve his personal interests which made the intellectual be a disgusting figure in the eyes of the citizen who resort to other sides that made him believe in the return of the glory of Islamic state and other promises so they trusted them in the absence of awareness and culture and thus these sides that I call them vampires found a breeding ground to allure our youth who fell as victims to those impostors because of politicians eliminating culture, but today we should bring our youth back to culture with its different meanings, then our people would be free and terrorism vanquished because our responsibility is defeating this terrorism, and we as Arab aware intellectuals are capable of doing that .

Question :Do you think that poetry is still a weapon of struggle serving the Palestinian cause or it becomes a commercial means?

-Here we should step back and pose the question: what is the role of culture? Poetry is the most powerful human language, but we Arabs understand poetry in a wrong way unlike the European vision because poetry is not a political discourse but rather an intellectual one that creates in citizen awareness because the Zionist entities cannot be defeated with a retarded poor people for the cultivated people are those who build a strong state and many countries wagered on culture to become among the powerful states like Holland which doesn’t own nothing but some cows but the salary of citizen exceeds five thousand Euros per month unlike Sudan which owns tenfold cows than Holland and we can see what its situation looks like.

-Question: Is our destiny to remain colonized as a result of this cultural backwardness that you talked about?

The solution lies in not subjugating culture to politicians. I invite politicians to keep their hands off culture because through setting the intellectual free , the liberation of our people will start and the Arab intellectual should set himself free then the people would listen to him, but as long as he is chained with interests and political sides, agendas and ideologies ,we cannot make any progress. If we want to rebuilt Arab societies, the intellectual must free himself and demand for his rights and the state should respect its intellects because the intellectual is the one who lifts and builds the state and here we should differentiate between the state and gang in that in our Arab countries unfortunately , there is no existence for states in the sense of the word ,the only two presidents who wanted to build a state were king Hassan in Jordan and Habib Borguiba in Tunisia who wanted to build a state but it wasn’t finished ,so Tunisian people has a golden chance ahead of them today to establish a real democratic state and I haven’t ever expressed my support for any president but for the new president of Tunisia Kais Saied whom I see him as the right man, in the right place , at the right time . I believe he is capable of protecting institutions and building a state. I do not glorify persons but I ‘m in favor of institutions and respecting the law and when I supported Mr. Kais Saied, I was supporting the concept of state and not the person because he is a man of law and capable of building a state. In fact, I do support attitudes and principles because they are eternal while persons are immortal.

الحوار الذي أجراه الإعلامي رضوان شبيل مراسل جريدة الشروق التونسية مع الأديب والشاعر العالمي منير مزيذ بمناسبة زيارته إلى تونس للتحضير لمهرجان الأوديسة العالمي بتونس مارس 2020

مُنيرْ مَزيِدْ ؛ شَاعِرٌ وَأَدِيبٌ وَمُتَرْجِمٌ وَبَاحِثٌ فِي الآدَابِ والعُلومِ الإِنْسانِيَّةِ ، عَرَبيّ مُقِيمٌ فِي رُومَانيِا كَلاَجِئ . وَدَرَسَ فِي إِنجلْتَرا وَأَمْرِيكَا ، وَتُرْجَمت العَدِيدُ مِنْ أَعْمَالِهِ الإِبْدَاعيّةِ إِلَىٰ لُغَاتٍ عَالميّةٍ مُتَعَدِّدَةٍ ، فَقَدْ تُرْجَمت تِلْكَ الأَعْمَالُ مِنَ اللُّغَةِ الْإِنجليزِيّةِ .

وَمُنيرْ مَزيِدْ وَاحِد مِنْ أَهمِّ الأَصْوات الشِّعريَّةِ الْعَالَميّةِ ،المعاصرة وَمِنْ أَهمِّ رُوَّاد الْتَّجْدِيد فِي الشِّعرِ ، وَقَدْ اسْتَطَاعَ وَضْعَ مَفْهُومٍ جَمَاليّ وَفَلْسَفِيّ لِرُؤْيَةٍ شِعْريّةٍ إَذْ أَطْلَقَ عَلَيْهَا ” الشِّعْر الْمُطْلَق “. فَهْوَ مِنْ دُونِ شَكٍّ وَاحِدُ قَوْمِهِ ، حَيْثُ يُنَاضِلُ فِي سَبِيلِ قَضَايَا بِلاَدِهِ العَادِلَةِ عَلَىٰ الرَّغْم مِنْ كُلُّ مَا يُلاَقيه مِنْ أَذَىٰ وَسُوءِ الْمُعَامَلَةِ بِسَبَبِ أَفْكَارِهِ الْتَّنْوِيريَّةِ وَالْتَحَرُّريّةِ وَدِفَاعِهِ عَنِ الْحُقُوقِ السِّيَاسِيَّةِ وَالاِجْتِمَاعِيَّةِ ، وَفِي سَبِيلِ الحُرِّيَةِ وَاِحْتِرَامِ حُقُوق الإِنْسَانِ ، وَفِي سَبِيلِ ثَقَافَةٍ إِنْسانِيّةٍ خَالِيَةٍ مِنَ التَّطَرُّفِ وَالْعُنْصُرِيَّةِ وَالكَرَاهِيَةِ

سؤال : أنت في تونس لتحضير ملتقى شعري دولي بمدينة المنستير، ماهو مضمون هذا الملتقى وأهدافه ؟

هو مهرجان “أوديسا العالمي للثقافة و الفنون” يقام عادة مرتين في السنة في شهر سبتمبر برومانيا و في شهر مارس في إحدى الدول الأخرى واخترنا هذه السنة أن يكون في تونس و هذا المهرجان يتضمن العديد من الانشطة الثقافية في إطار التفاعل مع الآخر و الحوار بين الحضارات بإقامة عروض فنية مشتركة بين أوروبيين و عرب الى جانب قراءات شعرية بين مختلف الشعراء و نقوم بترجمة القصائد بلغة البلد المتواجدين فيه وبما ان هذه الدورة ستكون في تونس فكل القصائد التي ستقرأ من طرف مائة وخمسين شاعرا منهم مائة شاعر من أوروبا ستترجم إلى اللغة العربية وستجمع في كتاب انطولوجيا الشعر العالمي

سؤال : أين يتموضع الشعر العربي عالميا وما هي الحلقة الناقصة حسب رأيك؟

لا توجد أي حلقة ناقصة ولكن هناك لوبي مسيطر، نفس الأسماء والوجوه موجودة في كل مكان اما من صناعة الاعلام أو السياسيين لغاية أو لأخرى بينما المبدعون الحقيقيون يتم إقصاؤهم ، فلا وجود لفرص حتى المواهب الشابة، فعلى الشاعر والمثقف العربي ان يحرر نفسه فلا ابداع دون حرية، فأنا ناضلت من أجل حريتي واخترت العيش في أوروبا بحثا عن الحرية، وقبل المطالبة بالتحرير الشعوب وجب تحرير المثقف العربي، حينها ستحرر اوطاننا ونعيش في واقع أفضل وللأسف ما نلاحظه أن المثقف العربي يجري وراء الشهرة والسلطة وهذا جعلنا لا ننافس الثقافة الغربية وجرنا الى التأخــر

سؤال : كيف تفاعلت مع ما تم وصفه بـ”الربيع العربي”؟

هناك اتهامات لـ”ربيع العربي “أنا مع بناء دولة المؤسسات والقانون ومن حق أي مواطن ان يكون حرا و يتمتع بكل حقوقه ولكن دون فوضى وبعيدا عن خطاب الكراهية الذي جرنا إلى التطرف والعنف، ف “الربيع العربي” تعرض إلى نكسات داخلية وخارجية لمصالح معينة وهناك من ركب على الثورة ولكن للشعب مطالب حقيقية فهناك فساد في أنظمتنا العربية وظلم وفقر وغيرها ولا يمكن أنكار ذلك أو تعليل ما حصل بنظرية المؤامرة وأن هناك أيادي غربية تقف وراء الثورات العربية فكيف ننكر كل هذه المشاكل التي تعانيها الشعوب العربية، فحتى لو تم تحريض هذه الشعوب فلها حقوق وجب أن تطالب بها.ففي سنة 2005 نزلت الى الأردن بمبلغ 300 ألف دولار لإقامة مشروع ثقافي ولكن صدمت بمجموعات وعصابات إرهاب وتطرف وتخلف دمروني وأجبروني أن أعيش برومانيا والتحقت بهذه الدولة وفي جيبي صفر دولار ونبهت عند خروجي من الأردن سنة 2005 بأن المنطقة العربية ستغرق في الدم نتيجة الصراعات

