
Poezi nga Xhemal Gora ATY… Aty, Koha ngeç. Lartësitë buzë honesh, e humbasin veçorinë. Brenda vetes, fluturimi lind me krahë lirie. Lebërit, staneve, shkëmbëzuar, grinden me kohën. Me bisht të syrit mbajnë perandoritë, shtrëngojnë qiejt dhe gjuajnë me male. … Continue reading