
KUJDESJA NË INFINIT Tregim nga Teuta Osmani Dua t’ ju them me rrënqethjen më të madhe që ekziston në ndjenjën e njeriut, përsa i përket prindrit me fëmijët… Kam qenë në një moment në stacionin e … Continue reading
KUJDESJA NË INFINIT Tregim nga Teuta Osmani Dua t’ ju them me rrënqethjen më të madhe që ekziston në ndjenjën e njeriut, përsa i përket prindrit me fëmijët… Kam qenë në një moment në stacionin e … Continue reading
SOBRE LA NOCHE DE LOS TIEMPOS OCTAVO FRAGMENTO José Revello Durante estas explicaciones de mi viejo amigo, durante esas nutridas tardes, algo preguntaba. Pero más atendía y seguía mis apuntes en esas pausas que él se daba … Continue reading
Poems by Opal Ingram Yesterday Yesterday I watch the sunset Only truth I saw the rain` Reflecting passive. Loving you as your Yesterday Loving you. Perhaps a lust in my thoughts ? Romatizling as beautiful` as … Continue reading
Poezi nga Dhimitri Jani Kokaveshi
PA DOZA
Mos vizato mes njollash
dhe mendimet?…
Mos i zgjo aty, mos i zgjo
mbi fenomene
deshpëruese të verbëra
të dëshirave
braktisi, përmes veprimeve
në thellësi nuk njohin
sugjerimet, e pakta.
Mbi dozat e përballjeve
afrohen
cektësitë?!… Nuk njohin mirësi
si fondacione
në dështim mos u prano
veçse triumfeve
dhe mbi shkëlqimet
nuk metër
prano gëzimet dhe krahasimet
sipërfaqesore?…
Nuk duan bashkveprim
ato braktisin
dhe mbi qëndrim lehtësie
mos i prano
mos u afro as mos u themelo.
PUTHJES
Puthjet e saj
mbi një qëndrim
dhe një rrëmbim
shpirtit!… Lagur
prej dozave
po linin, përvëlimet!…
Shqetësuese
gojës së heshtur mbi kompleksitetet
po i fal!…
Mendimet, të pakrahasueshme
ides!…
Nuk gjeja kohë
për të pushuar mbi etjet?…
Pushtuar
intensitetit shpirt po më linin
dëshirat!…
Nuk mund t’i abrogoj.
REFLEKSIONE
Nuk e di, nuk e di se ku
të përqendroj
aq ëmbëlsi aq dashuri
vështrimesh.
Ato!… Si objektet më zbusin
dritën e ikonës tënde
përtej hijeve
ta zbërthej, mes hënës
por dhe ajo
edhe ajo, më depërton me ty
netëve, nuk e ndaj
dhe nuk ja ndaj!…Dëshirat
nuk ja fal
për ty?… Ngjitet shpirtit
përmes gjykimesh
dhe rrezesh reflektuese ja lë
që t’ më mbulojë
dhe t’ më zbulojë!… Shpirtin?…
Le t’ ma zbulojë.
Le ta zbuloj në dashuri
më shndrit!…
O bukuri!… Sa lart më ngjit
sa lartë m’i fal
vështrimet?… Vështrimet
Hënës!…
Nuk ja lë veçse, kur më mungon.
Me ty!… S’e krahasoj.
Si mund t’i krahasoj dhe pse ngulmoj
dhe e gjurmoj
mes netëve!… Dritën dhe drita?…
Pas teje
vrapon aq ëmbëlsisht, aq ëmbëlsisht
e përjetoj
të përjeton!… Dhe e jetoj
si mes rrethimesh
drite, gjithmonë me ty, e lartësoj.
VAZHDIMËSI
I vrazhdë im atë
Në karakter.
Rrudhat në ball!…
Si një kanion, i thellë.
I çmuar është
Sa s’ka ku më.
A matet deti
Me një breg
Ku vala,… mund,…
Të nanuriset?!..
TRANSFORMIM
Derdhej!…
Në krahët e saj
detin!…
Nuk ja ndaloj:
As perëndimet diellore
mbi ligjet
e të menduarit po më ngarkonin
dhe më fundosnin
kriteret?!…
Nuk i bleva, të drejtat?…
Mes shpirtit
në trasformonin dhe perëndimet!…
Zjarr, mbi detin
e humbur po lija freskitë!…
I shtroja me ëndrrat
e pafajshme më shtronin
detin, kërkoja
mbi relaksimet e shpirtit dhe
bregut, plot mundim.
