Poezi nga Mihal Gjergji   FJALË ERE Fryn’ erë në Tepelenë, më thotë një zog i ngratë Rreh krahët e drobitur dhe bën të ngjitet lart Dhe unë jam veshur trashë, për dimrin, jo për frikën Një pallto për rrufetë, … Continue reading →

Poezi nga Petraq Risto   SYTË… Është një lojë sysh në këtë botë të vogël sa një sy, lojë e vjetër e botës sa një sy. Sytë përballen me të vërteta (të mëdha e të vogla): herë dritëdyshim, herë dritëdashuri … Continue reading →

Poezi nga Miltiadh Davidhi   Ku t’i strehoj shpirtrat? Çarçafët e bardhë të reve, Të grisura erërave Nisën të thahen. Pasoja, që shkaktoi Stuhia e acart, e mjerimit, S’ka të sosur. Qiejt me tjegullat e shtëpive Të thyera e të … Continue reading →

Poezi nga Sokrat Habilaj   E DJESHMJA JUAJ, JENI VETË JU! Ka kohë që dua të mbaj në supet e mi, Të djeshmen tuaj, edhe ca më tepër. Dhe pse të sotmen ma kapët në pusi, Nuk ju shoh dot, … Continue reading →

Leonard Dabydeen (Canada)   Leonard Dabydeen, Guyanese-Canadian poet and member of The Society of Classical Poets (USA); Life Member of MetVerse Muse (India); member of Muse India Journal; member of Muse-Pie Press (Shot Glass Journal and Fib Review), contributor to … Continue reading →

Poems by Matthew Pollock   Desensitised A seductive billboard, advertising candy Subliminal messaging, big brother brandy Morals in a backlog, money now for show Desensitised, how far should we go? A heated discussion, views that divide A violent fight, the … Continue reading →

Cikël poetik nga Vladimir Muça   ZOT SHKRIMI Ngado ku të hedhësh syrin Si perendi gjallon simbol shkrimi. Syri mbetet në gjurmën e tijë Si rreze drite në dritare agimi, Si pavdrkësia në prehistori Në gëdhendje shkëmbi. Se natyra e … Continue reading →

Poem by Lily Swarn     The Cosmos   The cosmos that lives in an atom Could well be the secret of life The constant reminder that baby acorns will one day be mighty oaks That dew drops have the … Continue reading →

Poezi nga Hana Xhihani     SHUAMA MALLIN, NESËR!   Erdha… malluar, si ëndrrat që shembin natën, kur qielli i errët shuan yjet dhe malli i mbledhur brenda shpirtit tim kërkon të ndriçojë çdo rrugicë. Erdha… aty ku flladi më … Continue reading →

Poezi nga Nora Hallili     NETË PA HENË   Në netët pa henë të jetës, në gjunjë para fatit u gjende. Me grushte kërcënues, duke pyetur përse? Në skutat më të largëta të shpirtit, zëri është mekur, është shuar … Continue reading →

Poezi nga Ana Toma     Reflektoj…   A nuk të kam thanë ty, kur më puthje ballin se drita e Diellit kalonte, si shtizë , bash drejt e n’ zemër?! E fryma m’ nalej n’krahnorin tand, nëpërmjet buzëve të … Continue reading →

Poezi nga Sonja Haxhia     Brigjeve të shpirtit   Më tregoni se ku fillon e mbaron ura e vetmuar e heshtjes, çfarë brigjesh lidh, çlumenj kujtimesh lundrojnë poshtë harqeve të saj e çfarë ëndrrash fluturojnë sipër qiellit përpara se … Continue reading →