Daily Archives: February 26, 2020

Poezi nga Fejzi Murati

Posted on by

0

Poezi nga Fejzi Murati

 

ËNGJEJT I KEMI PRANË
(Kushtuar mbesave e nipërve të mi)

Jo vetëm në legjenda ekzistojnë ëngjëjt!
Ata i kemi të përditshëm në jetën tonë,
në çdo shtëpi, në çdo kopësht e çerdhe,
pyesni gjyshërit e lumur, t’ju tregojnë.

Kur gjyshet e gjyshërit flasin për nipër e mbesa,
në sytë e tyre shkëlqejnë horizonte plot diell.
Dëgjoni zemrat e tyre si rrahin vrullshëm
e jeta u përtërihet si blerimet në pranverë.

Pyetini në kanë parë ëngjej në jetën e gjatë;
pa ngurrim do të thonë:
– “Po,po, ekzistojnë!
I kemi në shtëpi, i puthim natë për natë,
rininë na kthejnë e jetën na e shtojnë!

Ëngjëj janë nipërit dhe mbesat,
ëngjëjt padyshim ekzistojnë.

 

ÇASTE MAGJIKE

O sa magji!
Kur fluturojnë në qiell pëllumbat dashuruar
e jeta na thërret me dritat dhe ylberët e saj,
kur luajnë gjithë elegancë delfinët mes dallgëve,
kur na deh aroma flladitëse e luleve në maj,

kur valët lozanjare puthin ëmbël brigjet,
kur pulbrdhat shkruajnë mbi det e nën qiell poezi,
kur nusja me të bardha hedh pas shpine tufën e fatit,
kur klithmat lajmërojnë: Ka lindur një fëmijë.

 

EDHE PAS NJË VITI…

U vyshkën lulet që t’i dhurova për Shën Valentin
të blera me merak e me shumë dashuri!
Petalet u shkëputën një nga një gjith trishtim…
Po ja, Shën Valentini erdhi përsëri.

Ndaj këtë 14 shkurt i mblodha lëndinave
dhe i futa në një vazo plot me poezi,
të vaditen me lotët dhe rrënjët e shpirtit
dedikuar vetëm e vetëm për ty.

Këto lule të zbritura nga parajsa qiellore
për çdo orë të vitit të freskëta do qëndrojnë,
do të presin përditë të adhshmin Valentin,
me tufën e rë së bashku të festojmë.

 

MUNDIM I KOTË

Herë-herë,
zhytem i trisht në vetminë time,
( besoj të gjithëve u ndodh të përjetojnë vetmi! )
Shpirtin ma pushton një mal me dhimbje,
ku ndodhem?
Ku ndodhesh?
Ç’po bën tani?

Një pikë loti
rrokulliset përmes honeve shpirtërore,
ajsberg i pamëshirshëm përplaset mbi zemër!
Malli im arratiset si re pranvere e marrë nga stuhitë,
duke më copëtuar çdo ëndërr!

Ti, iluzion haluçinant në shkretëtirën afrikane,
largohesh e shndërruar në re të bardhë…
I zhytur e i trishtuar në dhimbjen time,
më kot të ndjek horizonteve,
buzëtharë!

Mundi im, i kotë,
mund i marrë!

Acum sunt aer! (Ora sono aria! – Now I am the air! – Tani jam ajër! ) – Juljana Mehmeti / Translated into romanian by Corina Junghiatu

Posted on by

0

Juljana Mehmeti https://vocealiterara.ning.com/autori-straini/acum-sunt-aer-now-i-am-the-air-the-fabulous-poem-of-the-famous-po?edited=1&fbclid=IwAR2R1x_EX0wZcUiHGotFaUf3YcdrECExyRgoJx_kC4o3k5UMVLq66ll-BTU Acum sunt aer! Când seara brumoasă cade spre țărm iar picioarele goale ating umedul fior, care se ridică prin vene ca o lavă roșiatică trezită din vulcani în subteranul antic unde zace trecutul și din rumoare dansantă … Continue reading →