Simfonia e Mallit për Çamërinë Nga : Namik Selmani Ajo, Çamëria, sypërlotura, Princesha e Jonit. Ullinjpavjelura, e heshtura, e paharruara, ëndrra dhe e prekshmja, vallja meskëputura në sofrën e dasmës, agim dritëmagjia, dallandyshja krahëkëputura. Për mallin e … Continue reading
Poesie di Giuliana Coni COSI’ E’ AMORE Serenata che mi riempi il cuore e a piccoli saltelli mi fai danzare seguendo il suono argentino delle corde di una chitarra, vado a perdermi magicamente dentro una nuvola tra … Continue reading
Ka xhelozi e xhelozi… Tegim i shkëputur nga libri “PLANETI I EMOCIONEVE ” të autorit Petrit Sulaj. Pse vazhdoi të pres më? Pse po pres?! Sa keq qenka, kur pret njeriun që don më shumë se … Continue reading
Poezi nga Fatbardha Xhani Myslimaj SHTEGËTIME VJESHTE Më liro nga premtimet e më jep faljën për shtegëtimet kështu ndoshta i lutet pjalmi zemrës së verdhë të lules çastit hënor… Këtë lexoj një moment dobësie në … Continue reading
Poesie di Rosella LUBRANO TRA LE TUE BRACCIA E una luna diafana e silente bussava al vetro della mia finestra, non sorrideva, era immobile e mi guardava, velata di malinconia. Cosa celava nel suo ventre profondo ? … Continue reading
Poezi nga Skënder Lazaj VALLJA ÇAME Të isha atje mes Çamesh Çamërisht t’hiqja një valle sa që vet toka të ndalesh së rrotulluari nën sandale! Do ndalej rruzulli nën këmbë kur t’kërceja me çamet valle vet zoti … Continue reading
Poezi nga Hamdi Meça DITA E GJYKIMIT Larg apo afër? Dita e Gjykimit, Kthim s’ ka pas. Do të vijë. Do të vijë. Molla e Evës-glob i njerëzimit, Në gishta të saj. Në dhëmbë të atij. … Continue reading
Poezi nga Anila Mihali
DASHUROJMË TË NJËJTËN DASHURI
Të pamundur e ke të më bëhesh mike,
Bashkë dashurojmë të njëjtën dashuri.
Një puthje e jote është mbi timen puthje
Është yll i shtuar në netët gri.
Në jakën e këmishës prek gishtat e tu,
Me merakun e mallit që ëmbël sheh.
Mbi vetullen e tij është qerpiku yt
Ushtar në mbrojtje të tokës së vet.
Si refugjat që mendjen mbledhur e kam,
Në mesnatë kufijtë i kaloj.
Ashtu pa zhurmë e pa shamatë
Kur ti flet me ëndrrat, unë dashuroj.
Vij në ditëlindje, kur ti feston,
Një gotë verë për urim trokas.
Kur fytyra e tët shoqi aq fort diellon
mbushur me zjarrminë e pijes në gjak.
Të pamundur e kam të të bëhem mike
Do mbetemi përjetë dy burime të ftohtë,
Të kam në mendje, s’ të kam armike,
Ç’ kam shumë të shtrenjtë tek ty e besoj.
E KAM NJË PLAGË VITESH
Kosova ime!.
Sytë më janë mënjanuar
Nga vështimi gjithmonë drejt teje
Jo rrallë humbasin në trishtim.
Edhe pse mbuluar
Kam ftohtë, në njërin krah
Gjithmonë ndjej therje .
Kosovë loti im!
Përqafuar jam me ty,
Pres dhimbja të më qetësohet.
E ndjej në krahun e djathtë
Atë plagë.
Është e thellë, plagë vitesh
Përqafuar ndjej me ty.
Shqipëria ime!
Ndër vite mbart të madhen brengë
(ti krasiten krahët e ende s’ po të rriten)
Edhe pse shkëputur vazhdon t’i ushqesh
Se një ditë,
Sa fort i besojmë asaj dite…
Shpresa ime e vetme!
Shamitundur brigjeve të Çamërisë
Përmbi valë, shtrëngatave mbete
I gjallë, monument i historisë.
Shqipëri-Kosova ime!
Më e lashta zonjë në këto anë
Me puthje trupin tënd e mat
Shtrëngoj buzët aty ku plaga dhemb
më shumë.
Plagë e qyshkur…
Shkaktuar nga tehu i mprehtë i shpatës
Shpatë e kufijve tashmë e ndryshkur.
Deri kur …
Në Frashër u festua me madhështi 170-vjetori i ditëlindjes së poetit kombëtar Naim Frashëri
Nga Kujtim Mateli
Fjala e kryetarit të Bashkisë Përmet, z. Niko Shupuli.
“I nderuar zoti Deputet!
Të nderuar miqtë tanë kosovarë!
Të nderuar pjesëmarrës!
25 Maji tashmë është kthyer në një traditë të bukur dhe kuptimplotë, këtu në Frashër të mblidhemi së bashku për një arsye madhore – përkujtimi i ditëlindjes së Atdhetarit të kulluar, Apostullit të shqiptarizmës dhe poetit të madh kombëtar, Naim Frashërit. Pjesëmarrësit këtu janë nga Frashëri e Përmeti, Tirana e Kosova. Ka të rinj gjimnazistë, njerëz të letrave dhe kulturës, përfaqësues të pushtetit vendor e qeverisë, përfaqësues shoqatash, personalitete e akademikë të shquar që me veprën e tyre i kanë bërë dhe i bëjnë shërbim të madh çështjes sonë kombëtare.
Nuk mund të ndodhte ndryshe përveçse kjo pjesëmarrje kaq e larmishme, sepse Naimi ishte dhe mbetet i të gjithëve, i kujtdo që ka lindur shqiptar e flet gjuhën e bukur shqipe, pavarësisht moshës, arsimit, besimit e trevës ku ka lindur apo banon. Naimi dhe vëllezërit, Samiu e Abdyli, mbeten simbole të dashurisë për Atdheun, të dashurisë për popullin dhe njeriun e thjeshtë. Tradita që krijoi Naimi, vijon të mbetet e gjallë dhe frymëzuese edhe për brezat e shoqërisë së sotme. Naimi më tepër se shkrimtar, është poet i Rilindjes sonë Kombëtare, është atdhetar, mendimtar dhe veprimtar i arsimit e kulturës shqipe. Unë besoj e shpresoj se, edhe ky aktivitet dhe dhjetëra të tjerë që zhvillohen në qytete e institucione të ndryshme të Shqipërisë e jashtë saj, kudo që ka shqiptarë, përcjellin mesazhin naimian: Shqipëria e Atdheu ynë ka nevojë për më shumë punë, për më shumë dashuri e vëllazëri, për më shumë besim tek e ardhmja, për të patur më shumë dritë brenda vetes sonë, sepse vetëm kështu do të vijë dita që Shqipëria të bëhet Zonjë e vërtetë.
