Poemas de Elva Orozco   LO QUE LOGRA LA DISTANCIA Y REFUERZA LA TECNOLOGÍA  Te fuiste hace mucho pero no lo percibí, no lo había sentido, fue hasta anoche  que subiste sin hacer ningún ruido y me dijiste….YA ME VOY. Algo … Continue reading →

Poezi nga Vasil Çuklla   Shpresëtar Lerja shpresës, ndezur një dritë Ndoshta, humbi rrugët, mes territ të natës Ndoshta, është plaguar, nuk sheh më nga sytë Ndoshta grahmon mjegullash. Përzhytet mes vapës! Shpresa vdes, mbas vdekjes. Nuk vritet, në pritë! … Continue reading →

Poezi nga Kozma Billa   URREJTJE Ti kërkon të jesh gjithçka, po s’je asgjë dhe yjet të shohin me përçmim dhe dielli s’ta dhuron ngohtësinë. Në errësirën e natës, ti je mbret, pëlhurë e nxirë, nmgjason me shpirtin tënd. Në … Continue reading →

Poezi nga Anila Qirjazi Mihali   Të jesh femër Ditët e mia Dhe unë jam si ju Shpesh në qiell më ngre lumturia  Dhe po aty më vret pafundēsia blu. E vërtetë për ju se ju kam dashur Tek shiheshim … Continue reading →

Poezi nga Agim Desku   TRËNDAFIL Tek ti trëndafil e nisa fjalën Me etjen për të pushue shpirtin E luftëtarit të lirisë. Betejat i kishte marrë dielli Në ditët me hënë Kur flaka dogji dhembjet e tokës Në sytë e … Continue reading →

Irina Lucia Mihalca     Bucurie fragilă   Dacă nu o să vă oprim, într-o viteză năucitoare veți interzice cărțile, în jocurile foamei insațiabile ne veți otrăvi mințile, aerul, câmpiile și oceanele, veți săpa adânc în toți munții, veți tăia … Continue reading →