فأنا الآن سعيد بما وصلت إليه تونس لأنها تنعم بالديمقراطية وهي في طريق تعزيز حقوق الانسان والديمقراطية وهو انتصار لتونس وللعرب. للأسف البعض لا زال يرجع ثورات الشعوب إلى الأيادي الخفية، فالأيادي الخفية لا يمكن أن تنتصر أو تحرك الشعوب بأكملها للتظاهر

عليك أن تعلم إذا كانت الدولة خالية من الفساد ومن الدكتاتورية والقمع فحل كل هذه المشاكل يبدأ بتحرير الثقافة والتعليم والصحة، فالدولة التي لا تستطيع أن تؤمن لمواطنيها غذاء وتعليما وصحة لا يمكن أن نصفها بالناجحة والدولة التي انتشر فيها الفساد والقمع هي المسؤولية على الفوضى والإرهاب الذي تمكن بها فالظلم لا يؤدي إلا إلى الهلاك والفوضى والصراعات ، وأعتقد أن بعد خمس سنوات ستصبح تونس مثل الدول الأوروبية شريطة أن يواصل شعبها نظاله دون خوف وأن يحاربوا الإرهاب بالثقافة

سؤال : كيف تفسر ظاهرة الإرهاب التي تفشت خاصة بعد ظهور ثروات عربية؟

كتبت بحثا معمقا حول هذا الموضوع وناقشته في عدة دول أوروبية وألفت كتابا في مواجهة الإرهاب والتطرف، الشعب يعاني من القمع والظلم على مدى خمسين سنة وأخطر ما قام به السياسيون العرب أنهم سيّسوا الثقافة حيث وضعوا المثقفين تحت أجنحتهم والمواطن العربي البسيط يلاحظ أن المثقف العربي كل همه أن يركب سيارة ويظهر في وسائل الإعلام لبيع الكلام وتتحقق مصالحه الشخصية وأصبح المثقف مقرفا في نظر المواطن مما جعل هذا المواطن يلتجئ إلى أطراف أخرى أوهموه بإرجاع مجد الدولة الإسلامية وغيرها من الوعود المزيفة فصدقوهم في ظل غياب الوعي والثقافة فوجدت هذه الأطراف التي أصفها بمصاصي الدم بيئة خصبة لاستقطاب شبابنا الذي وقعوا فريسة لهؤلاء الدجالين نتيجة تغييب السياسين للثقافة، ولكن اليوم يجب أن نعيد شبابنا إلى الثقافة بمختلف مضامينها حينها تتحرر شعوبنا وينهزم الإرهاب فمسؤوليتنا هزم هذا الإرهاب ونحن المثقفون الواعون العرب القادرون على ذلك

سؤال : حسب رأيك هل لا يزال الشعر سلاحا نضاليا يخدم القضية الفلسطينية أم أصبح وسيلة تجارية؟

هنا وجب الرجوع إلى طرح سؤال ماهو دور الثقافة؟ الشعر هو اللغة الإنسانية الأقوى لكن نحن العرب نفهم الشعر بطريقة خاطئة عكس نظرة الأوروبي، فالشعر ليس بالخطاب السياسي بل هو خطاب فكري يخلق لدى المواطن وعيا فلا يمكن هزم الكيانات الصهيونية بشعب متخلف فقير فالشعب المثقف هو الذي يصنع دولة قوية وعدة دول راهنت على الثقافة وأصبحت من الدول المتقدمة مثلا هولاندا التي لا تملك شيئا غير بعض الأبقار ولكن راتب المواطن فيها يتجاوز خمس آلاف يورو شهريا بينما السودان تملك عشرات أضعاف عدد الأبقار التي تمتلكها هولاندا ونرى في اي وضعية تعيش

سؤال : هل قدرنا ان نبقى مستعمرين نتيجة هذا التخلف الثقافي الذي تحدثت عنه؟

الحل يمكن في عدم اخضاع الثقافة إلى رجال السياسة، أدعو السياسيين إلى رفع أيديهم عن الثقافة فبتحرير المثقف سيبدأ تحرير شعوبنا،وعلى المثقف العربي أن يحرّر نفسه حينها الشعوب ستستمع اليه ولكن طالما أنه مكبل بمصالح وبأطراف سياسية وأجندات وإيديو لوجيات فلا يمكن لنا أن تتقدم فإذا أردنا إصلاح المجتمعات العربية على المثقف أن يحرر نفسه وأن يطالب بحريته وعلى الدولة أن تحترم مثقفيها لأن المثقف هو الذي يرفع الدولة وهو من يؤسسها وهنا لا بد من التفريق بين الدولة وبين العصابة، ففي دولنا العربية للأسف لا وجود دول بمفهوم الدولة، الرئيسان الوحيدان اللذان أرادا بناء دولة هما الملك حسين في الاردن والحبيب بورقيبة في تونس أرادا بناء دولة ولكن لم تكتمل فأمام الشعب التونسي اليوم فرصة ذهبية لبناء دولة حقيقية ولم يسبق لي أن عبرت عن تأييدي لأي رئيس ولكن كان ذلك مع الرئيس الجديد لتونس وهو قيس سعيد الذي أراه رجل المرحلة في تونس وقادرا على حماية المؤسسات وتأسيس دول

أنا لا أقدس الأشخاص ولكن مع المؤسسات واحترام القانون وعندما أيدت الأستاذ قيس سعيد فأنا أيدت مفهوم الدولة وليس الشخص فهو رجل قانون وقادر على بناء دولة، أنا أؤيد مواقف ومبادئ لأنها هي التي تبقى فالأشخاص إلى الزوال سائرون

ROMANI  “PËRSËRI MARS”

Bashkëbisedim në studion RTV21 me autoresn Albina Idrizi

Krijimtaria ka teknologjinë e saj që lind nga kontakti si në dashuri

Bashkëbisedoi: Mark Simoni

Shkëputur nga Gazeta: Mapo

Aneeta Chitale’s book “Sojourn to Maldives” has been released recently

Dr. Prof. Shiv Sethi in Conversation with Aneeta Chitale

Dr Prof Shiv Sethi in Conversation with Aneeta Chitale

Q1. You have been associated with the teaching profession for the last twenty years in different countries. How did writing happen to you amid such a demanding lifestyle?

Ans. I have been lucky enough to have travelled to different foreign countries like Sultanate of Oman, UK, and The Republic of Maldives during my long service, in teaching filed. When you are working abroad, you have to work hard and cope up with the international standards, and which is highly qualitative work according to the quality framework. I have taught to the ‘sophomores’ which again is very challenging, but at the same time very eclectic I should say. I was always on new locations and amidst the ‘multi-cultural’ society, which provoked me to write. I had been writing in my diary all along. It was only recently, I could write the full novel. I had to write brick by brick, I must admit.

Q2. Having travelled to various countries across the globe; why did you choose Maldives as the setting of your debut novel, ‘Sojourn to Maldives’?

