
Poem by Eliza Segiet Afterglow When the wind scatters the hair, and the red leaves become a carpet, I know it’s already knocking, shining through the dreams rocked by the wind. And in me there is still the afterglow … Continue reading
Poem by Eliza Segiet Afterglow When the wind scatters the hair, and the red leaves become a carpet, I know it’s already knocking, shining through the dreams rocked by the wind. And in me there is still the afterglow … Continue reading
Poezi nga Myrteza Kasi FLAMURI Atë ditë kur Shqipëria u bë prap Shqipëri, Dhe foshnjat u gëzuan në barkun e nënës! Veç këlyshëve të bushtrës, si korba të zinj, U zverdhej fytyra si drita e hënës. Kur Plakut të … Continue reading
Poèmes de Hajer Smadah Soleil et rayons Sous la chaleur du soleil J’ai senti ta pudeur Ta joie de vie Nos âmes s’associent Dans l’emblème De tendresse et de soucis Les rayons nous réunissent Dans cette infinité … Continue reading
Poezi nga Agim Desku SHQIP MË 28 NËNTOR Më 28 Nëntor Më uroni shqip Më buzëqeshni shqip Më shani shqip. Më 28 Nëntor 2018 Dua të festoj me yjet Nëse Vlora është në Kosoë Dhe Kosova është në Vlorë. … Continue reading
Poezi nga Zhuljeta Kalemi Iluzion Po shoh shiun që bie. Me errësirën pikon nëpër natë. Realiteti im i shpërbërë si pikat bie, bie nëpër errësirë, në thellësi deri në iluzion. Edhe unë bie si shi. Iluzioni … Continue reading
Savage Wind by Asoke Kumar Mitra : Is it really that savage or…? There is a sleeping poet inside all of us. Some allows to reveal, some keeps it secret while some never discovers the poet within. On that count, the … Continue reading
Poem by Margaret Kowalewska LOST IN THE COLOURS OF YOUR LINES I am trying to find myself in your poem but I cannot because my muse is born of simplicity and your lines are elaborate adorned with … Continue reading
Poem by Aprilia Zank tiny islands of being when time breaks in shards of memories and you live on tiny islands of being in a vain attempt to refute the laws of entropy, the velvet stone under … Continue reading
“E fortë si vdekja” (Roman) – MOPASAN “… Nëse do të kishte diçka që mund të më ngushëllonte në këtë gjëmë të zezë që më ka gjetur, i dashur mik, kjo do të ishte letra juaj. Dje e varrosëm, dhe qysh … Continue reading
Gedicht Tatyana Koshkina Ik vraag om naar een andere deur te gaan En weet je echt wat “plicht” en “eer” is? Of gaat dat jou niet aan; laat anderen dat maar uitzoeken? Laat die de kogels zien … Continue reading
Aleksandër Bllok Kalendari poetik: Aleksandër Bllok (1880 – 1921) Më 28 nëntor u lind Aleksandër Bllok, poet dhe dramaturg rus. Vlerësohet si poeti më i madh rus, pas Pushkinit, nga kritika ruse. E priti me qef të madh revolucionin bolshevik … Continue reading
Poem by Hannie Rouweler All that missing The sofa dark brown cushions with two large chairs a club it was called – what do I miss them. In my dreams I took them to my new home. … Continue reading
José Asunción Silva Kalendari poetik: José Asunción Silva (1865-1896) Poet kolombian, u lind më 27 nëntor 1865; filloi të shkruante nën shembullin e dekadentistëve si Paul Verlaine, por më pas u bë një nga pararendësit e rrymës moderniste në letërsinë … Continue reading
Poemas de Yuleisy Cruz Lezcano INTANGIBLE Vuelan los ojos, las miradas son raíces de viento, se abren a las premuras del firmamento como estaciones de silencio que escriben un nombre. En la conjura de sueños, aparece el … Continue reading
Lewis Spence Kalendari poetik: Lewis Spence (1874-1955) U lind më 25 nëntor 1874, emri i plotë James Lewis Thomas Chalmers Spence; ishte gazetar skocez, poet, folklorist dhe dijetar i shkencave okulte dhe njëherësh antar i Institutit Antropologjik Mbretëror i Britanisë … Continue reading
Poem by Monika Ajay Kaul Life..?! Life.. and un-inscribed book ; and we craft stories day and night. Life draws strength to write.. From the highs and lows, ups and downs; of the roads, each day … Continue reading
Gian Giacomo Menon Kalendari poetik: Gian Giacomo Menon (1910-2000) Poet dhe pedagog italian, u lind më 24 nëntor 1910 në Medea (Gorizia) asokohe në Friulin austro-hungarez. Mbaroi universitetin në Bolonja për drejtësi dhe filozofi. Shkroi rreth 100 mijë poezi (rreth … Continue reading
Poezi nga Elida Rusta *** Strukem përditë në të njëjtën qoshe, tuj prit zhgënjimin e rradhës. Fërkoj dy drunj të thatë me shpresën se ndez zjérm. S’jam má Beatriçe por grueja e keqe që e bani burrin filozof, anipse … Continue reading
Poezi nga Adem Zaplluzha VETËM NJË ZË SHPRESE Sapo fluturuan zogjtë e përgjumur Nëpër çatitë e qytetit Asnjë trishtil nuk këndon Ikën edhe kukuvajkat e fundit Një llahtari e paparë trokiti Nëpër porta e mbyllura Asnjë derë nuk hapej … Continue reading