Niko Shupuli
Kryetar i Bashkisë Përmet
Të nderuar pjesëmarrës!
Frashëri dhe Dangëllia sot nuk janë në ditët e tyre më të mira, nuk janë atje ku e meritojnë, janë braktisur dhe dëgjohen çdo ditë e më pak zërat e njerëzve, zilet e bagëtive që frymëzuan Naimin, boritë e makinave apo zërat e fëmijëve që hyjnë e dalin nga shkollat. Kapacitetet tona njerëzore dhe financiare si pushtet vendor si ato të ish-komunës Frashër dhe sot të Bashkisë Përmet, por edhe aktorëve të tjerë lokalë, janë të mangëta për të nderuar Naimin e veprën e tij, ashtu siç e meritojnë. Të gjithë ne, së bashku, deputet, akademikë, pushtet vendor duhet të ngremë zërin, të lobojmë së bashku që kjo zonë të marrë vlerat dhe rëndësinë që i takojnë. Të tjerët s’kanë simbole kombëtare dhe i krijojnë, si një mundësi që i japin vetes për t’u identifikuar. Ne që i kemi, nuk e vlerësojmë siç duhet. Emri i tyre, emri i Frashërit, pasuritë e mrekullueshme natyrore dhe kulturore janë mundësi për zhvillim e prosperitet të kësaj krahine e më tej dhe të Përmetit.
Frashërllinjtë: Naimi, Abdyli e Samiu, janë simbolet e shqiptarizmit, nderi dhe krenaria jonë kombëtare. Ata i kanë kapërcyer kufijtë lokalë, nuk janë vetëm të Frashërit e Përmetit, por të gjithë kombit e shqiptarëve të shpërndarë nëpër botë, ndaj edhe kontributi dhe angazhimet për të vendosur në vendin e duhur e të merituar dinjitetin e tyre duhet të jetë mbarëkombëtar. E kjo kërkon rikthimin e ish-banorëve të Dangëllisë, rregullimin e infrastrukturës, rrugës që lidh Frashërin me rrugën nacionale, rijetësimin e muzeut, duke e kthyer këtë fshat të Dangëllisë në një vend pelegrinazhi kombëtar, ku të gjejnë inspirim e frymëzim brezat që vijnë nga çdo vend ku jetojnë shqiptarët. Përvjetorët e lindjes së vëllezërve Frashëri duhet të kthehen në festa kombëtare që të kujtohen kudo që ka e rreh zemër shqiptari.
Ndaj, ky takim i sotëm, këtu, mendoj se duhet të jetë edhe një apel për qeverinë shqiptare e institucionet e saj, Ministrinë e Kulturës, atë të Arsimit e Sportit etj. e aktorë kombëtarë që iluminizmin dhe atdhetarizmin e këtyre figurave ta vlerësojnë e mbështesin më shumë. Në përfundim të kësaj ligjërate dua të citoj fjalët e akademikut Jorgo Bulo: “Nga koha e Naimit në kohën tonë ka rrjedhur shumë ujë, kanë ndryshuar kode morale e sisteme politike, por Ai, ka mbetur përjetësisht apostull i shqiptarizmit dhe ndërgjegjja e kombit, ka mbetur përjetësisht Poeti ynë kombëtar. Ai mbetet përjetësisht i gjallë. Ai është Shqipëria! Dhe njerëz të tillë kombi nuk i harron kurrë, por i nderon dhe i respekton pafundësisht!”
Faleminderit!”
*****
Traditë me përmasa kombëtare.
Duke filluar nga 25 maj i vitit 2004, në Frashër ka filluar një traditë e bukur Festive. Në përvjetorin e ditëlindjes së Naimit, për të përkujtuar Vëllezërit Frashëri: Abdylin, Naimin, dhe Samiun, mblidhen aty nga të gjitha trojet shqiptare, në një veprimtari me përmasa të gjera kombëtare. Kjo traditë e bukur filloi me iniciativën e z. Tomor Kotorri dhe që nga viti 2004 deri në vitin 2011 organizatore e këtij takimi kanë qenë Komuna Frashër, në bashkëpunim me Ministrinë e Turizmit, Kulturës, Rinisë dhe Sporteve (MTKRS) dhe Qendrën Kulturore Përmet.
Pas këtij viti, 2012 deri në vitin 2015 kjo veprimtari është organizuar nga shoqata atdhetare kulturore mbarë kombëtare “Vëllezërit Frashëri” në bashkëpunim me komunën Frashër.
Këtë vit, 25 maj 2016, shoqata atdhetare kulturore mbarë kombëtare “Vëllezërit Frashëri” ka bashkëpunuar me Bashkinë Përmet. Deri më sot janë organizuar 13 veprimtari kombëtare për jetën dhe veprën e vëllezërve Frashëri dhe patriotëve të tjerë.