Ans. The Republic of Maldives is an archipelagos, it is formed by a chain of tiny islands; one thousand, one hundred and ninety-nine islands. It’s situated to the south west of India, in the Indian Ocean. It has bioluminous beaches and most exotic water villas, in the whole world. I was mesmerized by the turquoise green waters and the serenity, and its unique topography. Some islands are absolutely remote and miniscule and situated in the deep ocean. When I saw all this, I was fascinated and I knew this was the going to haunt me. Much later, it emerged as a backdrop for my debut novel. Maldives is famous for adventure- water sports

Q3. How is the story of Aari, and Brad in ‘Sojourn to Maldives’ different from the run-of-the-mill romance?

Ans. The protagonist in the novel, Aari is a strong willed woman of today, who has embarked her professional journey on the islands of Maldives. She is an ‘expatriate’ who faces many challenges in her personal and professional life. She explores the new found land. She meets Bard Marquez, a Spaniard, who is an ‘International Champion’ a wind surfer, on these exotic islands; quite by chance the romance blossoms. But the islands of Maldives have a political unrest and fate plays its part. Brad is an adventure freak, a novum and Aari an aficionado of altruism! The relationship has a roller coaster ride! It is for the readers to find out. I would say.

Q4. What kind of research you had to conduct before writing this, book which touches on the “political dimensions” between the two counties – India and The Republic of Maldives?

Ans. I had to do extensive research, as my novel is set in the backdrop of the Indian Ocean. The life on the ocean and especially on the remote island; is in total contrast compared to the urban lifestyle I have lived in India. The ocean routes, the seafarer’s and the boat journeys, was minutely, studied by me. The Muslim culture in the fabric woven in this novel. The social, cultural and religious beliefs and sentiments are much valued and penned by me. The ‘Political Crisis’ is the discerning perspective here and it is a glaring reality, portrayed by me.

Q5. As an Indian author, writing a novel of this magnitude depicting an era of “Political Turbulence” how difficult was it for you to incorporate the real – socio-cultural milieu in your novel?

Ans. This writing is not just a piece of fiction but it has charted the ‘International Boundaries and routes’ inked with skirmish between India and Maldives. Being a neighbor, have its pros and cons.

The turbulent times between the years spanning from 2008 to 2014 is presented on the canvas. The relations between the two countries were totally raptured in this era. The entire plethora of Indian nationals and foreigners had gone berserk. I had to study it in detail and follow it consistently.

Q6. Your bio describes you as a ‘Solo Traveller’ round the globe. How has this helped you groom as a writer/author?

I got my highs and lows both in this journey as a teacher. But ‘Highs’ has a price tag too! One learns to be more independent minded, be more brave and learn to face challenges with a smile! As an ‘Expatriate Teacher’ you have to walk on the unchartered routes be it on an ocean or a desert. You have to walk that extra-mile. I had to face many obstacles too and the moment you leave your native country, and after the initial euphoria has died, one is left in a vacuum. That time is most difficult and one has to mature as a person. Being solo – as my son was very young that time. And I had to leave him in India with my parents and my husband. One learns from the book of life! There is no gain without pain.

Q7. You are a poetess at heart, with an anthology to be released soon, how did you think of writing a novel?

Ans. I have been penning poems since the age of eleven. I used to write and keep them as treasures! I was a bit shy I think when it came to presenting it. But I had strong streaks of an artist; I was very active in theatre and writing, even during my Pune University days. But this novel is a surprise for me. I had my stories talking to me. Writing a book is a huge task. I had the passion for writing for sure. I have done a small role in a Marathi movie when I was 21 years old.

Q8. You have written a story on ‘India’s Bi-Lateral Relations with Maldives’. Can you shed some light on this international relationship between the two countries?

Ans. Maldives is our neighboring country and has got a great strategic importance in The Indian Ocean. The recent political crisis had turned the friendly ties, into a feud with this nation. There was a dark patch that altered the relations between the two neighboring counties for more than a decade. But India has always been very helpful and friendly. The other great powers, like China had a major role to play a gambit. But the bilateral relations were handled very sensitively by the Indian High Commissioner and Ambassador India, His Highness Dnyaneshwar Mulay -To the Republic of Maldives. Indian High Commission did a commendable job then. One has to read the story, to know about it.

Q9. In this book you have touched on the ‘global water’ crisis? Do you think this is a burning question even in Maldives?

Ans. The one thousand and one hundred and ninety one islands of Maldives have its own fate to face. With the sea levels rising everyday a great climatic shift is going to happen any time in future. The land which is habitable is only 300 kms and the mineral water is most scare here. One has to depend on the two monsoons- this country gets annually. The rainwater is the most treasured resource and some islands are totally isolated and if the water perishes there is no future for these islands. Rainwater harvesting is a great practice Water is a Global Crisis. Indeed.

Q10. Which authors have influenced you the most in your journey as a writer?

Ans. I have be most impressed with the writings of Khushwant Singh, Girish Karnad, JK Rowling, Margaret Mitchell, William Shakespeare among others. I love reading Ibsen’s plays.

Q11. With a large number of paperbacks, as well as ebooks being published, how difficult is it for the emerging authors to sustain the competition?

Ans. I think writing world has got its highest spurt now and the eBooks and paperbacks are both equally, relevant in todays’ fast paced, high tech world. It is a healthy world, where one has both the choices available. But it’s always a great pleasure, to hold the fresh mint paperback copy in your hands. New authors have to learn to ride over this wave.

Q12. In today’s publishing world, a constant debate is going on about ‘Traditional vs Self-Publication’, what is your take on this?

Ans. I am sure the new authors have a great choice to make and enjoy the benefits of Self-Publishing too. One can be happy to self-publish his/ her work, than be frustrated about not being approved by the traditional publishing houses. Both has it’s plus and minus points, I feel.

Q13. What is the message you would like to convey to the budding authors?

Ans. If have the skill and desire to write you must write and not be in a dilemma, should I or shouldn’t I write? You must follow your heart’s passion. Writing should be a long-term affair. There is no short cut to success.

Title: Sojourn to Maldives
Author: Aneeta Chitale
Publisher: Evincepub Publishing
Available: Amazon

Aneeta Chitale is an avid reader an ardent poet at heart. She started writing poems since she was eleven years old. She is lives in Pune.

Many of her poems have been published in national and international Journals of repute. Nature has always fascinated her. She pursues an eclectic style in her penmanship. She is the Academic Director at ADIS near Satara and works on ‘Start up Projects’ for schools.

Postgraduate, in English Literature from the Pune University, she made her career as an educator. She has worked for fifteen plus years. She has worked in India, in the UK, the Maldives and Sultanate of Oman. She loves working with children. She has recently published her debut novel “Sojourn to Maldives”. She has made her foray in the writing world, by penning her novel on the international relations and adventure.

Emisioni Autor: RTSH Korça – E ftuar Anila Karapidou

Për më tepër kliko linkun: 

KONJUKTURAT UDHËHEQËSE JANË MAKINA MË E MADHE E KRIMINALITET DHE DUHET TË NDALET

(Intervistë me shkrimtarin, studiuesin dhe publicistin shqiptar,Brahim Ibish AVDYLI)

Shkrimtari Brahim (Ibish) AVDYLI është i lindur më 5.9.1960 në fshatin Morinë, Komuna e Gjakovës, Republika e Kosovës.

Ai merret paralelisht me shkrime shkencore, gazetar e publicist, krahas krijimtarisë letrare (prozë, poezi, dramë), etj. Biografinë e tij e njohim të gjithë ne që e kemi përcjellur nëpër gazetat elektronike, anë mbanë tokave shqiptare, ndonëse janë të klasifikuara sipas ndarjeve administrative: Republika e Kosovës; Republika e Shqipërisë, Greqi, e Turqi; dhe në anën e kundërt, në Republikën e Maqedonisë Veriore, Serbi, Mal të Zi, e në tërë mërgatën shqiptare…

Por, shënimet e jetës së tij i keni hasur kudo, nëpër libra e në faqet e shumta të internetit, edhe në faqen e tij provizore http://www.brahimavdyli.ch.