Rrezëarta Samiu: POETESHA E KAMBANAVE TË LIRISË SE ATDHEUT “Mes gjembave të jetës më lindi nëna Si nuse e plisave veshur me dashuri Kur mes territ rrugën jetë e hapi hëna Për dasmorët e dasmës në Dardani Para flamurtarit ecja me … Continue reading
Poezi nga Josif Gegprifti Gëzuar festat e Nëntorit! Valëvitu flamur në tokën amtare, Flamur kuq e zi me shkabën dy krenare, Le të ngrihen peshë zemrat mbarë shqiptare, Në katër anët e botës ku janë shpërndarë. Të festojmë me … Continue reading
Poem by Muhammad Azram FATE, AN ETERNAL FINALE On the rippling surface of boundless ocean Sailing on a little Canoe called life On a very lonely ,solitary voyage In a diminshing period of light between one darkness to another grievous … Continue reading
Poezija Mire D Zivkovic Ljubav na muški nacin Bila je savršena Toliko savršena da takvu neću naći sledeća dva života Volela me Bila je lepa Ja Ja sam bio muškarac Koji je varao Koji se zaljubljivao u tudja ramena … Continue reading
Poems by Rajashree Mohapatra LIFE … A FLOWING STREAM Meteoric precipitation Life … a stream flows for its purification Through widespread downwarps In seaward slope , search for self perfection. = = = It overflows , at times diminished flow … Continue reading
Poems by Juan Antonio V. Delgadillo Springs Of The Soul I have bathed in springs of Life, and I have wanted to stop in the waters, but the inertia of this trip makes me keep on, and enjoy the … Continue reading
Poem by Reem Gomri 1- Dreams of the Beginning Like each story, ours has a start we leave behind each time we come closer to its end… I am a woman without memory born out of water flush… my sorrow … Continue reading
Poezi nga Ajete Pavata BUKË E KRIPË Iku dhe një ditë, Ujitur me lot nëne, Përkëdhelur nga vuajtjet E nënës veshur me të zeza Fëmijësh bonjakë, Që të etshëm për baba, Presin sofrën e shtruar, Kafshatat e falura, Të zonjave … Continue reading
Kur Felini shpaloste ëndrrat Ishte e habitshme kjo koinçidencë. Herë pas here kam shënuar në fletoret e mia ëndrrat, ato që kam mundur të mbaj mend, madje shpesh dhe ëndrra të përgjysmuara, pa fillim, pa fund, apo thjesht fundin e … Continue reading
Affreschi dal ’68 – a cinquant’anni dal Sogno – di Enzo Bacca, edizioni Esperidi Colpisce nel sottotitolo la S maiuscola nella parola sogno, ed è il sogno, il vero protagonista di questa raccolta, il sogno in un futuro senza padroni … Continue reading
Poezi nga Elona Tabaku …PËR TY… Të besova ty Të hapa zemrën time Të tregova plagët Vitet plot trishtime. Ti m’i fshive lotët Buzëqeshjen ma rizgjove Më bëre të lumtur Dhembjen ma largove. Më bëre të të dua Ma … Continue reading
NANLOKJA – Poezi nga Kolec Traboini
Kolec Traboini, poezi nga libri “U dashka të dal natën vonë”, Pantheon Books 2012, ISBN 978-9928-14-066-1. Pasi e kishte pa kete montazh poetik artisti i madh Gjosho Vasia me shkroi më 27 maj 2011: “Kolec i dashtun, mirè dita…Nuk ka ku me shkue ma mbrekullueshem se ato tri perla qè i kishe mèshtetè tè nji skenàr i vogel. Nana ,(Nanlokja) ajo ftyrè e thatè por ma e bukura nè botè, qè mbas tri masash m’u turbullue e nuk mujta ma me pa kjartèsisht…. Vargu i qendisun, qè dukesh se kishte lindè bash nè prehnin e Sajè…. Dhe ajo muzikè qè fliste aq mirè e ambel,e qè loteve tè mij, i jepte ngjyrè malli e mergimi… Tè falem nderès shum, je i rrallè dhe artist me vlera tè mèdha shpirtènore. Vetem kush ka shpirtè e madje tè paster, mundet me krijue shfaqje tè tilla. Tè fala asajè nane tè mbrekullueshme…. Gjosho” Traboini
Poezi nga Seli Murati Kuq e zi Shqiponja jonë Përmbi dete ngjyrë e kuqe atje sipër malit, sipër reve të shkëmbit në shtegun e artë si zog i kaltër bëhem valë gjumë prishur,fytyr ngrysur, mëndje e shpirt sa enigma, … Continue reading
Poem by Aziza Dahdouh *** Who said that I’m far away I was there since awhile Don’t you remember The last drink I offered you It was the grenadine juice The pomegranates I picked them myself From that tree grown … Continue reading
Poem by Sher Ali Khan *** When summer days come Feelings are sweet for everyone When the earth drinks rain And fields turn green In orchards I’ll be seen Oft at night too , I go there When the moon … Continue reading
Poema de Valeria Soledad Lopez ¿A qué llamamos ser libres? ¿Qué significa expresar el sentido común de lo ilógico, narrado a la demencia de muchos prisioneros en la inferioridad de sus facultades. ¿Cómo es el instinto del pensamiento cerrado a … Continue reading
POEMËN QË NUK E SHKROVA KURRË
Nga: Ramiz Kuqi
Edhe pak ditë na ndajnë nga nëntori. Muaj historik për shqiptarët. Rrugë e mbushur me dhembje. Edhe krenari. Nëpër stinë ka edhe germa gjaku.
