
KUJDESJA NË INFINIT Tregim nga Teuta Osmani Dua t’ ju them me rrënqethjen më të madhe që ekziston në ndjenjën e njeriut, përsa i përket prindrit me fëmijët… Kam qenë në një moment në stacionin e … Continue reading
KUJDESJA NË INFINIT Tregim nga Teuta Osmani Dua t’ ju them me rrënqethjen më të madhe që ekziston në ndjenjën e njeriut, përsa i përket prindrit me fëmijët… Kam qenë në një moment në stacionin e … Continue reading
SOBRE LA NOCHE DE LOS TIEMPOS OCTAVO FRAGMENTO José Revello Durante estas explicaciones de mi viejo amigo, durante esas nutridas tardes, algo preguntaba. Pero más atendía y seguía mis apuntes en esas pausas que él se daba … Continue reading
Poems by Opal Ingram Yesterday Yesterday I watch the sunset Only truth I saw the rain` Reflecting passive. Loving you as your Yesterday Loving you. Perhaps a lust in my thoughts ? Romatizling as beautiful` as … Continue reading
Poezi nga Dhimitri Jani Kokaveshi
PA DOZA
Mos vizato mes njollash
dhe mendimet?…
Mos i zgjo aty, mos i zgjo
mbi fenomene
deshpëruese të verbëra
të dëshirave
braktisi, përmes veprimeve
në thellësi nuk njohin
sugjerimet, e pakta.
Mbi dozat e përballjeve
afrohen
cektësitë?!… Nuk njohin mirësi
si fondacione
në dështim mos u prano
veçse triumfeve
dhe mbi shkëlqimet
nuk metër
prano gëzimet dhe krahasimet
sipërfaqesore?…
Nuk duan bashkveprim
ato braktisin
dhe mbi qëndrim lehtësie
mos i prano
mos u afro as mos u themelo.
PUTHJES
Puthjet e saj
mbi një qëndrim
dhe një rrëmbim
shpirtit!… Lagur
prej dozave
po linin, përvëlimet!…
Shqetësuese
gojës së heshtur mbi kompleksitetet
po i fal!…
Mendimet, të pakrahasueshme
ides!…
Nuk gjeja kohë
për të pushuar mbi etjet?…
Pushtuar
intensitetit shpirt po më linin
dëshirat!…
Nuk mund t’i abrogoj.
REFLEKSIONE
Nuk e di, nuk e di se ku
të përqendroj
aq ëmbëlsi aq dashuri
vështrimesh.
Ato!… Si objektet më zbusin
dritën e ikonës tënde
përtej hijeve
ta zbërthej, mes hënës
por dhe ajo
edhe ajo, më depërton me ty
netëve, nuk e ndaj
dhe nuk ja ndaj!…Dëshirat
nuk ja fal
për ty?… Ngjitet shpirtit
përmes gjykimesh
dhe rrezesh reflektuese ja lë
që t’ më mbulojë
dhe t’ më zbulojë!… Shpirtin?…
Le t’ ma zbulojë.
Le ta zbuloj në dashuri
më shndrit!…
O bukuri!… Sa lart më ngjit
sa lartë m’i fal
vështrimet?… Vështrimet
Hënës!…
Nuk ja lë veçse, kur më mungon.
Me ty!… S’e krahasoj.
Si mund t’i krahasoj dhe pse ngulmoj
dhe e gjurmoj
mes netëve!… Dritën dhe drita?…
Pas teje
vrapon aq ëmbëlsisht, aq ëmbëlsisht
e përjetoj
të përjeton!… Dhe e jetoj
si mes rrethimesh
drite, gjithmonë me ty, e lartësoj.
VAZHDIMËSI
I vrazhdë im atë
Në karakter.
Rrudhat në ball!…
Si një kanion, i thellë.
I çmuar është
Sa s’ka ku më.
A matet deti
Me një breg
Ku vala,… mund,…
Të nanuriset?!..