Autori ka pasur një jetë të vuajtur, të mbushur me makinacione të intrigave të ndryshme jetësore; shumë “të panjohura” nga mjaft instanca shqiptare dhe të informimit. Rrugën e tij krijuese e ka hapur me vështirësi deri në “Kuvendin Ndërkombëtar” të Tiranës, më 9 deri më 12 maj, të këtij viti, “Vazhdimësia historiko-gjuhësore dhe etnokulturore e shqiptarëve përmes mijëvjeçareve”, e cila quhej “Rrënjët tona”. Në fakt, ajo është quajtur Akademia Alternative Shkencore, të cilën nuk e kanë pranuar akademitë tona.

Ndër të tjera, ka botuar shumë shkrime, artikuj, analiza dhe akte të tjera politiko-publicistike apo studimore, që prej rinisë së pjekur e deri më sot, ndërsa gjatë viteve 1990-1995 e ka redaktuar dhe udhëhequr revistën gjithëshqiptare „Qëndresa“, në Zvicër, e cila është botuar periodikisht me mjaft vështirësi të mëdha, jetësore dhe financiare…

Nuk e kemi pritur se mund ta botojë këtyre ditëve veprën e madhe me 400 faqe, në format të madh, të shkrimeve shkencore, analizave, artikujve e dokumenteve, të mbiquajtur “Sondazhe për Kosovën dhe kufirin e saj”, edhe pse tani janë bërë 29 apo 39 vite që e kemi përcjellur në disa shkrime, të cilat, i kemi lexuar. Këtyre ditëve e ka botuar, shpërndarë nëpër libraritë dhe bibliotekat e Republikës e Kosovës, dhe si dhuratë e kam marrë edhe unë. Muaji gusht është muaji ku do të tipizohet e keqja apo e mira. Shfrytëzoj nga rasti që të bëj një intervistë të posaçme, për të përmbledhur kohën e gjatë të bashkëpunimit tonë.

-Ju jeni para së gjithash i vlerësuar si shkrimtar i letrave shqipe. Si e krahasoni veten, a jeni shkrimtar apo diçka më tepër?

Unë i përshëndes të gjithë miqtë e lexuesit, të cilët kanë vullnet e durim të lexojnë gazetat elektronike, sepse e kujtoj gjithnjë shkrimin e librave të shenjta: “lexo dhe mëso”. Ne duhet t`ia dimë rëndësinë e kësaj thënie kolosale dhe duhet ta respektojmë apo ta shpiem në sendërtim.

Po. Para së gjithash jam KRIJUES, e kjo është krijimi i letrave shqipe, sepse jam djalë ilir dhe e flas gjuhën shqipe. Krijimi i zë të gjitha shkresat, edhe letrare, dhe jam i kësaj bote të përkohshme, pra të provave. Vetë jam provë midis provave, dhe e provoj artin e shkrimit. Arti i shkrimit është edhe arti im letrar; jam postmodern i poezisë lirike dhe i prozës e dramës, por romanet presin pas vdekjes sime, ndoshta do të botohen, sepse të hollat i penguan vazhdimisht të tjerët. Dhëntë fati e të mos vidhen e humbin si të tjerat!…

-Ju marrin si poet, si shkrimtar, si studiues, e edhe si gazetar… Cilat vepra i keni shkruar deri më tani dhe në cilat gjini i keni shkruar?

Kam shkruar vazhdimisht, por disa më kanë humbur nëpër tragjeditë që më kanë ndjekur tërë jetën: në vendlindje, në Shqipëri e në mërgatë. Nuk më njohin aspak si gazetar, ndonëse kanë lexuar ndonjëherë, e as si kritik letrar. Më njohin si poet i mirë, si shkrimtar më pak, e si studiues e shkencëtar pak më tepër…

Deri tani i kam botuar këto vepra: –“Në hijen e Alpeve”, poezi, Rilindja, Prishtinë, 1983; “Buka e kuqe”, poemë, Atdheu, Cyrih, 1990; “Kur zgjohet Dodona”, poezi, Rilindja, Prishtinë, 1992; “Pasqyrë e përgjakur”, poezi, Marin Barleti, Tiranë, 1994; “Klithje nga fundi i ferrit”, poezi, Onufri, Tiranë, 1997; “Gjuha e dheut tim”, poezi, Albin, Tiranë, 1999; “Klithje nga fundi i ferrit”, botim i dytë, Jeta e Re, Prishtinë, 2000; “Baraspesha e humbur”, poezi, Qëndresa, Gjakovë, 2003; “Vragët e një kohe”, prozë, Faik Konica, Prishtinë, 2005; “Lëvozhga e vdekjes”, prozë, Faik Konica, Prishtinë, 2007; “Stelele Veşniciei /Yjet e Përjetësisë”, Poezie albaneză, din Kosova, BKSH të Rumanisë, Bukuresht, 2008; “Zogu i këngës”, poezi të zgjedhura, SHB “Pjetër Bogdani”, Has, 2009; “Mërgata shqiptare e Zvicrës dhe roli i saj”, politikë e publicistikë, Brezi `81, Prishtinë, 2011; “Qielli i paprekur”, poezi, Brezi `81, Prishtinë 2012; “Vetëvrasja e një poeti”, dramë e kthyer nga romani me një titull tjetër, Shoqata e Intelektualëve “JAKOVA”, Gjakovë, 2013; “Shtegtimi i lirisë”, poezi, Faik Konica, Prishtinë 2014; “Torzo e shpirtit tim/Der Torso meiner Seele”, zgjedhje e poezive në shqip e gjermanisht, Amanda Edit Verlag, 2015; “Arena e dhembjeve”, poezi, Botimet Meshari, Prishtinë 2017, dhe, kjo e fundit, shkencë e publicistikë, “Sondazhe për Kosovën dhe kufirin e saj”…

Nga botimet janë këto vepra, nëpër të gjitha rrjedhat. Por ka edhe të marruara, të plaçkitura apo të djegura.

Edhe ato vepra nga fusha e letërsisë, publicistika e antologjitë, shqiptare e ndërkombëtare, që më kanë brenda faqeve të veta me punime të miat, poezi ose me fotografi, janë shumë, por nuk ka nevojë t`i përmendi…

-Në cilin drejtim e keni drejtuar krijimtarinë tuaj, apo thënë më mirë cili ka qenë fokusi që ju keni trajtuar në vepra?

-Krijimtaria ime është polivalente. Besoj se këtë e kuptoni. Për t`i rënë shkurt, po e theksoj atë që e kam tipizuar në përurimin e fundit të veprës „Sondazhe për Kosovën dhe kufirin e saj“, se sa më i dijshëm të jetë njeriu, aq më shumë i gjënë zgjidhjet në drejtimin e caktuar. Varet se si doni që ta shikoni juve dhe si duan që ta shikojnë lexuesit tuaj, por edhe lexuesit e gazetave të tjera elektronike. Po e marr një shikim të veçantë: me llojin e krijimtarisë sime dhe me dallimet e stileve të mia. Po t`i marrësh veprat e mia dhe t`i vlerësosh brenda kopertinave të tyre, do të gjesh nga një stil të veçantë gjuhe. Të gjitha lidhen në një litar- krijimtarinë time. Kam vepra poetiko-letrare dhe prozë apo dramë; kam vepra të gjinisë publicistiko-shkencore, etj. Stilet letrare, stilet gazetareske, stilet publicistike, dhe stilet shkencore dallojnë prej njëra tjetrës. Siç e thashë, të gjitha ndërlidhen në krijimtari. Disa njerëz u lindën për të krijuar, disa u lindën për të shkruar, disa u lindën për të udhëhequr, e disa u lindën për të punuar, apo të tjerë. Kur jam i lindur unë, e them me shpoti, se e kam zgjedhur „një gjë të lehtë“, lapsin e letrën, nga të gjitha gjërat e kësaj bote, pranë altarit të Zotave, sepse nuk më lëshonin në këtë jetë. Nuk e dija se e kam marr më të rënden në këtë botë. Pra, në krijimtarinë time e përcjell çdo gjë që ndodhë në botë me stilet e veta. Stili letrar-poetik dallon diametralisht me stilin e shkencës, i cili bazohet në fakte dhe artefakte, ndërsa të dyja këto stile dallojnë diametralisht prej stilit gazetaresk. Unë i zotëroj këto tri stile, kanë gjuhë të veçantë, duan lexime paraprake dhe përvojë. Kam lexuar vazhdimisht…

Gazetaria dhe publicistika janë pothuajse e njëjta gjë dhe janë më afër politikës aktuale ose të kohës, sa që disa më quajnë edhe „politikan“, por nuk jam në asnjë parti politike dhe i kam studiuar edhe Shkencat Politike– Marrëdhëniet Ndërkombëtare dhe Diplomaci, të cilën e kam magjistruar, por po merrem edhe me shkencë të mirëfilltë dhe pandërprerë.

