Poezi nga Luan Maloku PAPRITUR M’U SHFAQE Papritur m’u shfaqe ti sonte Lozonjare mikja ime Ndjenjë e madhe ma përshkoi Trupin e më mbushi dashuri Me plot emocion të zjarrtë Ma ringjalle shpirtin tim Buzëqeshja jote i ngjet dritës … Continue reading
Poezi nga Leonora Lokaj
Gjethet e vjeshtës së zbathur
(vargje pak më ndryshe)
Me vrull lazdrak po vrapojnë sivjet
Gjethet e vjeshtës së zbathur
Sikur t’i ndiqnin nga pas sytë e mallit
Përmes vrimës së derës së plasur
Dikur hijerëndat gjelbëroshe
Nurin e nusërisë patën pasur
Sot, nuk di pse fshihen buzëvarura
Pse malet lanë krejt këmbëzbathur
Nga larg degët e lisave shihen
Kocak-lëkurë lagur në shi
Me ëndrra fshehur nën qepallë
Për një tjetër stinë t’ju çel mbi çati.
Edhe Unë si Ju
Edhe Unë si Ju
i kam kënduar dhembjes,
kam thithë pluhurbardhin
e shekullit të ri,
kam ngrënë turp çdo ditë,
etjen shuar kam
nga djersë e vegjëlisë.
Edhe Unë si Ju
jetova fatin e hebrenjve,
me lot krokodili qava
tragjeditë e Homerit,
shpirtin e varur
në kryqe të stuhive,
në mermer të akullt
e kam shndërruar.
…Edhe Unë si Ju,
besova ringjalljen e Krishtit
ringjalljen e Mësisë.
pa titull
(kur një vizatim ta dhuron motivin)
në syrin tim
ti je një copë ylli a hëne
shkëputur nga qielli
që zhvirgjëron agimet e prillit
nga shikimi i syrit tënd
qelin trëndafilat e majit
e ditët e dashuruara të verës
freskohen në lumin e shpirtit
ti je simfonia e stinëve
metafora më e bukur e jetës
që me ngjyra dashurie pikturon
qepallat e fjetura të secilës vjeshte
në sytë e tu shoh
si lindi vegimi i një perandorie
e akullnajat e dimrit si shkrijnë
para shenjtërisë së një nëne.
Poems by Dr.Subhendu Kar SHY OF DREAM into inviolable wings of rain clouds sky reverberates to dapple, Sunset rhymes to stumble upon hue of blue to batter white for serene silence to mediate upon milieu of … Continue reading
Poems by Ruma Hazarika Autumn In My Land Sweet misty morning breeze Softly touching me Swayed slightly through my silky hair locks And, Whispering gently into my ears Go get up! Greet the golden fall Which silently colors the ambiance … Continue reading
Cikël poetik nga Kujtim Hajdari MOS RRI LARG Më flet shpesh nga atje e fjalët varg Më vijnë ato ëmbël e pa pushim, Po kur ndjej që të kam kaq shumë larg, Djeg e dhëmb prej mallit ky shpirti … Continue reading
Poezi nga Arbëri Demaçi *** Në boshësin e kësaj nate pa hanë, sa e fuqishme është heshtja jote… Peshën e saj vetem unë ja ndjej, e mua me vjen ta gris këtë natë copë e grimë ta bëj! … Continue reading
Poezi nga Stavro Nikolla Risto Shqipëri o mëma ime! O Shqipëri o mëma ime ah sa shum’ që të pëlqej Kudo lumenj liqenj burime edhe male gjer në qiej! O vëndthi im kaq shum i bukur qëndisur ti me … Continue reading
Poem by Mandour Saleh Hikel ROMANCING A CHANCE I was more like a wild soul Who needs to be tamed By A girl’s tender care A touch of love That gathers My heart and hers. I kept looking and … Continue reading
Poezi nga Petrit Sulaj DËBORË E NGROHTË Ti u ktheve. Arrite kur shpirti im ishte bërë pasqyrë për melankoninë. Shtëpisë ja kishin hequr derën – patjetër personi që ja kisha falë – xhamet e dritareve në tokë, copë copë, … Continue reading
Poezi nga Elida Rusta *** Ku mbete burrë i bukur? Má i bukur se shiu, se fusha me lule. Vetë më the “Mos rri në Amerikë!” E sheh? Njerëzit e sigurtë janë të frikshēm, asgjá nuk i pengon me … Continue reading
Poem by George Onsy FROM DEATH TO HIS WORST ENEMY – 5 I am DEATH, So they call me And so they fear me. Again, you tiny poet Whom nobody knows about Dare veil my very existence With your soulful … Continue reading
Poem by Michela Zanarella
LA PIOGGIA FA LO STESSO RUMORE
La pioggia fa lo stesso rumore
dei tuoi occhi sulle mie labbra
ed io la sento arrivare
dall’odore di vita
che fa il cielo
appena decide di dare respiro
alla terra troppo calda di sole.
E’ come un battito di cuore accellerato
l’acqua che scivola sulle grondaie
e le strade che si bagnano
assomigliano a noi
quando ci concediamo
di andare scalzi pelle nella pelle
Incontro al mare.
الامطار تحدث الضجيج نفسه
الأمطار تحدث الضجيج نفسه
لعينيك على شفتي
وأنا أشعر بها في وصولها
من رائحة الحياة
التي تصنعها السماء
بمجرد أن يقرر عطاء أنفاس
للأرض شديدة السخونة من الشمس.
إنها كنبضات قلب سريعة
تلك المياه التي تنزلق فوق المزاريب
والشوارع التي تتبلل
تشبهنا عندما
نسمح لأنفسنا بأن نسير
حفاة الأقدام متلصقين
نحو البحر.
ميكيلا زاناريلّا
Translated in arab by ISLAM FAWZI
ATUNIS GALAXY POETRY 