Poems by  Emmanuel Douglas Mulomole   MEEKLY EYED PEACE AND LOVE Let meekly eyed peace and love espy in our countries Chasing all our painfulness of afflictions Flashing a lovable lightening from the skies Gleaming all our lands with tranquil … Continue reading →

Poem by Hana Shishiny   Child of the sun The night flew away softly Darkness writes the first dawn’s poem I am a wild flower in the garden of life Heart blowing with sunrays of words Replacing with passion..sorrow and strife…. … Continue reading →

Poezi nga Dhimitër Nica   DASHURI Takoheshim fshehurazi çdo ditë, pikëtakimin e kishim te burimi, nimfat na ruanin nga papritmëritë, valsi i Shopenit luante trokëllimën e ujit, lirikat e Poradecit mbanin firmën e Gjolit, zanat e malit për ne hidhnin … Continue reading →

Poezi nga Iliriana Sulkuqi   TRËNDAFILAT …që kur filluan t’i mbjellin nëpër kopështe biznesi dhe të përftojnë të zezën e ngjyrave- Ato, Trëndafilat e bahçes së tim èti, u përdalën…, duke lënduar zemra… Të frikshme për t’u marrë erë. Të … Continue reading →

Poezi nga Mihallaq Qilleri   MËNDAFSH PREJ HËNE Farfurinte veshja jote e mishtë mbi shtratin prej rëre, Dhe bregu i detit kishte shtrirë heshtjen tejmatanë, Në margaritarët e drithërimës së yjeve të pakët, Dhe tej, thellë një mister pylli prej … Continue reading →

Poezi nga Diamanta Zalta   NË PISTËN E VOGËL KU KËNDON Suzana Në pistën e vogël, e të errët ku këndon Suzana, çdo gjë është e afërt, si ndjenjë. Kështu, si këto prekla të gishtave të mi mbi tavolinë , … Continue reading →

Poezi nga Petraq Risto   BREZI I HUMBUR Vjen një kohë dhe çdo brez ndihet i humbur domethënë: përballë detit anije të mplakura me reumatizmën e ndryshkut në skaf, përballë malit – çati të vjetra në pritje të ortekut. Madje … Continue reading →

Poezi nga Brikene Ceraja – Beka     kohë e alarmuar   ajo ecën nën hijen e blinit aromën ia shijon si gotën e verës hapat e zhurmshëm qytetit ia humbin dashurinë ajo ecën e shiu ia ledhaton flokët e … Continue reading →

Poezi nga Dhimitri Jani Kokaveshi   TEJKALIME Nazet që ngrije përkëdheljeve ndriçuan, dashurinë?…  Si një ylber në thyerje drite mos e shtro mos m’i mashtro mendimet!… Dritë ulët, mos m’i ngarko tejkalo mbi ngrohtësi trajtimet dhe favore arogance në shpëtim … Continue reading →

Hurija Dženet    ČAROBNO JUTRO Dobro jutro moja ljubavi, prahom smaragda umivena; u jutru Mirisa ruža i lipa, šapatom tvojim sam opijena. Srcem suosjećajnim toplim dušu mi još snenu sobom prekrivaš, poljupcem nježnim Dah mi životu daješ – u zamajac … Continue reading →

Poezi nga Sandrine Coudert Shpresa E qëndrueshme dhe e vendosur Ajo shtyn shumë mirë E pagabueshme dhe e palodhur E drejtë si vullneti i saj Të jetojë dhe në fund të ekzistojë Asgjë nuk mund ta nxitojë atë Për aq … Continue reading →