TRANSFORMIM
Derdhej!…
Në krahët e saj
detin!…
Nuk ja ndaloj:
As perëndimet diellore
mbi ligjet
e të menduarit po më ngarkonin
dhe më fundosnin
kriteret?!…
Nuk i bleva, të drejtat?…
Mes shpirtit
në trasformonin dhe perëndimet!…
Zjarr, mbi detin
e humbur po lija freskitë!…
I shtroja me ëndrrat
e pafajshme më shtronin
detin, kërkoja
mbi relaksimet e shpirtit dhe
bregut, plot mundim.
Simfonia e Mallit për Çamërinë Nga : Namik Selmani Ajo, Çamëria, sypërlotura, Princesha e Jonit. Ullinjpavjelura, e heshtura, e paharruara, ëndrra dhe e prekshmja, vallja meskëputura në sofrën e dasmës, agim dritëmagjia, dallandyshja krahëkëputura. Për mallin e … Continue reading
Poesie di Giuliana Coni COSI’ E’ AMORE Serenata che mi riempi il cuore e a piccoli saltelli mi fai danzare seguendo il suono argentino delle corde di una chitarra, vado a perdermi magicamente dentro una nuvola tra … Continue reading
Ka xhelozi e xhelozi… Tegim i shkëputur nga libri “PLANETI I EMOCIONEVE ” të autorit Petrit Sulaj. Pse vazhdoi të pres më? Pse po pres?! Sa keq qenka, kur pret njeriun që don më shumë se … Continue reading
Poezi nga Fatbardha Xhani Myslimaj SHTEGËTIME VJESHTE Më liro nga premtimet e më jep faljën për shtegëtimet kështu ndoshta i lutet pjalmi zemrës së verdhë të lules çastit hënor… Këtë lexoj një moment dobësie në … Continue reading
Poesie di Rosella LUBRANO TRA LE TUE BRACCIA E una luna diafana e silente bussava al vetro della mia finestra, non sorrideva, era immobile e mi guardava, velata di malinconia. Cosa celava nel suo ventre profondo ? … Continue reading
Poezi nga Skënder Lazaj VALLJA ÇAME Të isha atje mes Çamesh Çamërisht t’hiqja një valle sa që vet toka të ndalesh së rrotulluari nën sandale! Do ndalej rruzulli nën këmbë kur t’kërceja me çamet valle vet zoti … Continue reading
Poezi nga Hamdi Meça DITA E GJYKIMIT Larg apo afër? Dita e Gjykimit, Kthim s’ ka pas. Do të vijë. Do të vijë. Molla e Evës-glob i njerëzimit, Në gishta të saj. Në dhëmbë të atij. … Continue reading
Poezi nga Anila Mihali DASHUROJMË TË NJËJTËN DASHURI Të pamundur e ke të më bëhesh mike, Bashkë dashurojmë të njëjtën dashuri. Një puthje e jote është mbi timen puthje Është yll i shtuar në netët gri. … Continue reading
Në Frashër u festua me madhështi 170-vjetori i ditëlindjes së poetit kombëtar Naim Frashëri Nga Kujtim Mateli Fjala e kryetarit të Bashkisë Përmet, z. Niko Shupuli. “I nderuar zoti Deputet! Të nderuar miqtë tanë … Continue reading
Kur ndihesh i vetmuar… Tregim nga Skënder Braka Megjithëse kishte ditë që e mendonte të mbeturit në vetmi, përsëri nuk e besonte se do të ndodhte pak a shumë ashtu sikurse e kishte stisur mëse një herë … Continue reading
Poezi nga Diamanta Zalta PËRPLASEN KAPAKËT Unë jam një bejkë , që kurrë nuk lodhet së renduri , gjelberimit , gjethit te shpirtit , pranverën njerzore ngas . . . Por në heshtjen pezullore , të … Continue reading
