Poezi nga Oiada SULA ZEMRA Zemra,..ah! Sa e trishtë ajo, kur kthehesh të gërthet: Më harro! Zemra… …ah! Me të vërtetë e mbuluar nga retë, nga nuancat e shpirtit të shkretë. Zemra… …,sa shpejt hapat u lodhën, … Continue reading
Në gjurmë të një fytyre Tregim nga Bujar Balliu – Lodhesh kot, – dëgjoi pas kurrizit. Edhe pse i tingëlloi zë i ëmbël, nuk e ktheu kokën. Zgjodhi gurin më të madh të mundshëm dhe me gjithë forcën e … Continue reading
Poezi nga Liliana Shkodrani Baçi KY ZË GJYSMË PËR GJYSMË Ky zë gjysmë vendas e gjysmë prurës i mendimit të dhembur ka kohë që rri aty ku bluhet frikë. Të vërtetën ndoshta heshtja do e … Continue reading
Dorin Popa nimeni nu înţelege pe nimeni pretenţii absurde de atâtea ori am avut radar perfect credeam că mi-e sufletul pentru paşii tăi pentru respiraţia ta pentru plânsul tău în pielea celuilalt cu râvnă cu iubire am … Continue reading
Poemas de Silvia Ortiz LA FRESA DE TU BOCA El tiempo equiparado desvela mi nostalgia, hoy me toca la voz que a ti me lleva, hoy me tocan las calles solitarias en mi espalda, la fresa de tú boca … Continue reading
Masa dhe pushteti Vepër sociologjiko-filozofike (Në dy vëllime) ELIAS KANETI *Laureat i Çmimit Nobël Kapitulli: ”Ndjesia e varrezave” Varrezat kanë një forcë të madhe tërheqëse; njerëzit venë t’i vizitojnë edhe kur atje nuk kanë asnjë nga të afërmit e tyre. … Continue reading
NË QIELL KËRKO YLLIN TËND
– Këtë elegji ja kushtoj koleges shkrimtare Arlinda Canaj, që e lodhur nga përditshmëria e mundimëshme në të cilën jetojmë, tragjikisht i dha fund jetës me 24 gusht 2017 në moshën 46 vjeçare. Kjo braktisje jete, çfarë po ndodh shpesh si fenomen i ri tragjik shqiptar (më parë kam elegjuar për Klean 20 vjeçare në “11 munuta “, nuk ka të bëjë me semundje, siç rreken ta motivojnë kalemxhijtë e pushteteve. Është shoqëria shqiptare me padrejtësitë dhe pamundësitë që krijon, të cilat e stresojnë dhe e depresojnë njeriun, artistin, shkrimtarin, intelektualin e përkushtuar, duke e vrarë atë pak e nga pak. Ajo që i ndodhi Arlindës ishte skaji, fija e këputur e jetës që nuk arrinte më ta mbante. Përtej shkrimtares e gazetares së mirënjohur Arlinda Canaj ishte dhe një nënë e devotshme, ndaj duhet thirrur deri në kupë të qiellit sepse, kur një nënë shqiptare vret veten, këmbanat e zisë duhet të bien e ushtojnë në këtë vend.
Kolec Traboini
24 gusht 2017
Poezi TANKA nga Seti Vladi ☆☆☆ Si vesa e mëngjesit u trete buzë kroit që etjen ta shoi, sorkadhet rreth teje lotuan, zbritën yjet e në krah’ të morën, një yll tjetër qiellit i shtuan. … Continue reading
Poezi nga Xhemal Gora BURGU I DRITAREVE TË MIA Flaka e pasionit Lahet ujëvarës së syve që më sjell rinia… mbi letër gërmëzon ndjenjat rrjedhës së mallit… udhës së dhimbjeve… Të mbrijë te ti, prush ëndërre, dashuria… Do doja … Continue reading
Poezi nga Lili Bimi TRËNDAFILI NË GOJË TË ËNDRRËS Natë përpëlitjesh… zhytur në mendime… Trishtimi valëvitet barkusheve të zemrës, si flakë e bardhë thellësive të errëta të shpirtit… Mbi degën e një lisi një pëllumb krahëshkruar, më … Continue reading
Poezi nga Sokrat Habilaj FLAS PËR VETEN Shpesh kur iki nëpër darka e pritje, Ku ndrijnë gotat, shandanët, gratë. E lë vetëm nënën, ulur në karrige, Si tufë reshë me një kollë të thatë. Sa herë unë iki larg, … Continue reading
Poesie di Rada Koleva – Genova NEL MORSO DEL BUIO Questo buio denso , palpabile , che inghiottisce tutto in fretta … con la bocca piena di ogni confusione diurna , nutre ogni sonno inquieto per farci … Continue reading
Poezi nga Vaso Papaj Kaltrinë Kaltrinë, Të kalon bukuria pyllit të syve të zi pa frikë. Zbret ijeve dhe më ngjan një ëndërr. Je më e çuditshme se çdo tjetër çikë, Një këngë sirenash, një rast, Ndoshta i fundit, … Continue reading
CRONICA LITERARĂ Glosă a tuturor semnificațiilor, dragoste… Lirica Irinei Lucia Mihalca sau despre un ritual germinativ al Poesiei Ionel Bota Privită acum, în perspectiva acestor ani care-au trecut până la noi, lirica Irinei Lucia Mihalca anunța încă de la … Continue reading
Poezi nga Vera Istrefaj Gjethnajë shpirti Gjethnajës së shpirtit fëshfërisin mendimet Gjethe më gjethe peshojnë dhimbjet, e me pika vese ujis sythe shprese Puhizë e pranverës freskon shpirtdjegien Kohë mbi kohë, dhimbje mbi dhimbje … Continue reading
Poezi nga Vullnet Mato ËNDËRR ME TESTIM PASURIE Më kërkuan në gjumë, deklarimin e pasurisë. Deklarova dy kompjutera, për punë çdo orë, tryezë katërkëndëshe, fiksuar të mos lëvizë, bibliotekë me vepra, të shkrimtarëve cilësorë. Shtrat tek, për pushim mesdite … Continue reading
Poezi nga Elida Rusta E gjeta… E gjeta me kë me ngjan ti. Ti më ngjan me një fantazmë, që vjen në darkë vonë në majë të gishtave e më futet në frymë. M’i puth duert e m’i ledhaton … Continue reading
Poezi nga ( Hamdi) Erjon Muça *** Ti fle Durrësi im; Me mijëra frymëmarrje I shfryjnë qiellit inatin e djersës tënde, Ndërsa deti që të freskon krahët Hënës ia zbeh dritën me tis gri… Ti fle sonte Durrësi im, … Continue reading
Teatri i “Varietesë”: përkimet me Migjenin Futurizmi glorifikoi, ngriti lart Teatrin e Varietesë për disa motive: sepse ishte i lirë nga dogmat, ishte praktik, zbaviste spektatorin, gjeje aty të gjithë tipat, karakteret, ballerinë, kllounë, gjimnastë, xhonglerë, përfshinte publikun në lojë, … Continue reading
Gjon Ujka nga Trieshi, një ndër malësorët e parë që emigroi në Amerikën e largët Nga Zef Kolë Gjokaj (Ish delegat i Kuvendit të Parë së Komunës Urbane të Tuzit) Fjalim me rastin e shpalosjes së pllakës përkujtimore të … Continue reading