Më të parën e kam shkruar një dramë humoristike, që nuk ishte për tu botuar, ndërsa dramën më të vlershme, „Gremina“ e ka grabitur Njësia Speciale e Beogradit, së bashku me 1500 faqe prozë, romane, tregime, në format A4, të daktilografuara dhe të ruajtura në strehimoren nëntokësore të dhomës sime, të pabotuara, së bashku me dokumentet e tjera të arkivit. Kanë qenë mjaft fotografi, edhe nga demonstratat e vitit 1981, sepse kam qenë i njohur, së bashku me dëshmorët-heronj Jusuf e Bardhosh Gervalla, Kadri Zeka, etj…

Letërsia e ka një gjuhë tjetër nga shkenca e publicistika, është gjuhë lakonike, metaforike, lirike e artistike; në anën tjetër, si matematika; të gjitha shohin „pas kodre“, me syrin e tretë, syrin e mendjes.

Fokusi i krijimtarisë sime është dhe ka qenë njeriu i ynë në të gjitha rrjedhat, të matura me zemër, të menduara mirë me mendje e të thëna atë çka është më e ngutshme, më evidente, më reale, ndonjëherë metaforike, lirike e artistike. Një gjë është më se e vërejtur: nuk e kemi as një gjysmë miku dhe kemi vetëm armiq të përbetuar rreth neve, të cilët bëjnë çka është e mundur të bëjnë, për të mos na lënë kurrsesi të lirë, për t`u matur me kombet e tjera të botës. Ne jemi prej themelimit të kësaj bote, një prej kombeve më të përparuara, por robëritë e mijëvjeçareve kanë bërë çmos që ne të mos e njohim veten tonë si duhet.

Fjala e urtë latine thotë: „Njihe vetveten, që ta njohësh botën!“. Ne, nuk po e njohim vetveten, vetëm e pëshpëritim në mjegull (në amulli) atë që thonë për ne armiqtë tanë, me gënjeshtra të shumta.

Dhashtë fati i mirë dhe e njohim vetveten dhe shkruajmë, vetëm shkruajmë: në letërsi; në shkencë; në gjuhësi; në publicistikë, etj.

-Përmendni edhe njëherë veprat që i keni shkruar. Nëpër cilat rrethana i keni shkruar e botuar ato vepra dhe çka na trajtojnë ato?

Po, mirë e thoni ju: në cilat rrethana janë shkruar këto vepra. Morina e Vendit e Malësisë së Gjakovës ndahej në tri Morina: Morina e Epërme, Morina e Poshtme dhe Lugi i Patokut. Pranë është bjeshka e Shkëlzenit. Të shumtën, kam ecur këmbë. Jam rritur në Lug të Patokut dhe aty fryn ndonjëherë një fryme e madhe prej Bjeshkëve të Shkëlzenit. Nëpër erëra jam rritur dhe këmbë kam ecur, deri në Ponoshec e Gjakovë. Erërat politike kanë qenë shumë të forta. Janë aktualisht edhe aq të forta. Gjithmonë ua kam vënë gjoksin përballë këtyre erërave të çmendura dhe rrebesheve! Në çdo formë kam qenë kundër tyre dhe jam mësuar të qëndroj stoik nga paraardhësit e mi, dhe të mos jepem asnjëherë, edhe kur vie furtunë e egër apo meqavë. Po kështu, armiqtë tanë. Përpiqen edhe rrënjët të na i nxjerrin nga toka, të na shpërbëjnë, të na zhdukin, të na asgjësojnë, e edhe me fjalë. Asnjë frymë, madje as në burg, kur nuk kisha letër të shkruaja apo duar të lidhura, nuk ma ka larguar dhuntinë e shkrimit. Përkundrazi. Shkrimi është dhunti, është frymëzim, është “i lirë”-kur nuk je i lirë. E kam hartuar në mendje dhe e kam mbajtur në mendje. Për të gjitha temat nuk kam shkruar! Kam mundur, por nuk i kam zgjedhur. Ato që i kam zgjedhur, janë të veçanta!…

Poezitë i kisha në shpirt, kur nuk kisha kohë të shkruaja. E kjo kohë ishte e gjatë. I përjetoja me dhembje! Çdo varg lirik është i lidhur me ndjenja. Pra, mendimi i përcjellur me ndjenjë, fuqizohet me figura të ndryshme artistike.

Libri i parë „Në hijen e Alpeve“ ka qenë për botim që para vitit 1981, por Ali Podrimja më priti aq me injorim, saqë e djega dorëshkrimin në Prishtinë. Hasan Hasani e ndjeu redaktorin, i cili ishte nën ndikimin e politikës së Komitetit dhe të Jugosllavisë. Ai nuk e pa flakën e këtyre poezive të mia, në një kontë bërlloku e të rrethuar, e ndërhyri rreptë. Vepra dëshironte të thoshte se ne jetonim „nën hijen e të madhit“, nën serbo-sllavi e Jugosllavi, jo në Alpet e Shqipërisë, sepse ishim më afër me vdekjen se sa këmishën. U desh ta rishkruaj, pos pjesës së fundit, e cila u shkrua direkt nga Zvicra, nga Tiçino, ku punoja, aq sa më lejonin ata të vendit. Ata, më shumë i dëgjonin qeveritë, se sa ne, kundërshtarët…

„Kur zgjohet Dodona“ është e dyta që u desh të rishkruaj edhe njëherë, madje edhe titullin u përpoq redaktori t`ia ndryshojë, e nuk e pranova kurrsesi, sepse e thërriste Dodonën të rizgjohej. Ajo e shpjegonte përkushtimin tim ndaj historisë, ndaj Dodonës, prej të cilës edhe nëpër ëndërra i ndieja fëmijët duke lozur e duke folur shqip, pra ilirishte! Për Dodonën shqipe nën pushtimin “grek” të shkruaje, nuk të lejonin të shiturit apo të vardisurit apo tradhtarët shqipfolës.

Të gjitha veprat i kam shkruar nën këto rrethana. Edhe veprën e fundit poetike “Arena e dhembjeve”, e kam shkruar e botuar nën trusninë e fuqishme e të mundimshme. Edhe veprën e madhe shkencore dhe publicistike “Sondazhe për Kosovën dhe kufirin e saj”, e kam shkruar e botuar pikërisht nën këto rrethana, edhe të qeverisë sonë, që nuk duhej kurrsesi të ishte “qeveri e jona”. Nën 50 % të votave, qeveria duhet të rikthehet e të rizgjidhet!! Në Kosovë, pothuajse nuk ka burra, të cilët i thonë vetes “burrë”, sepse burrat do të flisnin ballë për ballë e do t`ua thoshin të vërtetën sy më sy. Kështu, korrupsioni brenda kombit tonë dhe jashtë kombit tonë, na “udhëheq” përpara dhe çuditërisht nuk ndalet!!…

-Përveç atyre që zutë në gojë, të cilat ua ka asgjësuar pushteti jugosllav, a ka ndonjë vepër tuajën, e cila nuk ka mundur të dalë? Cilat janë arsyet?