Në këtë veprimtari merrnin pjesë, të zgjedhurit vendorë të Bashkive Përmet e Këlcyrë dhe të qarkut Gjirokastër, shumë personalitete të shkencës dhe kulturës dhe midis tyre gjendej dhe akademiku Rushan Liço. Bukurinë kësaj feste ia shtonin dhe zërat e gëzueshme të nxënësve të shkollave të mesme të Prizrenit, Suharekës e Rahovecit si dhe të shkollave të mesme dhe 9-vjeçare të qytetit të Përmetit dhe Këlcyrës.
***
Monument përjetësie me vargje e këngë.
Pas fjalës së zjarrtë të kryetarit të Bashkisë Përmet, z. Niko Shupuli, në skenën e gurtë para monumenteve të Vëllezërve Frashëri, ngjiten njëri pas tjetrit grupet folklorike. Çeljen e bëri grupi i Gjirokastrës, i cili nëpërmjet këngëve, e solli të gjallë imazhin e tyre. Grupi i Gjirokatrës, pasi performoi vetëm një pjesë të repertorit të tij, ua la vendin grupeve të tjera, për t`u rikthyer më pas përsëri në skenë. Ngjitet në skenë grupi i Përmetit. Vargjet e Naimit, të kthyera në këngë, e ndezën më tepër atmosferën. Ndihesh krenarë për Frashërin, vendlindjen e Rilindjes Kombëtare, ndihesh krenarë për këta instrumentistë dhe këngëtarë që s`pushojnë së krijuari dhe së kënduari. Këngëtarë dhe dëgjues ndihen krenarë që aty në Frashër, i ngrejnë çdo vit, në ditëlindjen e Naimit, një monument përjetësie, veprës së tyre të përjetshme, një monument i ndërtuar me këngë e valle, me recitime e duartrokitje, me sy që shkëlqejnë e zemra që rrahin fort për atë epokë të përjetësuar me emrin Rilindje.
***
Tomor Kotorri: Frashërllinjtë janë simbol i krenarisë kombëtare
Pushojnë një çast këngët dhe duartrokitjet. Në skenë ngjitet të përshëndesë pjesëmarrësit, z. Tomor Kotorri.
Pjesë nga fjala e tij:
“Është nder dhe kënaqësi e veçantë për mua që në cilësinë e Kryetarit të Shoqatës Atdhetare Kulturore Mbarëkombëtare “Vëllezërit Frashëri” t’ju falënderoj dhe t’ju uroj mirëseardhjen sot, në Frashër, në vendlindjen e Frashërllinjve të mëdhenj, në këtë 170-vjetor te poetit tonë kombëtar Naim Frashëri
Pa dyshim që veprimtari dhe konferenca të tilla mbartin vlera të mëdha kulturore dhe shkencore. Ato pasurojnë kulturën e shoqërisë dhe i njohin drejt për drejt brezat e ardhshëm me historinë e hershme të kombit tonë.
Gjatë gjithë historisë së kulturës shqiptare ne jemi dëshmitarë të lindjes të personaliteteve dhe intelektualëve të shquar, të cilët kanë shërbyer si orientues për brezat e mëvonshëm dhe janë bërë shembull i krenarisë kombëtare. Të tillë janë vëllezërit Frasheri: Abdyli, Naimi dhe Samiu
Naimi na ka mbledhur e do të na mbledhë vazhdimisht, duke na frymëzuar e duke na ushqyer me shqiptarizëm, me mirësi e përparim , duke na uruar e bekuar për përparimin e shkëlqimin e kombit tonë. Për të gjithë ne, vëllezërit Frashëri kanë qenë e do të mbeten simbol i dashurisë e krenarisë kombëtare, por në mënyrë të veçantë Naimi krijon në vetëdijen tonë portretin e një poeti mendimtar, një nga mendjet me të ndritura dhe talentet më të fuqishme të gjithë kulturës shqiptare.
Në fjalën dhe veprën e tij, poezia shqipe gjeti shkëlqimin e saj, gjuha shqipe bukurinë e saj, atdhedashuria shqiptare lulëzimin e saj.
Ai i këndoi aq bukur Shqipërisë, ëndërroi aq fuqishëm për lirinë dhe të ardhmen e saj, sa që emri dhe vepra e tij u lidhen ngushtë me fatet e Shqipërisë, të cilit populli i dha si mbiemër emrin e Shqipërisë dhe e quan Naim Shqipëria”.
Midis të tjerash, në fjalën e tij, z. Tomor Kotorri u shpreh:
Më lejoni të bëj disa falënderime për të gjithë ata që sponsorizuan dhe u bë i mundur zhvillimi i kësaj veprimtarie kombëtare:
Bashkia Përmet, Cesvi Përmet, Këshilli i Qarkut Gjirokastër, Bashkia Këlcyrë, Ani Çulli, biznesmen përmetar me aktivitet në Tiranë, Shkëlqim Canollari, biznesmen përmetar me aktivitet në Tiranë.
***
Rexhep Qosja, apostull i shqiptarizmës.
Në skenë ngjiten përsëri grupet folklorike, por edhe recituesit e talentuar, të ardhur nga Rahoveci , Prizreni, Suhareka, nga e gjithë Kosova. Anëtaret më të reja të shoqatës “Zëri Dardan”, Doruntinë dhe Eriola Thaçi, recituan vargje të bukura dhe shumë prekëse, të cilat u shoqëruan me duartrokitje të zjarrta të publikut.
