Daily Archives: February 19, 2017

Poezi nga Brunilda Ternova

Posted on by

1

Poezi nga Brunilda Ternova     Brunilda Ternova është poete, shkrimtare, gazetare, ndërmjetëse kulturore dhe përkthyese për gjuhët: Shqip, Anglisht dhe Italisht. Merret me përkthimin e artikujve dhe librave nga italishtja në shqip dhe anasjelltas, dhe ka botuar në Shqipëri … Continue reading →

Poesie di Maria Cristina Sabella

Posted on by

0

Poesie di Maria Cristina Sabella   Transgender ☆¸.✿.¸.•´ ¸.•´.-✿ ¯**´¯**´¯`˜”*°•.•.¸ღ¸☆ C’è posto anche per te nella casa di tuo Padre, quando ascolta la preghiera del tuo cuore ai piedi dell’altare. Non discrimina la tua anima da transgender dichiarata, asciuga le … Continue reading →

Poezi nga Anila Mihali

Posted on by

0

anila-mihali

Poezi nga Anila Mihali
 
 
 
SHNDËRRUR NË HIJE
 
Ata që zërin grykësojnë pas cdo cjerrje
Karta hedhin në pyllin me filiza
Të mundin sadopak te ndërojnë cehre
Prej qumështlimfës se tyre rrjedhur nga buza.
 
Bilbilat ikën larg dhe sdihet kthehen më
Në strehën mes korrit të pendëzinjve
Lajmëtar i qiellit sjell një tjeter gjëmë
Pylli i njomë mbuluar me hije.
 
 
 
E PAMUNDUR
 
S’I mbledhim dot fjalët që rrëzuam përtokë
Nga pema e dashurisë që vetë e mbollëm
Mollën Eva nga dora ma rrëmbeu ndërkohe
Kur frymën la në mes Egua e Botës.
 
Prej teje e ngjizur qënkam, si çdo femër
A nuk linde dhe ti prej mëkatit tënd?
Evë , kjo botë s’ do të kishte tjetër emër
Gjarpërinjtë s’ do dilnin kështu vend pa vend.
 
 
 

Stellare notte, amici della poesia – Fabrizio De André / Traduzione italiana a cura di Lumo Kolleshi

Posted on by

0

Poesie di Fabrizio De André
 
 
Stellare notte, amici della poesia
 
“E se vai all’Hotel Supramonte e guardi il cielo
tu vedrai una donna in fiamme e un uomo solo
e una lettera vera di notte falsa di giorno
e poi scuse, accuse e scuse, senza ritorno
e ora viaggi, vivi, ridi, o sei perduta
col tuo ordine discreto dentro il cuore
ma dove, dov’è il tuo amore… ma dove è finito il tuo amore…
Grazie al cielo ho una bocca per bere e non è facile
grazie a te ho una barca da scrivere ho un treno da perdere
e un invito all’Hotel Supramonte dove ho visto la neve
sul tuo corpo così dolce di fame, così dolce di sete
passerà anche questa stazione senza far male
passerà questa pioggia sottile come passa il dolore
ma dove, dov’è il tuo cuore… ma dove è finito il tuo cuore…
E ora siedo sul letto del bosco che ormai ha il tuo nome
ora il tempo è un signore distratto, è un bambino che dorme
ma se ti svegli e hai ancora paura ridammi la mano
cosa importa se sono caduto, se sono lontano
perché domani sarà un giorno lungo e senza parole
perché domani sarà un giorno incerto di nuvole e sole
ma dove, dov’è il tuo cuore… ma dove è finito il tuo cuore…”
 
 
 
lumo kolleshi
Traduzione italiana a cura di Lumo Kolleshi
 
 
 
Natë yjore, miq të poezisë
 
Dhe nëse shkon në hotel Supramonte vështro qiellin,
do te shikosh një grua në flakë e një burrë të vetmuar
e një letër të vërtetë në natën e rrejshme të një dite
e pastaj falje,akuzë e falje,pa kthim
e tashmë udhëto,jeto,qesh ose ji i humbur
nën urdhrin e matur të zemrës thellësi,
por ku,ku është dashuria jote,ku ka mbaruar e jotja dashuri?
Faleminderit qiell,kam një gojë për të pirë e s’është e lehtë,
faleminderit ty,kam një varkë me të shkruara,një tren të humbur
e një ftesë në hotelin Supramonte ku kam parë borën
mbi trupin tënd kaq të ëmbël nga uria,kaq të ëmbël nga etja,
do të kalojë dhe ky stacion pa lënduar,
do të kalojë dhe ky shi i lehtë siç kalon dhimbja mbi dhe,
Por ku,ku është zemra jote,zemra jote ku ka bërë fole?
Dhe tashmë ulem mbi shtratin e pyllit që mban emrin tënd
Tani koha është një njeri i hutuar,një fëmijë që fle
por nëse ti e zgjon,ka akoma frikë për ta dhënë dorën
çfarë rëndësi nëse kanë rënë,nëse janë larg,
sepse nesër do të jetë një ditë e gjatë,e shurdhët,
sepse nesër do të jetë një ditë e pasigurt,diellare,
por ku,ku është zemra jote,zemra jote ku ka bërë fole?
 
 

Epiriotët, shqiptarët e lashtësisë, ilirët që nuk u greqizuan / Nga: Theodor Mommsen

Posted on by

0

  Epiriotët, shqiptarët e lashtësisë, ilirët që nuk u greqizuan   Nga: Theodor Mommsen Termi ‘barbar’ nuk ndeshet në poemat e Homerit ku del vetëm termi barbarofon ( βαρβαροφώνων), që Homeri 2 e përdor për karianët, aleatët e trojanëve, që flisnin një gjuhë luviane të … Continue reading →