Poezi nga Johann Wolfgang Von Goethe     Natë e bukur   La kasollen e vetmuar Miken që më ndjen në gji Bredh çaplehtë dhe i menduar Nëpër pyll e shkretëti Hëna shket mbi lis e plepa Fryn zefiri që … Continue reading →

Poezi nga Tefta Sala     ***   Është vonë !..dhe koha i mbylli dritaret e pritjes. Një endacak që endej rrugëve të saj me një çantë të grisur, nuk u duk më. Si duket këmbët e tij të vuajtuara … Continue reading →

Poezi nga Preng Maca   harresë fëmijèt rriten dhe i harrojnë …kukullat (nganjèherë edhe… prindërit!)   qiej sa do tè doja tè ish e mundur, tè bëhesha zog ta shkurtoja rrugën mes asaj, ku ndodhem dhe asaj, ku dua të … Continue reading →

Poem by Sunita Paul     Where There’s love   Where there is love There is hatred Otherwise feel all emotions are dead Where there is love, There is a way You never stop loving come what may. Where there … Continue reading →

Poezi nga Vasil Çuklla   Muaj të mbarë paçim!… Endrrave mbetur gjysëm udhnajës, si këngët… Bredhnajës, këpucët ju janë grisur!… Gjethnajë shtroj udhëve vjeshta. Si shpirti, të mos ndodh tu gjakosen dhe këmbët!   Në ditën, e moshës së Tretë! … Continue reading →

Poem by Hannie Rouweler     YOU COUNTED THE DAYS for Gerhard and his mother   I saw you in the kitchen. I looked through the window. Placed my bike against a wall, you opened the door: lock the bike. … Continue reading →

Poezi nga Mark Simoni   NDARJA ME TY Ti mbete përtej hirit të ndarjes, Ashtu siç mbeti poshtë llavës së Santorinos Qytetrimi minoik. Tashti kujtimet, Si arkeologe të çuditshme, (Me gishtrinjtë e tyre delikatë) Gërmojnë në hapsirën e ditënetëve tona, … Continue reading →