Poezi nga JACQUES BREL Në se të duhen S’ke kuptuar gjë… Në se të duhen trena për t’ia mbathur botës E anije me vela që udhëtimesh të shpien larg Për të kërkuar diell që t’a mbash në sy E kengë … Continue reading →

Poezi nga Skënder Rusi   Dita, nata, njerzit dhe unë Jam shndrruar në lakuriq nate, Ditën nuk shoh, Si të jem i verbër! Ngado që shkoj me siguri do përplasem, Me ca sende kot, që quhen njerëz! Dita më ik, … Continue reading →

Poezi nga Azem Shkreli     Në vend të përshëndetjes   Shko se furishëm po fryn në mua erë mallkimi që s’të fal. Dhe, dije mirë, kurrë më një e një nuk bëjn’ një si thonte Hikmeti, ai farë poeti … Continue reading →

Poezi nga Sahit F. Osmani   Duke pritur… Mohon mtonjësit Penelopa Me penj pritje i thur ëndrrat Avlëmendin e mashtrimit rrah Dritën e hënës pëlhurë e bën Sa për t’i ikur territ Dita ndërkallet me rreze Thur e ç’thur petkun … Continue reading →

Poemas de Zaida  JUÁREZ   NAUFRAGIO  Esta agonía lenta por encontrar tu rumbo por permanecer en tu refugio por ahondar en tu alma. Me condujeron a través de insospechados vaivenes… vibraciones desconocidas perforaron tu cielo. De qué oscuros territorios surgieron … Continue reading →

Poezi nga Mitrush Kuteli   Më di, a nuk më di Më di a nuk më di se qaj, më di a nuk më di se vuaj në orët e thella të natës, kur ngrihem i çmendur të shkruaj me … Continue reading →

Poezi nga Mirela Papuçiu     NGATËRRESË   Ka një ngatërresë të madhe këtu Siç ngatërrohen kapsat e rrobave në telat e kunatave Veç, unë jam krejt pa faj. Vet the se ç’ janë të miat janë të tuat Nuk … Continue reading →

Poezi nga Ismail Kadare     Ti dhe Hëna   Kësaj nate me hënë të vjeshtës, Dola fushës të bredh kuturu. Retë shtyhen me vrap pareshtur, Hëna duket aty-këtu.   Por si retë mendimet e mia, Po më shtyhen ndër … Continue reading →

Poezi nga Ana Ahmatova   *** Ka ditë, disa ditë në pranverë, kur prehet nën dëborë një preri, kur drurët zhapëllijnë nëpër erën që vakësi na bie dhe bryllti, kur trupi nga papesha ësht’i habitur, kur nuk e di shtëpinë … Continue reading →

Poezi nga Adriatike Xh. Lami   Këngë për shpirtin Ç’i bëre vetes këtë mbrëmje Shpirti im!? Ndërsa pi verë;  Shtjell të vërteta, Hapet një derë, Largen ëndrrat e vjetra. Kënaqu shpirti im, Me gjëmat e tua të reja. Britmën e … Continue reading →

Poezi nga Sarë Gjergji   SE JAM DJALE I SULLTANIT  (ose me dreqin) Pasi ia falëm shpirtin qoftëlargut Shën Naumin e Çamërinë iu falëm fqinjëve të parë Vërmoshin e bëmë copë e grimë. Vazhduam e përdhosëm shpirtin sërish fqinjëve tokë … Continue reading →

Poezi nga Sokrat Habilaj   S’JE IMJA E GJITHA Ti, nuk mund të jesh imja, e gjitha, Ndryshe do ishe një grua, si të tjerat. Që kafshojnë pa zë, germa të trishta, -Jam e tij!-dhe i harrojnë dhe emrat. Ti … Continue reading →

Poezi nga Bilall Maliqi   ËNDËRR E TRISHT I Ç’ëndërr e trisht e drithëroi ditën Terri seç e ngulfati edhe dritën Ca skelete me mish të prishur Me qime (si) lesh kali shprishur Shkronjave rrëshqasin e vrahen (Dhe) si të … Continue reading →

Hurija Dženet   PRETVORIT ĆU SE U SPOMENIK TIH KAO TAMNA NOĆ Ljupkost i otmjenost plesale su Kao plima u srcima zažarenim Dok su vrbe debelih listova mahale – Sumrak se sastajao sa zorom Iznenada, jedne noći nemani dotrčaše Ružni … Continue reading →

Poezi nga Juljana Mehmeti   Tempull Nuk mund ta fsheh ngjyrën e shpirtit shndritur përherë qiellit më të lartë, ylber mbi ylberë që lidh dy brigje, hapa të hedhur shkallëve të diellit, pikë e shiut mbetur në dritare vijëzuar në … Continue reading →

Poems by Dasharath Naik   RAIN DROPS The dreams like drops of rain often drench me thoroughly , the hopes like gusts of breeze  do refresh my solitary realm and me freely hop and swing in thoughts absolutely mine. As … Continue reading →

Poezi nga Teodor Keko     TË KAM DASHUR   Të kam dashur, të kam dashur zemra ime zog i brishtë nëpër erëra të kërkon. Fishkëllen motiv’n e hershëm një përgjigje merr të trishtë heshtje varri që heshton.   Të … Continue reading →

Poezi nga Irma Kurti   Erërat e së kaluarës Erëra të së kaluarës, merrmëni ju e porsi një gjethe më hidhni larg, më bëni që të fluturoj në kaltërsi, më përplasni në Tokën mëmë pastaj. Rrëzomëni në ballkonin e shtëpisë, … Continue reading →