Po, po, ka të tjera, të cilat nuk janë ende në listën e veprave të mia. Është një vepër politiko-shkencore, në dy vëllime. Kur e them „politiko-shkencore“, është në shkencat politike dhe i drejtohet njeriut tonë. Kjo dallohet prej politikës ditore të partive politike, sepse është shkencë. Kjo është vepra e parë e imja politike e publicistike, në dy vëllime,”Çështja shqiptare dhe zgjidhja e drejtë e saj”, dhe ka qenë e dhënë atëherë te redaktori Akad. Prof. Dr. Bedri Dedja, e cila i kishte afërsisht 500-600 faqe A4, me faqet e thata dhe redaktimet, të cilat asnjëherë nuk mund t`i shkruajë përsëri dhe as t`i dijë. Menjëherë më janë “përmbysur” edhe PC-të e mija në Zvicër, nga Hackerat e Kosovës, Shqipërisë e të Botës. Me kanë humbur edhe vepra të tjera, për të cilat nuk kam kohë të shpjegoj. Janë vepra e gjysmë-vepra, të cilat mezi pritja t`i mbaroja…

Siç deklaronte Akad. Prof. Dr. Bedri Dedja, vepra i qe marr me forcë nga dy persona të paidentifikuar nga SHIK-u, e cila i kishte 2 vëllime si kjo vepër, prandaj dorëshkrimi mendonte se i qenë dërguar Kryetarit të Serbisë, Sllobodan Millosheviq, sado që nuk është thënë në biografinë për Akad. Prof. Dr. Bedri Dedën, ndërsa ajo ka qenë e dhënë publikisht edhe nga unë. E kam një faqe provizore, që nuk është pa gabime, http://www.brahimavdyl1i.ch. Shikone, po deshët. Aty, është thënë me shkrim kjo gjë…

-Nga këto që shihen, del e vërteta. Duket se ju e keni edhe një rrugë të veçantë të qasjes ndaj çështjes shqiptare. Si i qaseni çështjes shqiptare?

Pjesa më e madhe e kombit duhet të jetë sadopak e sinqertë. Ne, nuk i dimë dredhitë. Për rreth nesh, janë dredharakët më të mëdhenj. Na rrjepin të gjallë dhe u themi “faleminderit”. Na zhvishet dhjetëmijë herë lëkura e ne nuk ia kuptojmë të qeshurat ironike e marramendëse, si puthja e Judës ndaj Krishtit. Edhe tani na e marrin mase një të treten e Kosovës, nën udhëheqjen e tyre apo të kopilëve të tyre, dhe i pjellin njëqind mënyra të eksploatimit të tyre. Politokracia e re “i shpik” me gjuhë thëniet e të folurit nga “gjuha e vjetër”, të ngjallur nga polikokracia e vjetër jugosllave. Thuhet se popullit të Kosovës po i dalin “me tekst të ri të politikës”. Kjo është një e thënie e tradhtisë kombëtare, nga të gjitha terminologjitë e mbledhura dhe hegjemoniste serbe…

Edhe UDB-ja sikur është shkapërderdhur, por në vend të saj janë krijuar agjencitë e shërbimeve “kombëtare”. Kështu bandat i kanë shtrirë duart deri në shtresat e gjëra të popullit dhe nuk e lodhë mendjen njeriu se kështu veprohet në “paqe”, në shërbim të krimit të vjetër prosllav, nga krimi më i ri “kosovar”. “Kosovë” e quajnë vendin e vogël, por e japin copa-copa më tutje, në vend se të njohim Dardaninë e vjetër, që ka qenë arenë e madhe mbretërore në Gadishullin Yllirik (Ky term është prej meje! Shikone librin poetik “Qielli i paprekur”, Brezi`81, Prishtinë 2012, poezinë lirike “Qielli dhe fuqia”, e cila e ka marrë shpërblimin e tretë të librit, nga LSHKASH e Gjermanisë, nga Kryetar Pal Sokoli, para shpërblimit të parë!) dhe e ka krijuar gjuhën simbolike të shqipes, para botës së gjerë, të cilën po e deshifroj unë, e cila është 200 vite para shkrimit sumerik. Ju lexone veprën time “Sondazhe për Kosovën dhe kufirin e saj”, dhe i keni të gjitha, madje edhe lojërat e paskrupullta të “qeverisë” sonë dhe termin sllav, të dhënë nga dy shkencëtarët Dr. Elena Kocaqi dhe Dr. Arif Mati. Dy qytetet e mëdha të Mbretërisë së Dardanisë, Nishi dhe Shkupi, e cila lidhet me të tretin, Sofjen, japin trekëndëshin bazë të shqipes simbolike. Ato janë vënë në thundrën e shteteve sllavo-turke, Bullgarisë, Maqedonisë Veriore dhe Serbisë…

A ka më kiamet të madh se sa kjo gjë!! E ku është “politika”, e cila mbahet “e jona”?! Jep pjesë të tjera të tokës për të holla, nga Kosova. Kështu janë vetëm korrupsionistët më të mëdhenj që ka Evropë!!…

As nuk merr vesh populli i Kosovës! I themi se duhet të ngritët në demonstrata, pikërisht në Kosovë, por as ai nuk dëgjon! Ne nuk kemi të holla e te gjithë janë të larguar prej nesh!! Madje, të gjithë i kanë ndarë e larguar, sado që aty e këtu më kanë mbetur të paorganizuar njerëz të sinqertë e të vërtetë!!! Pak janë kështu në të gjitha tokat shqipfolëse! Kudo e kanë ndrydhur konjuktuarat të korruptuara udhëheqëse, makineria e madhe e kriminalitetit nëpër këto territore dhe banda e madhe jashtë e brenda kombit shqiptar!! Kështu masa e madhe e popullit ikë nga maskarenjtë e mëdhenj, të shkapërderdhur nëpër tokat shqipfolëse!!…

E pra, kurdoherë jam angazhuar për zgjidhjen e çështjes së madhe shqiptare. Jam përgjithësisht kombëtar dhe nuk jam aspak i vetëquajtur „kombëtar“, sepse „kombëtarja“ përdoret nga ata që duan të gënjejnë masën e keqpërdorur, veçanërisht nga shumica e njerëzve të politikës sonë, kudo që është…

-E keni kaluar një periudhë kritike apo jeni duke e kaluar një periudhë kritike. Çka na e thoni me këtë rast?

Do të përgjigjem përafërsisht dhe po distancohen prej teje, në kontekst të pyetjes. Përmbajta e përgjegjës ka të bëjë diçka me anën time personale. Po e them të vërtetën lakuriqe. Nuk po e them të tërën, sepse jam në një provë për autobiografi, por për herë të parë i them kështu publikisht dhe jo lakonike.

Tërë kjo periudhë e jetës sime paraprake është një periudhë e ndjekjeve, e përndjekjeve, e përsosjes së teknikave shkatërruese, jashtë e brenda; brenda e jashtë vendlindjes. Pra, e tërë bota ishte si e tillë: kudo të ndjekin duart shkatërruese të armiqve tanë më të mëdhenj, me duar të zgjatura deri në skaj të botës. Përpiqen që të likuidojnë kudo që të jesh; që të mos arrish të flasësh e të shkruash; më së paku as të mendosh që të jesh i gjallë. I kam përjetuar dhjetë prova të atentateve, prej të cilave nëntë me plumba, e një me veturë. E thonë të shumtën se “më ishte rrotulluar mendja”. Mua nuk më është „rrotulluar mendja“, por një fatkeqësi e rëndë, prej të cilës mezi kam shpëtuar. Asnjë gazetë nuk e ka shkruar asnjë rresht për të gjitha këto, madje as shqiptare. Kur më kanë kërcënuar me vdekje, p.sh. në Zvicër, dhe janë zbrazur karikatorët e automatit, jashtë shtëpisë, për të më vrarë në redaksi, në Kreis 2 të Cyrihut, policia, me shumë më pyeste mua se çka i interesonte asaj kundër meje (Si t`i themi asaj „polici serbe“- jashtë vendit, edhe pse ishte nën ndikimin e serbëve?!), se sa i shikonte gëzhojat pranë shtëpisë dhe plumbat e futura nëpër muri; dritaren e shtëpisë apo brenda. Pra, ata e kishin detyrë t`i gjejnë atentatorët, e në vend që t`i gjejnë atentatorët, humbnin kohe të tërë nëpër pyetje e stërpyetjeve të mëdha. Edhe kësaj here më përjashtuan prej asaj banese, pa të gjitha gjërat e mia dhe të redaksisë. Vetura më ishte prishur me të gjitha gjërat e ngarkuara, kërciste rrugës, fjetsha nëpër male dhe mbeta edhe pa punë e pa të holla; më kishte mbetur pothuajse lëkura me eshtra, dhe isha tërësisht ilegal. Gjashtë herë e kam ndërruar banesën nëpër Kantonin e Cyrihut! E të tjera?! Deri në Rapperswil, jam detyruar që t`i ndërroj banesat…

