
Poezi nga Anastasia Çipi
Femër…
Mes pijesh të shtrenjta, zhytesh
Femër, qenie delikate
Në rrugë,
Në bulevarde, kudo
Kudo ku shfaqesh,
Ti, le gjurmën tënde,
Vulën Femër.
Duke kthyer kokën pas,
Burrat, shikojnë,
Një cast turbullojnë,
E, më pas shkojnë,
Gjysëm, lumturim,
ndoshta, pak gëzim
Shumë … eksitim
Dekoldenë,
Minifundin tend, ndjellës
Takat trokitur, si ciklonë marramendës
Trokitje që nxit, trondit
Veç për një çast, e më pas hiç
Heshtje që gërvish..
Me gruan në krah,
Ëndërr, fantazi
Erë, erë që ndjell,
Ti, prezencë
Mall, zjarr
E, ti femër, ngrihesh,
Digjesh, ngadalë
Si një, vullkan ,
që hesht e. brenda, ka llavë
A, si një copë akull ,
Që shpejt shkrin,
Në rrëmbim.
Vër, miku im
Sonte një gotë
T’harrohem,
N’harrim,
Vegim që s’më le
Gjithmonë n’shoqërim
Dëshpërim , dhimbje,
deri në agim…
Nesër, se di…
Dimër
Në këtë dimër, të jetës sime
Sonte, sytë, nuk dua të mbyll
Të kem dhe pak gëzim
Venitet, shuhet një yll
i fundit trishtim
Prekur, ëndërrën bosh
Mbaruan orët, leksionet
Fluturuan , drejt e në kosh
Harruar, sallonet, zakonet
Dhe gëzimi,
Dhe dashuria, shkoi
Puthjet, fjalët i humbëm
Borë e parë, shtroi
Drithërimë, zjarr shkoi
Ç’na mbeti, tashmë të kujtojmë
Të gjitha një hiç
As, më ëndërrojmë
Ëndërr bosh, bitsch
Melodi e vdekjes , trishtë
idhtë
Ding, dong, s’më mund dot
Kalëruar dhimbjes…
Të them ik mort.
Sytë e tu, më thonë , shumë fjalë
Kështu, mund ta nisë , kuvendë çdo djalë
Ti, ul kokën, qesh dhe skuqesh
Nuk di, akoma të ruhesh
Janë fjalë, në erë
A, shumë ndjerë
Këtë , do ta mësosh, shumë vonë
Kur të kesh bërë, shkollën tonë
Mos të thanë, mos këtu, mos aty
Këtu duhet, këtu s’duhet
Një vajzë , mos përulet, por
E
Është rrallë, shumë rrallë
Një qelq , të mos thyhet,
Kur bie në shkallë…
Prandaj, më ler ,
O, milet
Të bëj , si di vetë
Shkallët, një nga një ti kaloj
Dhe jetën time, të shijoj
Më lerni, në gabimet e mia
Nuk është djalli, dashuria
E keni frikë , si një kuçedër
Harroni se ka dhe njerëz lugetër
Atyre ti ruheni, jo dashurisë
Që ka bekim, prej perëndisë.
Vajzë
…
Kur të kujtoj,ashtu, ndonjëherë
Në terr
Kokën kthej, matanë
Trembur,
S’dua t’a besoj
Më kujton, dhembur
Ferr
Më çmend mendimi
Që, akoma të dua
Vallë dhe ti kështu?
Ç’mendon për mua?
Drithërimë, të shkon në trup
A, mbetesh pa gojë si unë?
Të falësh , harron
Ikjes, ikur kërkon,
Por më kot.
Ikim , se nuk bëjmë dot
Në sy , ç’u tha lot
Sot…
Unë, terri dhe ti
Përbri një qiri
Ti, terri dhe unë
Qe, të dua, mërzitur shumë..
Pa emër
Rastësisht.
Qëlloi , që të vura, në zemrën time
. Rastësisht
Në , fjalë e sipër u rrebelova, prapë rastësisht
Dhe , si rastësisht, më kafshove..
Të fola , rastësisht,
Të lejova
Rastësisht, ti , ikën
Rastësisht, kuptova
Rastësisht, largova
Ti ikën e vjen
Më gënjen
Rastësisht më dashuron,
E unë të pres miqësisht
Rastis ndonjëherë
Vdes, rastësisht…
Thelb…
Në ekstazë shpirtërash, ne të dy
Aty, në shtrat mëkatar
Ku padashur, bëjmë, dashuri të paprovuar, ndonjëherë…
Të njohësh, deri në dije
Të ndjesh , deri në kockë tjetrin
Thua ky është thelbi
Thua është
Lumturi?