Në skenë ngjitet përsëri Kryetari i Bashkisë Përmet, z. Niko Shupuli dhe Kryetare e Këshillit të Bashkisë Përmet znj. Miranda Habili (Fezga). Do t`i jepet titulli “ Qytetar Nderi i Përmetit” akademikut Rexhep Qosja, i cili nuk ishte i pranishëm aty në Frashër, në dhënien e këtij titulli, por në një kohë të mëvonshme, përfaqësues të bashkisë dhe të këshillit bashkiak Përmet, të shoqëruar nga personalitete të shkencës dhe kulturës shqiptare, do të shkojnë vetë në Prishtinë për t`ia dorëzuar këtë titull akademik Rexhep Qosjes.
“ Rexhep Qosja ka lindur më 25 qershor 1936 në Vuthaj të Kelmendit, Malit të Zi, është akademik shqiptar. Më 1964 u diplomua në degën Gjuhë-letërsi të Universitetit të Prishtinës, në vitin 1971 mori titullin “Doktor i shkencave filologjike” me temën “Asdreni -jeta dhe veprat”. Ishte punonjës shkencor në Institutin Albanologjik të Universitetit të Prishtinës dhe drejtor i këtij Instituti prej vitit 1972 deri më 1981. Është autor i mbi tridhjetë librave me studime për letërsinë dhe kritikë letrare, prozë artistike, tregime, romane dhe drama, publicistikë e shkrime polemike. Ka botuar recensione, vështrime, artikuj, trajtesa e studime në revista shkencore e letrare, duke trajtuar në to çështje të veçanta të letërsisë shqipe dhe të krijimtarisë letrare në përgjithësi. Disa punime dhe vepra të tij janë përkthyer në gjuhë të tjera. Për krijimtarinë shkencore e letrare është vlerësuar me çmime te ndryshme si ne Kosovë dhe Shqipëri. Në vitin 2000, Presidenti i Republikës së Shqipërisë i dha çmimin “Nderi i Kombit”
Me veprën e tij shkencore, letrare e publicistike, Rexhep Qosja i ka bërë sfidë ideologjisë kundër shqiptare të nacionalizmit sllav duke u ushqyer në burimet e kulturës kombëtare dhe njëkohësisht në ato evropiane e botërore, Në veprën e tij ai ndalet shumë te ideali gjuhësor i Rilindësve, të cilin e vështron si shprehje të koncentruar të idealit kombëtar. Në të vërtetë, kjo punë mbetet studimi më i plotë, me qasje tipologjike, historike dhe hapësinore, një arritje shkencore e pakrahasueshme deri tani. Rilindja Kombëtare është “Vetëdija më e lartë, më e përgjithshme e kulturës sonë. Janë gjashtëdhjetë vite pune e një njeriu qe i është përkushtuar veprimtarisë intelektuale për të mirën e kombit. Rexhep Qosja është një zë i kthjellët, intelektuali i ndërgjegjes kombëtare, mbrojtës i lirisë, i të drejtës dhe i së vërtetës”.
****
Tomor Kotorri vlerëson veprën e Jorgo Bulos.
Në fjalën e tij z. Tomor Kotorri, i kushtoi një vëmendje të veçantë dhe akademik Jorgo Bulos. Sheperi dhe Zagoria, të cilat janë vendlindja e akademikut Jorgo Bulo, janë të lidhura pazgjidhshmërisht me Përmetin. Dy treva me histori të dokumentuara mijëravjeçare, nën këmbët e të njëjtit mal, atij të Dhëmbelit. Shumë banorë të trevës së Zagorisë janë bërë prej vitesh dhe shekujsh banorë të Përmetit. Ndaj ka ndjeshmëri të lartë ky vlerësim që bëhet për akademikun Jorgo Bulo.
Fjala e z. Tomor Kotorri:
“Jorgo Bulo lindi në Sheper, Gjirokastër më 1939. Ishte anëtar i Akademisë së Shkencave. Në vitin 1960 përfundoi studimet e larta për gjuhë dhe letërsi shqipe në Universitetin e Tiranës. Pas përfundimit të studimeve të larta në vitin 1960, do të ishte bashkëpunëtor shkencor në Institutin e Gjuhësisë dhe Letërsisë, ku për dy dekada do të ishte edhe shef i sektorit të historisë së letërsisë shqipe
Sot mbush 18 muaj nga largimi i parakohshëm nga jeta, i prof. Jorgo Bulos, njeriut, që la një numër të madh veprash shkencore në fushën e letërsisë, si monografi, studime, artikuj të botuara në një shtrirje të gjerë kohore. Përveç veprave, me një vlerë aq të madhe e me peshë shkencore, ai na la buzëqeshjen, ngrohtësinë miqësore, dashurinë dhe bujarinë, na la shembullin se si duhet të respektohet miku, shoku e njeriu. Ai na mësoi si duhet të kuptohet Naimi, na porositi si t’i lexojmë vargjet e Çajupit, kur na merr malli për Atdheun, për vendlindjen.