E njëmbëdhjeta (provë për atentat) më ka ndodhur në Prishtinë, kah po shkoja në Morinë, me helm kimik, sepse vetëm serbët dinë t`i fshehin këto në bukë, pra mbeturinat e uranit. Prapë kam shpëtuar në Zvicër, jo te mjekët zyrtarë, por sipas një „mjeku“ të ndaluar e të burgosur disa herë në Zvicër, i cili është ilir, që flet gjermanisht. A e dini se ka në Zvicër ilir të vjetër?! Po, po. Sipas këtij helmimi, unë, kisha vdekur për gjashtë muaj nga kanceri i brendshëm, nëpër organet e brendshme, por nuk kam vdekur. Tri prova të atentateve kanë qenë në Kosovë, dhe i pari nga fqiu i im me revole, të dhënë pa leje nga Adem Shtanga, për të më vrarë; tri të tjera në Shqipëri, dhe njëri në Hotel Arbërinë, e minuar nga personi i caktuar, në Tiranë, të cilin e ka iniciuar UDB-ja serbe, në lëvizjet ilegale. Ata nuk e dinin se i kisha 2 hotele të rezervuara, e vet flija te një mik i imi, që nuk e mendonte askush. Për këtë më quanin „nëna e ndodhive“, sepse më pritshin në pritje, por u dilja dika tjetër. Asnjëherë nuk kthehesha në të njëjtën rrugë dhe këtë ma kishte mësuar babai im…

Unë nuk i trembem vdekjes. Jam oficer pa asnjë ushtarë. Jam mërzitur me gënjeshtrat e tyre të pa fund; me gënjeshtrat e të ashtuquajturve “serbë”! Ato duhet të marrin FUND! Mjaft fjalë të mija “i vjedhin” nga shkrimet e mija edhe “politikanët”. P.sh. “Presidenti i Kosovës”, i cili “strehohet” me një shtëpi në Graçanicë, pra në gjirin e “serbëve”, i përsëritë fjalët e mija, duke e gënjyer popullin shqiptar, gjysmë të pashkolluar. Duken, sikur janë fjalë të tija…

Para përfundimit të lojërave me kufirin, e kam botuar veprën time “Sondazhe për Kosovën e kufirin e saj” dhe e kam shpërndarë në bibliotekat e Kosovës, edhe në bibliotekën e Gjilanit e të Ferizajt, si dhe në libraritë më të mëdha të Kosovës, përkundër pengesave të gjithfarshme. E di se ata i ndërrojnë format e nuk marrin fund provat e tyre, në qoftë se masa nuk i pengon. Të ashtuquajturit „serbë“ janë më të rrezikshmit, si këtu, si në Zvicër. Kosovën e kanë mbushur me kopilë të tyre. Vazhdojnë me të njëjtat metoda. I njoh ato…

Armiqtë më të mëdhenj i kemi rreth e rrotull nesh! Mos të harrojmë Turqinë dhe islamizmin, dhe klanet e tyre në Kosovë, “që do të ma tregonin rrugën kah shpëtimi”, si shprehen të tillët, e kjo është gënjeshtër arabo-turko-serbe. Çështja kombëtare është më e madhe se sa çështja fetare. Çështja fetare është shpopullimi, shpërfillja, largimi nga gjeneza e jonë e madhe, nga identiteti i ynë, pra që të mos jemi “komb”, por “dreq me bishta”…

Në fund, po ua tregoj një gjë “të vërtetë” nga Prizreni, kur e shpërndava librin “Sondazhe nga Kosova dhe kufirin e saj”. Një njeri, që quhej “Gashi” dhe fliste turqisht, thoshte “jam turk i Kosovës”. Gashi janë fis shqiptar, nuk janë “turk”. Nuk ka “turq” Kosova, por janë shpallur “një minoritet”. Edhe “goranët” janë shpallur “minoritet”, e nuk janë minoritet, ndonëse flasin vetëm serbisht. Madje, “egjiptianët”, ku kanë vend në Kosovë, prej Egjiptit?!… Etj., etj…

Fundi i fundit, është ky fund i ferrit, që po e kalojmë. Nuk ka më poshtë!!…

-Ato që i thatë ju, janë detaje shqetësuese edhe për mua. Me keqardhje i dëgjova për herë të parë nga ju. Ata që dinë, i kuptojnë edhe këto. Dija është dije, por si duket nuk i dinë shumica e njerëzve…  A ka ndonjë arsye tjetër, të cilat nuk i ke thënë deri më tani?

Se nuk i dinë këto gjëra të miat e gjërat e tjera, po e them se janë ndryshuar gjërat edhe vetë në informatë. Në radhë të parë e kanë bllokuar informimin e brendshëm mbarëshqiptar, sidomos ndaj meje dhe gjërave të mija.

Pse është krijuar brenda nesh “Klan Kosova”, “Klan Maqedonia” dhe “Klan Shqipëria”? Sepse janë klanet e kopilëve të tyre apo i të shiturve te “serbët”, si “klan” brenda tokave shqiptare! Në Kosovë e nxjerr dhëmbin e fëlliqtë kopili serb, Baton Haxhiu. Në Shqipëri e bën të veten Edi Rama, e të tjerë. Në Kosovë “udhëheqin” me miliarda prej serbo-sllavëve klani “Thaçi-Veseli”, etj. e shiten si “të mëdhenj”. Populli e ka marrë vesh, edhe pse i shitet Kurti, si të kishte zbritur prej qiellit!! Nuk e di populli të ndajë shapin prej sheqerit: i shitet si engjëll demoni më zi, me pak ngjyrë të hedhur mbi ngjyrën e zezë prej demonit.

Të lexoni poezitë mia, ju keni të vërtetën kryesore. Por ka edhe fare të pabotuara. Populli brohoritë pas tyre, pa pullë në xhep, se lëre më pa të holla. Demonët grumbullojnë miliardat, duke e shitur minierën e “Trepçës” e tokat e tjera te konglomerati “serb”. Ata nuk janë “komb” dhe ka 200 vjet që e mbajnë “pandrekun” në dorë, e ne jemi bijtë e iliro-dardanëve, dhe e kemi demokracinë që në parahistori. Pandreku është autokracia, demokracia është fjala e popullit. “Udhëheqësit” tanë na e imponojnë me dhunë, me njëqind forma të dhunës, fjalën e tyre diktatoriale, si “fjalë të popullit”. E ku është ajo? Me dhunën pas kurrizit?! Po. Njëqind forma i ka, por dhunë është.

