Poezi nga Sokrat Habilaj   MALLI YNË Malli ynë është aq i vjetër, sa bota, Sa duket se ai na ngjizi ty dhe mua. Pasi priti njëzetë e ca vite, ndoshta, U bind, dhe na shpalli burrë e grua. Po … Continue reading →

Poezi nga Evisa Hadëri Mele   Bën vjeshtë edhe këtej Bën vjeshtë edhe këtej, ndaj erërat shtyjnë mërzinë me krahë gjethesh, dalldisur,derisa të takojnë një Faust, që t’i shesë lirë në tregun e stinëve. E bleve dot fitoren e premtuar … Continue reading →

Poezi nga Dhimitri Jani Kokaveshi   RINISJE Zbrazur prej varfërisë duart tona?… Mundi i viteve rinore  zhytur!… Si të gëzojmë varfërisë së rinisur shtrohen udhët tona?… Sa e pa ngopur sa patetike!… Kjo varfëri, nuk ka shterim mbi varfëri?… Aty … Continue reading →

Poezi nga Iliriana Sulkuqi   BIOGRAFIA IME NDRYSHE…DHE NJË PREMTIM (Për Dashurinë jap jetën. Për urrejtjen – Dashuroj-i.s) Kam lindur në qytetin e lindjes para se të lindesha… Jeta ime, vrapim që nga para brezave. Vazhdova të vrapoj, sipas genit, … Continue reading →

Poezi nga Baki Ymeri     NË RRETHREKA   Manat piqen para kohe Vashat grebulisin barin Valët e Shkumës Shungullojnë pa tërbim Rrushi bie i zalisur Kurse unë…   Vallëzoj me përjetësinë Duke ëndërruar një botë Të përmbushjes së plotë … Continue reading →

Poezi nga Festim Liti     PARTI ose KOPËSHT ZOLOGJIK   Një stan me blegërima, lajkatare si prostitutat, një kafaz gjigand, mbushur hakërrima, por më shumë, Kopësht zoologjik me egërsira, kafshime, premtime, ulurima…. Flamuri i saj, qëndisur me ngjyrat e … Continue reading →

Poezi nga Liljane Quku   Deri sa Zoti të më lerë Un jam k’tu den baba dem! Si Dorontina prej vorrit do çohem, edhe n’fund dheut sikur t’jem me kalin e vëllezërve t’mi do vi e do firmosi padrejtësinë. Do … Continue reading →

Poezi nga Sinan Vaka     Këngëtari i errët   Bota është pafundësi lulëzimesh në agoni, vizione të kota në mjerrime pasuesish… Te poeti, i heshtjes jeton edhe këngëtari i errët, sepse paqja e thellë përkund djepin e vdekjes.   … Continue reading →

Poezi nga Edlira Xhani Velaj     SHTEGTARË   Po vjen vjeshta! Zogjtë shtegtojnë. Bëhen grumbull! Si një trup i vetëm. Si për të treguar se kjo rrugë e largët do patjetër një përshëndetje! Do patjetër një shkrirje me horizontin. … Continue reading →

Poezi nga Merita Çyrbja     NDALU, MOS KTHE SYTË…   Një lypës vdiq nga i ftohti mbrëmë, ai i paemri i kësaj bote mizore, i mbështjellë mes rraqesh në një skutë si iriq i dimrit, pa strehë dimërore.   … Continue reading →

Poezi nga Zef Bardhi   Shtegu em’… Pafundsi me shtigje, para teje çilen, Gjurmimit tand tè gjat’, tè vèshtir nè jet’… Kryçohen, tan neje e labirinthe, pèrdridhen…! Thue s’ka strateg e dijetar me i ndjek.! Mue, ma i shkulmuemi me … Continue reading →

Poezi nga Behare Daja Kasa   Dhimbje E errët sonte kjo natë, E zezë si dhe e jotja ikje, As lulet s’e paskan aromën, E yjet s’e tjerrkan më dritën. As hëna s’e paska ndriçimin, E shtatin e vet paska … Continue reading →