Akademiku Jorgo Bulo vdiq në një kohë të gabuar, por në vendin e duhur, në Përmet, në vendlindjen e Rilindësve te mëdhenj. Duket sikur zgjodhi vendin ku kishte lindur Naimi, duke folur për Naimin, për letërsinë dhe kulturën shqiptare, me vështrimin nga Frashëri, nga vendlindja e Vëllezërve Frashëri. Jorgo Bulo do te jetë gjithmonë midis nesh, edhe këtu në Frashërin e Naimit, edhe pranë institucioneve kulturore shkencore. Ai është një studiues i shquar i letërsisë shqipe, intelektual dhe erudit i pashoq, sidomos në ndriçimin e figurave të letërsisë së Rilindjes Kombëtare. Me punën e tij shumë vjeçare në Institutin e Gjuhësisë dhe Letërsisë ka lënë gjurmë të paharruara si pedagog shkencor dhe kontribues i madh në edukimin e brezave, në studimet albanologjike. Puna dhe personaliteti i tij na bën të ndihemi të gjithë krenar. Akademik Jorgo Bulo gjatë jetës dhe punës së tij u vlerësua me çmime kombëtare si “PENDA E ARGJENDTË” dhe “FAIK KONICA” .
Më pas u ngjitën përsëri grupet folklorike dhe nxënësit e shkollave duke e gjallëruar më tej atmosferën festive. Të pranishmit vizituan shtëpinë-muze të “Vëllezërve Frashëri”, atje ku u ngjiz dhe lindi shpirti i kombit shqiptar.
****
Konferencë shkencore për Rexhep Qosjen dhe Jorgo Bulon.
Pjesë e rëndësishme e kësaj veprimtarie ishte dhe konferenca shkencore: : “Rexhep Qosja dhe Jorgo Bulo, studiues të shquar të letërsisë shqipe dhe të Rilindjes Kombëtare”. Kjo veprimtari u organizua në Sallonin ,( Oda) ku u mbajt Dega e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit.
Fjala e hapjes u mbajt nga z. Tomor Kotori, Kryetar i Shoqatës Atdhetare Kulturore Mbarëkombëtare “Vëllezërit Frashëri”. Më pas u mbajtën kumtesat që ishin përgatitur për këtë sesion shkencor:
Prof. Begzad Baliu: “Albanologjia dhe Rexhep Qosja”.
Dr . Ermelinda Kasha
Prof. Dr. Shyqyri Hysi dhe Dr . Ermelinda Kasha: “Personaliteti i studiuesit Jorgo Bulo”.
Lumo Kolleshi
Poeti Lumo Kolleshi: “ Porosia e madhe e Rexhep Qosjes modeli më i plotë për studimin e poetit kombëtar Naim Frashëri”.
Të pranishmit i përshëndeti dhe vajza e akademik Jorgo Bulos, znj. Anila Bulo, e cila falënderoi organizatorët dhe studiuesit e këtij sesioni shkencor.
Më pas u vizitua Teqeja Bektashiane e Frashërit dhe, në një nga lokalet e Piskovës, u shtrua një drekë për të ftuarit.
Materiali u përgatit nga Kujtim Mateli.
Përmet, 25 maj 2016.
Kur ndihesh i vetmuar… Tregim nga Skënder Braka Megjithëse kishte ditë që e mendonte të mbeturit në vetmi, përsëri nuk e besonte se do të ndodhte pak a shumë ashtu sikurse e kishte stisur mëse një herë … Continue reading
Poezi nga Diamanta Zalta
PËRPLASEN KAPAKËT
Unë jam një bejkë ,
që kurrë nuk lodhet së renduri ,
gjelberimit , gjethit te shpirtit ,
pranverën njerzore ngas . . .
Por në heshtjen pezullore ,
të ” qetësisë ” sime të përbrëndëshme ,
Se di pse drita mbetet pas .
Një udhë e pambrritshme ,
ka vënë sinorë prej guri ,
Zëmrës së lënduar .
(Të gjithëve në jetë ,
Diçka e shtrenjtë ,
Na ka munguar . )
Kokfortësi e dinjitetit ,
më mban të balancuar ,
së rrahuri po në të njëjtën kudhër .
Si njëshi !
I shumëzuar disa herë ,
po me të njëjtin numër .
Po udhëtimi I paparashikuar ?
Ohhh. . . . . . . . . . . . më bën
të ndjehem e harruar .
Jam kokërrkripe ,
Që I shkrihet syrit të lagur ,
dhe hidhëron pragun . . . (?)
Ja pra ! Ja pse brenda meje
Nuk pushojne ,
E përplasen kapaket . . .
Poems by Aprilia Zank echoes I thought I’d heard a child cry for help when I passed the lake yet, on turning my head all I sensed was snow dust on its frozen mirror we’d … Continue reading
Poems by Dr. Jernail S. Anand MINDLESS TRAIN IF YOU hurt the feelings of the winds they will burn your jungles; if you hurt the waters of the rivers they will come back in Tsunamis; take … Continue reading
Poesie di Maria Cristina Sabella Gli argini del dolore☆¸.✿.¸.•´ ¸.•´.-✿ ¯**´¯**´¯`˜”*°•.•.¸ღ¸☆´ ¸ Gli argini del mare straripano di dolore per quella terra arida che non fa nascere l’ Amore, crepe fagocitano le speranze di quei mocassini addentrati … Continue reading
Poezi nga Ollga Selmani Është fraksion inteligjence Celet dita me një qiell puthjesh Errësira shpërndahet, sikur s’qe Më largohen të gjitha mendimet trishtuese? ku ndihesha nga nata si e prerë në besë . Shtjella fryme … Continue reading
Poezi nga Syrja Kurti Dëgjomë Dëgjo, do të të tregoj diçka por ti mos u tall as siç e ke zakon mos qesh me të madhe, (se jam i sigurtë që këtë nuk ta kam thënë) … Continue reading
Një shuplakë e merituar për Brukselin Nga: Eshref Ymeri Rezultati i referendumit të 23 qershorit në Britaninë e Madhe ishte i pritshëm. Kjo për faktin se Londra me kohë i kishte shprehur rezervat e veta … Continue reading
Një përmbledhje rreth shënime plotësuese me përqasje, ngjashmëri, dallime interpetime të reja për ” Këngë të Milosaos” të De Radës. Mundësitë e interpretimit të gjithanshëm të veprës artistike në ditët e sotme janë të shumëllojshme: Nga : … Continue reading
Nderim e kujtim, në dy përvjetorë: BABË E BIR, PËRJETËSISHT PRANË…
Nga: Murat Gecaj
1.