Edhe pas 20 viteve luftë me ne, serbi do të na e marrë atë që ka dashur ta marrë me diktaturë, para lufte e gjatë luftës. Nuk i shterrohen mjetet botës armike! Ne, na kanë quajtur që në Dardani “albanë”, sepse e kemi krijuar alfabetin e parë të botës dhe kemi folur gjuhën e parë simbolike, gjuhën shqipe. Gjuhët e tjera janë konceptuale. Nuk jemi “shqiptarë” prej mesjetës dhe nuk e kemi “alfabetin e parë” prej Kongresit të Manastirit, më 1909. E pse quhet në Romë (Itali) ALBA-LONGA; në rrethinat e Shtutgardit (Gjermani) Schwäbishe ALB; në Britani, prej Britit, që është Britania (emri tregon se ai bërtiste!) apo mbretit Artur, të cilët janë albano-dardanë?!… Etj., etj….

Thuaja të vërtetën kombit tuaj e popullit tuaj dhe ai të quan “të luajtur prej mendje”?!! I tërë populli apo i tërë kombi është i zhytur nën këtë magji kolektive! E si ta prishim njëherë këtë magji kolektive? Me luftë; me zjarr?!! Nuk na e lejon bota dhe nuk ke me kënd që ta zhvillosh luftën!! Ata janë brenda, janë të përzier me ne! Armiku të ka hyrë brenda!!…

-Cila është vija e juaj apo linja e juaj me tërë politikën shqiptare?

Mirë ndërhyre. Në tërë krijimtarinë time letrare, politike, shkencore dhe gazetareske, etj. e kam pasur një linjë (vijë) politike gjithëshqiptare. Partitë politike të ndarjeve administrative të tokave shqiptare e kanë përfillur vijën (linjën) parciale, ndërsa unë e kisha linjën (vijën) INTEGRALE. I kam shpjeguar edhe gjatë përurimit të veprës sime, në Gjakovë, me 10 gusht 2019, por po e them edhe njëherë çka e karakterizon linjën integrale dhe çka e karakterizon linjën parciale. Linjën (vijën) parciale e kam pasur të gjitha partitë politike, sipas ndarjeve administrative të shteteve të vogla.

Politika parciale rrjedhë prej fjalës „parcelë“, p.sh. kur ndahet toka dhe kopshti, etj., në pjesë më të vogla; e kur bëhet më e vogël apo copa copa, humbë energjia e jonë; shkapërderdhet forca; pra, nuk ka fuqi! Në të vërtetë, kombi shqiptar nuk ka fuqi dhe forcë, kur i nevojitet më të tepërmi. Atij, më tepër se sot nuk i nevojitet kurrë. Ta kujtojmë thënien e Gjergj Kastriotit-Skënderbeut para vdekjes për thuprat: „Kur i bashkojmë thuprat, nuk ka kush na thyen. Por, një nga një, i thyejnë të gjitha“. Kështu është e thjeshtë kjo çështje dhe e kam të aktualizuar. në veprën time. Madje, e kam vënë edhe si moto të pashprehur të veprimtarisë…

KAM QENË E JAM KURDOHERË NË LINJËN (VIJËN) E ZGJIDHJES INTEGRALE TË ÇËSHTJES SONË KOMBËTARE

Integralja nënkupton zgjidhjen e drejtë të tërë çështjes kombëtare shqiptare, për të gjitha trojet tona aktuale, ku bukës i thonë „bukë“ dhe ujit „ujë“. Kjo do të thotë grumbullimi i forcës sonë në forma të tjera, jo me luftë, siç është bashkimi qoftë edhe ekonomik. Bashkimi krijon fuqinë e forcën tonë në radhën e kombeve të tjera, në botë e në BE. Forca rezulton me lirinë e vërtetë, jo me lirinë e rrejshme, siç na ndodhë neve me popujt e tjerë apo fqinjët tanë, më së pari me të ashtuquajturit „serbë“.

Në rezyme apo në summary, shqip dhe anglisht, i keni të shpjeguar edhe këto gjëra, në veprën time „Sondazhe për Kosovën dhe kufirin e saj“, pastaj kush janë armiqtë tanë dhe të ashtuquajturit „serbët“, të cilët janë konglomerat i pakicave, të bashkuar me fenë ortodokse, e te cilën e kanë prej nesh, iliro-bizantinëve, të përzier me një shtresë shërbëtorësh. etj…

Linjën time integrale e kam thënë edhe më herët, madje disa herë, por populli i përgjithshëm shqiptar e donte ate çka është më lehtë. Për shembull, më lehtë ishte të krijosh një politikë ditore krahas politikës raciste e hegjemoniste serbo-jugosllave, se sa të krijosh kryengritjen e përgjithshme të mbarë kombit shqiptar. Ajo është po e njëjta, vetëm me rrobe tjera. Për këtë ajo ka miq të rinj në Evropë dhe në Amerikë. Lobi serb në Amerikë po bën çmos të “thërret” në Amerikë vasalët e tyre nga Kosova (dhe Shqipëria), e kur të “korrigjohet pak kufiri” për ndjenjat e paskrupullta të serbëve, mundësisht t`ia hedhin kombit shqiptar pelerinën e ri copëtuar të fesë islame dhe ta bëjnë armik me tërë botën! Ajmë për ne, ku kemi rënë dhe kah po shkojmë!…

-Na tregoni se çka duhet të bëjmë, më tutje?

-Në radhë të parë, duhet të vetëdijesohemi. Çështja kombëtare është më madhja. Njëqind herë me internet e kam thënë atë çka duan të bëjnë maskarenjtë me Kosovën. Dija është këtu, në të gjitha thirrjet e dhëna nëpër internet e gazetat elektronike. Ata prapë duan që të shkojnë në Uashington të Amerikës dhe ta “kompletojnë” sojin e sorollopin e tyre, me njerëz të tjerë sahanlëpirës…

E vetmja formë për të penguar është me demonstrata, për të mos shkuar kjo qeveri në Amerikë dhe për të mos e shitur më tutje Kosovën, por në qoftë se shkon, të mos guxojë të shet pjesë të tjera të Kosovës. Republika e Kosovës është e pavarur e autonome, me kufirin që ka ajo, të pranuar nga shumë shtete dhe nga SHBA-të. Të lutet edhe Presidenca e SHBA-vë dhe Presidenti i SHBA-së, zoti Donald Trump, i cili vendosë për këtë çështje, të mos lejojë shitjen e mëtutjeshme të Republikës së Kosovës, e cila duhet të marrë më tutje toka të tjera shqiptare nga Serbia dhe të mos i jep asnjë centimetër nga Kosova. Të bëjë ashtu siç ia bëri Presidenti i SHBA-ve Presidentit të Francës, z. Emmanuel Macron, apo e liroj nga detyra njërin nga më kundërshtarët e pavarësisë së Kosovës, z. John Balton; edhe me këta sahanlëpirës të Kosovës ndaj Serbisë. SHBA-të, kur të ndalohet kjo formë destruktive e shitjes së pasurisë së Kosovës te armiqtë tanë kombëtarë, gradualisht do të bien përdhé 5 shtetet sllave e ortodokse për rreth nesh e do të forcohet jo vetëm shqiptaria, por edhe SHBA-të. Gradualisht merret vesh se kombi shqiptarë (albanë), prej Ilirit të parë, djalit të madh të Polifemit dhe Galatës, të cilët kanë bërë çmos që të popullohet Euro-Azia dhe Amerika, prej kohës parahistorike e deri më sot.

Përfundim:

-E bëmë pak më gjatë këtë intervistë. Kemi edhe pyetje të tjera, por po e përfundojmë. Ju falënderojmë përzemërsisht për këtë kohë të madhe, që na e dhatë neve, në dispozicion. Ne, nuk kemi mundur që të jemi në përurimin tuaj, por patëm kohë për këtë intervistë. Ju urojmë suksese të tjera më të mëdha!

Faleminderit shumë për këtë intervistë! Ju dëshiroj çdo të mirë juve e të gjithë lexuesve të gazetave elektronike. Leximi është dije dhe dija i nxjerrë zgjidhjet, për çdo kohë! Kush lexon, nuk gabon! Gabimi është pa dije!…

Ju faleminderit, të gjithëve!…

Bisedoi: Isuf B. Bajrami

Gjilan, 19 gusht 2019.