Poems by Aprilia Zank echoes I thought I’d heard a child cry for help when I passed the lake yet, on turning my head all I sensed was snow dust on its frozen mirror we’d … Continue reading
Poems by Dr. Jernail S. Anand MINDLESS TRAIN IF YOU hurt the feelings of the winds they will burn your jungles; if you hurt the waters of the rivers they will come back in Tsunamis; take … Continue reading
Poesie di Maria Cristina Sabella Gli argini del dolore☆¸.✿.¸.•´ ¸.•´.-✿ ¯**´¯**´¯`˜”*°•.•.¸ღ¸☆´ ¸ Gli argini del mare straripano di dolore per quella terra arida che non fa nascere l’ Amore, crepe fagocitano le speranze di quei mocassini addentrati … Continue reading
Poezi nga Ollga Selmani Është fraksion inteligjence Celet dita me një qiell puthjesh Errësira shpërndahet, sikur s’qe Më largohen të gjitha mendimet trishtuese? ku ndihesha nga nata si e prerë në besë . Shtjella fryme … Continue reading
Poezi nga Syrja Kurti Dëgjomë Dëgjo, do të të tregoj diçka por ti mos u tall as siç e ke zakon mos qesh me të madhe, (se jam i sigurtë që këtë nuk ta kam thënë) … Continue reading
Një shuplakë e merituar për Brukselin Nga: Eshref Ymeri Rezultati i referendumit të 23 qershorit në Britaninë e Madhe ishte i pritshëm. Kjo për faktin se Londra me kohë i kishte shprehur rezervat e veta … Continue reading
Një përmbledhje rreth shënime plotësuese me përqasje, ngjashmëri, dallime interpetime të reja për ” Këngë të Milosaos” të De Radës. Mundësitë e interpretimit të gjithanshëm të veprës artistike në ditët e sotme janë të shumëllojshme: Nga : … Continue reading
Nderim e kujtim, në dy përvjetorë: BABË E BIR, PËRJETËSISHT PRANË…
Nga: Murat Gecaj
1.
Xhemë Pjetrush Gecaj
Por, siç kam shkruar në këto “Kujtime”, edhe Xhema ynë kishte pasur një jetë të vështirë. Ndër të tjera, kishte kaluar “tifon e morrave” dhe ishte ngrirë nga këmbët, gjatë kohës së luftës në Judovnik të Jugosllavisë. Në vitet e qëndrimit në Xhafzotaj të Durrësit, punoi në bujqësi dhe infermier në blektori. U ushqye keq, pasi kishin gjithë ata fëmijë për të rritur. Prandaj e shikoja që, dalëngadalë, po shkonte drejt fundit. Në vitet e mbarimit të jetës, kur nuk dëgjonte mirë, e kishte përplasur një karrocë me kuaj, afër një kanali dhe kishte dhimbje mjaft nga këmbët e trupi.
Në këto kushte, Xhema e zuri shtratin dhe pothuajse nuk hante gjë. Kemi shkuar atje nga Tirana, disa herë, me bashkëshorten, Katerinën. Kështu ndodhi dhe afër dy ditë para se ai të ndahej përgjithnjë nga jeta. Më kujtohet se ishte bërë kockë e lëkurë dhe nuk qëndronte dot në këmbë. I kërkoi djalit të madh, binjakut Ilirjan, që ta nxirrte jashtë. Ky e kapi para duarsh, si fëmijë dhe e nxori në oborr. Vështroi rreth e qark, por nuk i mbajti dot sytë hapur, nga dielli i fortë. Pastaj, u kthyen brenda dhe atë e shtriu në shtrat. Ashtu e lamë dhe erdhëm për në Tiranë, ku ishim në punë dhe kishim tre fëmijët.