Xhemë Pjetrush Gecaj
Por, siç kam shkruar në këto “Kujtime”, edhe Xhema ynë kishte pasur një jetë të vështirë. Ndër të tjera, kishte kaluar “tifon e morrave” dhe ishte ngrirë nga këmbët, gjatë kohës së luftës në Judovnik të Jugosllavisë. Në vitet e qëndrimit në Xhafzotaj të Durrësit, punoi në bujqësi dhe infermier në blektori. U ushqye keq, pasi kishin gjithë ata fëmijë për të rritur. Prandaj e shikoja që, dalëngadalë, po shkonte drejt fundit. Në vitet e mbarimit të jetës, kur nuk dëgjonte mirë, e kishte përplasur një karrocë me kuaj, afër një kanali dhe kishte dhimbje mjaft nga këmbët e trupi.
Në këto kushte, Xhema e zuri shtratin dhe pothuajse nuk hante gjë. Kemi shkuar atje nga Tirana, disa herë, me bashkëshorten, Katerinën. Kështu ndodhi dhe afër dy ditë para se ai të ndahej përgjithnjë nga jeta. Më kujtohet se ishte bërë kockë e lëkurë dhe nuk qëndronte dot në këmbë. I kërkoi djalit të madh, binjakut Ilirjan, që ta nxirrte jashtë. Ky e kapi para duarsh, si fëmijë dhe e nxori në oborr. Vështroi rreth e qark, por nuk i mbajti dot sytë hapur, nga dielli i fortë. Pastaj, u kthyen brenda dhe atë e shtriu në shtrat. Ashtu e lamë dhe erdhëm për në Tiranë, ku ishim në punë dhe kishim tre fëmijët.
Të pasnesërmen, më 4 qershor 1990, morëm vesh lajmin e hidhur, se në moshën 73-vjeçare, Xhema kishte vdekur. Shkuam atje nga Tirana, me Katerinën dhe morëm pjesë në organizimin e ceremonisë së varrimit. Njoftimi ishte dërguar jo vetëm te njerëzit e njohur në Tiranë, Tropojë e gjetkë, por dhe në institucione zyrtare. Se kuptohet që ai ishte njeri me një njohje jo të vogël. Kështu, përveç njerëzve të sektorit Xhafzotaj, Sukthit, Durrësit, Tiranës etj. erdhën dhe mjaft të afërm nga Krasniqja, Nikaj-Mërturi dhe një autobus me veteranë e bashkëluftëtarë nga qyteti “Bajram Curri”. Ceremonia ishte mjaft e mirë, siç e meritonte Xhema, si luftëtar, veteran e njeri. U varros në varrezat afër sektorit të fermës bujqësore, në Xhafzotaj. Më pas djemtë e afruan, në varrezat ku ndodhen dhe eshtrat e Namire Ganajt (nëna e Faries, Hamitit, Flamurit e Firduzit) dhe të gruas së Hamitit, Feruzes, që i morën nga Fushë-Kruja.
Pas vdekjes së Xhemës bëra përpjekje të botohej një shkrim në organet qendrore të Tiranës, por kjo gjë nuk u përkrah nga drejtuesi i sektorit të shtypit në KQ të Partisë, që ishte dhe i njohur i imi!? Atëherë, u botua vetëm një shkrim në gazetën e rrethit të Tropojës, e cila e kishte emrin “Shkëlzeni”. Ndërsa më 4 qershor 2009, në përvjetirin e vdekjes së tij, u botua një shkrim në gazeetën “Z.P.”, nga N.Lushaj.
Shënoj këtu se, kur ishte gjallë, Xhema kishte shkruar me dorë materiale të ndryshme, si për origjinën e familjes sonë, për luftën partizane etj. Por ato kishin probleme në trajtim dhe nuk u arrit që të botohej ndonjë libër nga ai, pra mbetën dorëshkrim. Është botuar vetëm një kujtim i tij, te seria “Veteranët tregojnë”(2), ku flitet për aksionin e forcave partizane, kundër gjermanëve, në Shënmëri të Kukësit.
2.
Ilirjan Xhemë Gecaj
Por një ngjarje tjetër tronditëse për të gjithë ne ndodhi në Xhafzotaj edhe në qershorin e vitit 2006. Në mëngjesin e datës 22, dolën nga shtëpitë e tyre vëllezërit, Ilirjani e Dritani, pasi do të shkonin në Durrës për një problem të tyrin. I pari eci pak përpara dhe takoi një shok të sektorit. Ndërkaq, ai u ndal e vuri dorën përpara, se ndjeu një të therur të fortë. “Kam një dhimbje të madhe në gjoks”-iu drejtua Ilirjani bashkëbiseduesit. Por ky buzëqeshi, se mendoi që bënte shaka, si përherë. Goditja në gjoks iu përsërit dhe ai ra përnjëherësh në tokë. Shoku dha alarmin e aty mbërriti Dritani dhe pas tij vëllezërit e tjerë e motra.
