Poesie di Claudia Piccinno     Con la giusta distanza   Ostentare il dolore non lo azzera né si esaurisce l’angoscia con l’attesa. Un tempo forse con la giusta distanza, fra le pieghe dell’angolo di estinzione inciamperò nella sua ombra.

Poems by Ahmad Alkhatat   I Will Be The Sunlight To Your Darkness In the summer before the dark I met you and you told me that you were afraid of the darkness I held your hand and walked you … Continue reading →

Poesie di Emanuela M. R. Marzo   ADDIO SETTEMBRINO E’ forse giunta la fine di quest’incanto del sogno solare della bella stagione O forse è soltanto il mio pianto che si unisce senza apparente ragione al melanconico canto dell’estate che agonizza … Continue reading →

Poezi nga Xhevat Latifi   Dashuri në fushë të mëllenjave I ndala (krejt ) këngës zërin Një këngë e vjetër si fotot që rrinë ne sirtar! Mban mend atë fotot në Malin e Çikës, te lisat e Çiçavicës e të … Continue reading →

Poezi nga Marina Prenga      Atë natën e pa hënë …   Atë natën e pa hënë, isha unë edhe qielli, isha unë dhe yjet, mungonte vetëm Dielli.   Syte e mi derdhnin lotë Hëna nuk ishte aty Yjet … Continue reading →

Poem by Ayub KHAWAR   ON THE DAY OF PEACE Peace shatters in rags, In the holy places of supplications, In the mosques, In the temples, And in the shadows of the sacred bells of churches, Peace shatters in rags, On … Continue reading →

Poem by Varsha Saran     My trip to world   Around the world in ‘no’ dollar When I close my eyes And enjoy my dreams in ‘no’ order   Seven wonders of this world Pyramids, Taj Mahal, Great wall … Continue reading →

The Magic Wand   From a pale lime green tendril fast asleep in the bosom of the tree You sway in joyous glee all year long In your leaf green shades Come September and the blush appears on your cheeks … Continue reading →

Poems by George Onsy   MAYBE BUT SURELY! Maybe We have once met in the past But surely We will meet in the future Maybe Our life on earth will not last But surely We’ll live to rewrite the Scripture … Continue reading →

Poezi nga Adem Zaplluzha   ZËRI I NGJIRUR I KËNDESIT Njerëzit thonë se ëndrrat Janë pjesët më delikate të jetës Ngjajnë me shiritat e uzinave Transportojnë të gjitha llojet e maktheve Netëve të vona kur na lodh gjumi Vijnë ngadalë … Continue reading →

Poem by Irina Lucia Mihalca     Wasting Time at the Silence Table   Gull’s flight sign the horizon between two moments. After each step, time bites forcible the spaces, light releases the fall of seconds from passing words.   … Continue reading →

Poezi nga Erjon Muça   PRANVERË Është e çuditshme pranvera, cinike, diktatore. Përballë me pamëshirshmëri të gjelbrën noprane të bredhave, me brishtaken e blirtë… Vë në provë jeshilen e akceve, e fsheh për pak mes bardhësisë, virgjërore derdhet deri në … Continue reading →

Poezi nga Era Nil   SHPESHHERË NUK E DÍ Ç’KËRKOJ NGA TY? Shpeshherë nuk e di ç’kërkoj nga ty ? kërkoj një puthje “Tra le nuvole” kërkoj një ledhatim “Nel aria” kërkoj të më marrësh në gji “Dentro di te … Continue reading →

Poems by Moaen Shalabia     Wave is return Why should I forgive, friends? Should I? Does any one of you carry the morning baggage? Does anyone who can read the catastrophe in my grief, And participate in the death … Continue reading →

Poem by Nancy Kan     The hook   This hook Binds me to this world And the worlds of past. Holding this hook I looked towards the future And permeate to the ether. Hinged to this hook I grow … Continue reading →