Të pasnesërmen, më 4 qershor 1990, morëm vesh lajmin e hidhur, se në moshën 73-vjeçare, Xhema kishte vdekur. Shkuam atje nga Tirana, me Katerinën dhe morëm pjesë në organizimin e ceremonisë së varrimit. Njoftimi ishte dërguar jo vetëm te njerëzit e njohur në Tiranë, Tropojë e gjetkë, por dhe në institucione zyrtare. Se kuptohet që ai ishte njeri me një njohje jo të vogël. Kështu, përveç njerëzve të sektorit Xhafzotaj, Sukthit, Durrësit, Tiranës etj. erdhën dhe mjaft të afërm nga Krasniqja, Nikaj-Mërturi dhe një autobus me veteranë e bashkëluftëtarë nga qyteti “Bajram Curri”. Ceremonia ishte mjaft e mirë, siç e meritonte Xhema, si luftëtar, veteran e njeri. U varros në varrezat afër sektorit të fermës bujqësore, në Xhafzotaj. Më pas djemtë e afruan, në varrezat ku ndodhen dhe eshtrat e Namire Ganajt (nëna e Faries, Hamitit, Flamurit e Firduzit) dhe të gruas së Hamitit, Feruzes, që i morën nga Fushë-Kruja.
Pas vdekjes së Xhemës bëra përpjekje të botohej një shkrim në organet qendrore të Tiranës, por kjo gjë nuk u përkrah nga drejtuesi i sektorit të shtypit në KQ të Partisë, që ishte dhe i njohur i imi!? Atëherë, u botua vetëm një shkrim në gazetën e rrethit të Tropojës, e cila e kishte emrin “Shkëlzeni”. Ndërsa më 4 qershor 2009, në përvjetirin e vdekjes së tij, u botua një shkrim në gazeetën “Z.P.”, nga N.Lushaj.
Shënoj këtu se, kur ishte gjallë, Xhema kishte shkruar me dorë materiale të ndryshme, si për origjinën e familjes sonë, për luftën partizane etj. Por ato kishin probleme në trajtim dhe nuk u arrit që të botohej ndonjë libër nga ai, pra mbetën dorëshkrim. Është botuar vetëm një kujtim i tij, te seria “Veteranët tregojnë”(2), ku flitet për aksionin e forcave partizane, kundër gjermanëve, në Shënmëri të Kukësit.
2.
Ilirjan Xhemë Gecaj
Por një ngjarje tjetër tronditëse për të gjithë ne ndodhi në Xhafzotaj edhe në qershorin e vitit 2006. Në mëngjesin e datës 22, dolën nga shtëpitë e tyre vëllezërit, Ilirjani e Dritani, pasi do të shkonin në Durrës për një problem të tyrin. I pari eci pak përpara dhe takoi një shok të sektorit. Ndërkaq, ai u ndal e vuri dorën përpara, se ndjeu një të therur të fortë. “Kam një dhimbje të madhe në gjoks”-iu drejtua Ilirjani bashkëbiseduesit. Por ky buzëqeshi, se mendoi që bënte shaka, si përherë. Goditja në gjoks iu përsërit dhe ai ra përnjëherësh në tokë. Shoku dha alarmin e aty mbërriti Dritani dhe pas tij vëllezërit e tjerë e motra.
E morën Ilirjanin me të shpejtë me makinë dhe e nisën për në spitalin e Durrësit. Aty i dhanë ndihmën e parë në urgjencë dhe mjekët menduan që e kaloi. Pastaj vëllezërit e morën ndër duar dhe e çuan në katin e tretë, ku ishte i shtruar dhe Nikolla ynë, nga sëmundja e diabetit. Gjendja e Ilirjanit ishte tepër e rënduar dhe nuk po jepte shenja jete. Në këtë çast, shumë i alarmuar, më mori në telefon Dritani e më tha se vëllai i tyre ishte në gradën e fundit.
Me të shpejtë, unë e bashkashortja Katerina u bëmë gati për rrugë. Pas pak, morën prapë në celular e na thanë se Ilirjani kishte dhënë shpirt! U tronditëm jashtëzakonisht për këtë ngjarje të papritur, pasi ai nuk kishte pasur asnjëherë ankesa, nuk kishte bërë mjekim as qe shtruar në spital nga zemra. Ishte në moshë relativisht të re, pa i mbushur të pesëdhjetat. Përveç kësaj, do të lente në pikëllim dy djemtë, Orgesin e Alvaron, gruan Mondën, nënën Farije gjysëm të paralizuar, motrën Mimozë, vëllezërit dhe gjithë të afërmit.