E morën Ilirjanin me të shpejtë me makinë dhe e nisën për në spitalin e Durrësit. Aty i dhanë ndihmën e parë në urgjencë dhe mjekët menduan që e kaloi. Pastaj vëllezërit e morën ndër duar dhe e çuan në katin e tretë, ku ishte i shtruar dhe Nikolla ynë, nga sëmundja e diabetit. Gjendja e Ilirjanit ishte tepër e rënduar dhe nuk po jepte shenja jete. Në këtë çast, shumë i alarmuar, më mori në telefon Dritani e më tha se vëllai i tyre ishte në gradën e fundit.
Me të shpejtë, unë e bashkashortja Katerina u bëmë gati për rrugë. Pas pak, morën prapë në celular e na thanë se Ilirjani kishte dhënë shpirt! U tronditëm jashtëzakonisht për këtë ngjarje të papritur, pasi ai nuk kishte pasur asnjëherë ankesa, nuk kishte bërë mjekim as qe shtruar në spital nga zemra. Ishte në moshë relativisht të re, pa i mbushur të pesëdhjetat. Përveç kësaj, do të lente në pikëllim dy djemtë, Orgesin e Alvaron, gruan Mondën, nënën Farije gjysëm të paralizuar, motrën Mimozë, vëllezërit dhe gjithë të afërmit.
Ne njoftuam menjëherë dhëndërrin, Shpëtimin, që ishte me punë në Autostradë. Ai shkoi në shtëpi e mori makinën dhe bashkë me vajzën tonë, Mirelën, erdhën tek ne. Së bashku, u nisëm shumë të mërzitur për në Xhafzotaj, ku kishin sjellë trupin e pajëëtë të Ilirjanit dhe kishte nisur kuja. Ne qendruam atë natë aty, të nesërmen pasdite në varrim dhe në drekën e shtruar, me atë rast. Trupin e Ilirjanit e dërguam pranë babait të tij, Xhemës, në varrezat e reja të Xhafzotajt, ku janë dhe eshtrat e gjyshe Namires e Feruzes së dajë Hamitit.
Më pas, kemi shkuar në Xhafzotaj edhe kur u mbushën 40 ditët e ndarjes nga jeta të Ilirjanit e më vonë. Por jemi tronditur jashtëzakonisht edhe unë e Katerina, sepse ai, si fëmijët e tjerë të Xhemës, ishte rritur para syve tanë dhe na lidhnin shumë aspekte të jetës me të. Të gjithë ata nuk janë për t’u qortuar, por e themi me plot gojën se Ilirjani ishte më i miri. Prandaj, plaga në zemër për atë nuk do të na shërohet asnjëherë. Kur djali i vetë, Orgesi u martua e lindi një djalë, për ta përjetësuar, i vunë emrin e tij.
Pas vdekjes së Ilirjanit, e ëma, Farija pësoi një paralizë dhe, që nga ajo kohë, mbeti në shtrat e në spital. Më në fund, më 22 shtator 2009, ajo u largua përgjithnjë nga kjo jetë. Ne morëm pjesë në ceremoninë e rastit dhe aty erdhi i biri, Shkëlzeni nga Italia. Ndërsa i vëllai, Flamuri, që jeton në Greqi dhe trajtohet me dializë, kishte qenë aty pak ditë më parë dhe e pa për herën e fundit motrën e tij. Farija u varros aty afër, ku prehen i shoqi Xhema, i biri Ilirjani dhe e ëma Namirja e kunata Ruzi.
(M.Gecaj, nga libri jetëshkrimor, “Ëndrrat ‘e grisura’ të jetës sime”, faqe 314-316, Tiranë, 2010)
“K O N D U K T O R I” Tregim i jetuar nga Sotir ATHANASI Treni i ardhur për në Milano, u ndal në Gjenevë. Ne hypëm me nxitim dhe pa sistemuar ende valixhet pas … Continue reading
Një “alien” që ka shaluar “Kalin prej bore “Kali im prej bore” i Adem Zaplluzhës Nga Përparim Hysi Mos kujtoni se jam subjektiv, tek i jap këtë “atribut” poetit Adem Zaplluzha. … Continue reading
Tregim nga Fatbardha Sulaj Një natë me Drozin ….zgjata dorën për ti rënë ziles. I rashë sipas ritmit që e dinim vetëm ne. Nga brenda u dëgjua nje thirrje , “erdha, prit” me nje ze qe … Continue reading
Skicë për vëllimin me poezi “Vargu i zemrës sime” të autores Ariana Bytyqi. Nga : Nezir Prokshi Ariana Bytyçi me poezitë e reja të përmbledhura në vëllimin e tretë “Vargu i zemrës sime” së bashku me poetët … Continue reading
EX MACHINA, POLLOCK DHE “AUTOMATIZMI” ARTISTIK! Senad Guraziu – Ars Poetica, Sh 2015 (Vështrim eseistik) (…arti si art, siç funksionon në kohët moderne nuk konceptohet tutje vetëm si “amusement” apo si argëtim, si vërtetësi e vizion, … Continue reading
Cikël poetik nga Juljana Mehmeti Ndër gërma Ndjenja të përjetuara në shkrime… Psherëtimat mjegullohen në ekran.. Duar që dridhen mbi tastjera të djersira.. Në netë të gjata ndjenjash, duhemi … pa fjalë. Kërkohemi pa reshtur… Ndër … Continue reading