Poem by Maria Dulce Leitao Reis   I’LL JUST STOP LOVING YOU I’ll just stop loving you When the sea water dries The shells melt  The trees light up Of multicolored leaves I’ll just stop loving you When in the rivers … Continue reading →

Poems by  Emmanuel Douglas Mulomole   MEEKLY EYED PEACE AND LOVE Let meekly eyed peace and love espy in our countries Chasing all our painfulness of afflictions Flashing a lovable lightening from the skies Gleaming all our lands with tranquil … Continue reading →

Poem by Hana Shishiny   Child of the sun The night flew away softly Darkness writes the first dawn’s poem I am a wild flower in the garden of life Heart blowing with sunrays of words Replacing with passion..sorrow and strife…. … Continue reading →

Poezi nga Dhimitër Nica   DASHURI Takoheshim fshehurazi çdo ditë, pikëtakimin e kishim te burimi, nimfat na ruanin nga papritmëritë, valsi i Shopenit luante trokëllimën e ujit, lirikat e Poradecit mbanin firmën e Gjolit, zanat e malit për ne hidhnin … Continue reading →

Poezi nga Iliriana Sulkuqi   TRËNDAFILAT …që kur filluan t’i mbjellin nëpër kopështe biznesi dhe të përftojnë të zezën e ngjyrave- Ato, Trëndafilat e bahçes së tim èti, u përdalën…, duke lënduar zemra… Të frikshme për t’u marrë erë. Të … Continue reading →

Poezi nga Mihallaq Qilleri   MËNDAFSH PREJ HËNE Farfurinte veshja jote e mishtë mbi shtratin prej rëre, Dhe bregu i detit kishte shtrirë heshtjen tejmatanë, Në margaritarët e drithërimës së yjeve të pakët, Dhe tej, thellë një mister pylli prej … Continue reading →

Poezi nga Diamanta Zalta   NË PISTËN E VOGËL KU KËNDON Suzana Në pistën e vogël, e të errët ku këndon Suzana, çdo gjë është e afërt, si ndjenjë. Kështu, si këto prekla të gishtave të mi mbi tavolinë , … Continue reading →

Poezi nga Petraq Risto   BREZI I HUMBUR Vjen një kohë dhe çdo brez ndihet i humbur domethënë: përballë detit anije të mplakura me reumatizmën e ndryshkut në skaf, përballë malit – çati të vjetra në pritje të ortekut. Madje … Continue reading →

Poezi nga Brikene Ceraja – Beka     kohë e alarmuar   ajo ecën nën hijen e blinit aromën ia shijon si gotën e verës hapat e zhurmshëm qytetit ia humbin dashurinë ajo ecën e shiu ia ledhaton flokët e … Continue reading →

Poezi nga Dhimitri Jani Kokaveshi   TEJKALIME Nazet që ngrije përkëdheljeve ndriçuan, dashurinë?…  Si një ylber në thyerje drite mos e shtro mos m’i mashtro mendimet!… Dritë ulët, mos m’i ngarko tejkalo mbi ngrohtësi trajtimet dhe favore arogance në shpëtim … Continue reading →

Hurija Dženet    ČAROBNO JUTRO Dobro jutro moja ljubavi, prahom smaragda umivena; u jutru Mirisa ruža i lipa, šapatom tvojim sam opijena. Srcem suosjećajnim toplim dušu mi još snenu sobom prekrivaš, poljupcem nježnim Dah mi životu daješ – u zamajac … Continue reading →

Poezi nga Sandrine Coudert     Shpresa   E qëndrueshme dhe e vendosur Ajo shtyn shumë mirë E pagabueshme dhe e palodhur E drejtë si vullneti i saj Të jetojë dhe në fund të ekzistojë Asgjë nuk mund ta nxitojë … Continue reading →