Ne njoftuam menjëherë dhëndërrin, Shpëtimin, që ishte me punë në Autostradë. Ai shkoi në shtëpi e mori makinën dhe bashkë me vajzën tonë, Mirelën, erdhën tek ne. Së bashku, u nisëm shumë të mërzitur për në Xhafzotaj, ku kishin sjellë trupin e pajëëtë të Ilirjanit dhe kishte nisur kuja. Ne qendruam atë natë aty, të nesërmen pasdite në varrim dhe në drekën e shtruar, me atë rast. Trupin e Ilirjanit e dërguam pranë babait të tij, Xhemës, në varrezat e reja të Xhafzotajt, ku janë dhe eshtrat e gjyshe Namires e Feruzes së dajë Hamitit.
Më pas, kemi shkuar në Xhafzotaj edhe kur u mbushën 40 ditët e ndarjes nga jeta të Ilirjanit e më vonë. Por jemi tronditur jashtëzakonisht edhe unë e Katerina, sepse ai, si fëmijët e tjerë të Xhemës, ishte rritur para syve tanë dhe na lidhnin shumë aspekte të jetës me të. Të gjithë ata nuk janë për t’u qortuar, por e themi me plot gojën se Ilirjani ishte më i miri. Prandaj, plaga në zemër për atë nuk do të na shërohet asnjëherë. Kur djali i vetë, Orgesi u martua e lindi një djalë, për ta përjetësuar, i vunë emrin e tij.
Pas vdekjes së Ilirjanit, e ëma, Farija pësoi një paralizë dhe, që nga ajo kohë, mbeti në shtrat e në spital. Më në fund, më 22 shtator 2009, ajo u largua përgjithnjë nga kjo jetë. Ne morëm pjesë në ceremoninë e rastit dhe aty erdhi i biri, Shkëlzeni nga Italia. Ndërsa i vëllai, Flamuri, që jeton në Greqi dhe trajtohet me dializë, kishte qenë aty pak ditë më parë dhe e pa për herën e fundit motrën e tij. Farija u varros aty afër, ku prehen i shoqi Xhema, i biri Ilirjani dhe e ëma Namirja e kunata Ruzi.
(M.Gecaj, nga libri jetëshkrimor, “Ëndrrat ‘e grisura’ të jetës sime”, faqe 314-316, Tiranë, 2010)
“K O N D U K T O R I” Tregim i jetuar nga Sotir ATHANASI Treni i ardhur për në Milano, u ndal në Gjenevë. Ne hypëm me nxitim dhe pa sistemuar ende valixhet pas … Continue reading
Një “alien” që ka shaluar “Kalin prej bore “Kali im prej bore” i Adem Zaplluzhës Nga Përparim Hysi Mos kujtoni se jam subjektiv, tek i jap këtë “atribut” poetit Adem Zaplluzha. … Continue reading
Tregim nga Fatbardha Sulaj Një natë me Drozin ….zgjata dorën për ti rënë ziles. I rashë sipas ritmit që e dinim vetëm ne. Nga brenda u dëgjua nje thirrje , “erdha, prit” me nje ze qe … Continue reading
Skicë për vëllimin me poezi “Vargu i zemrës sime” të autores Ariana Bytyqi. Nga : Nezir Prokshi Ariana Bytyçi me poezitë e reja të përmbledhura në vëllimin e tretë “Vargu i zemrës sime” së bashku me poetët … Continue reading
EX MACHINA, POLLOCK DHE “AUTOMATIZMI” ARTISTIK! Senad Guraziu – Ars Poetica, Sh 2015 (Vështrim eseistik) (…arti si art, siç funksionon në kohët moderne nuk konceptohet tutje vetëm si “amusement” apo si argëtim, si vërtetësi e vizion, … Continue reading
Cikël poetik nga Juljana Mehmeti Ndër gërma Ndjenja të përjetuara në shkrime… Psherëtimat mjegullohen në ekran.. Duar që dridhen mbi tastjera të djersira.. Në netë të gjata ndjenjash, duhemi … pa fjalë. Kërkohemi pa reshtur… Ndër … Continue reading