E si m’u rikujtua 28 Nëntori i vitit 1945. Atëbotë unë ende nuk kisha lindur.
E lindjet ishin të vështira!
Kur u rrita , mësova edhe për xhaxhanë Izahir, të cilin nuk e njoha kurrë. Mbaj mend vetëm lotët e Lokës, një heroinë e familjes Kuqi, e cila bashkë me të tjerët, në ato kohë të vështira kur luftohej për të siguruar kafshatën e bukës për gjashtë e më shumë muaj , ajo bënte jetën si shumë nëna tjera, në tëbane, buzë Sharrit plak.
Atje, ku shpesh, netëve të vona të vjeshtës, kthehej Abdyl Dura me shokë për të gjetur strehë nate. E Zylba, një njeri fisnik e i ngrohtë me njerëz, pajtonte brenda ditës ndonjë fshatarë që zihej për punë bagëtie ose ndonjë « mexhe» të arës.
Stani i tij në arat e Qafës së Kepit ku ai kalonte verën me bagëti, ishte berë strehë për njerëzit e lirisë, luftëtarët e Abdyl Durës me shokë.
Por Zahir Zylbehar Kuqi , nuk deshti të shërbente në ushtrinë sllave, ndaj edhe braktisi atë , dhe sipas të asaj cfarë më ka rënë të dëgjoj në familje, ai bëri thjeshtë jetë kacaku nëpër male, gjithmonë duke gjetur edhe strehë ndër miq të babait, i cili kishte respekt edhe nëpër fshatra përreth.
Verën e vitit që iku(2017), korrik a në gusht, nuk e mbaj mirë ditën e datën e takmit me mësuesin Osman Kuqi, i lindur dhe i rritur në gjiun e vendlindjes së tij, në Kotlinën time të dashur, e cila edhe më frymëzon për shkrime letrare.
Mësuesi Osman, fillet e para të punës i bëri në vendlindje , dhe si normalist, me dije të kohës, shpërndau dritë diturie tek nxënësit e disa brezave. Ai, edhe sot, e kujton me mallë vendlindjen e braktisur, por kurrë të harruar.
– Paske bërë më mirë, – e pyeta pak si i frikësuar.
-Po, po. U riktheva. Sic rikthehem cdo natë me ëndrra buzë lumit , atje kur babai më thoshte shpesh në biseda të natës. Atje, në ahurin e shtëpisë së vjetër, natën vinte Izahir Zylbehar Kuqi. Në stinën e vjeshtës, kur binte shi e nata stërgjatej, ai linte strehën e tij në Ureq, matanë lumit, mbi livadhet e Padinave, strukur në thellësi të pyjeve të dendura , mbuluar me drunj e degë lisash, i fshehur, kalonte netet. Atje, dy motrat,e shumë kushërira, zbritnin rrugicave dhiare për t’i dërguar bukë dhe veshje.
Në ahur, vazhdonte të tregonte mësuesi Osman, babai thoshte kishin përgatitur një hapësirë të gropuar ku ishte bërë një shtrat prej drurit .
Hapësira mbulohej mr kashtë e bar të tharë dhe aty lidhje kali . Për t’i ikur ndonjë bastisje në mesnatë.
Ai aty bënte gjumin e natës , dhe pa lindur dielli kapërcente urën e lumit, pranë mullirit dhe ngjitej drejt Ujit të ngrohtë, i cili në asnjë stinë, sic thonë rekasit e lagjes, nuk frohet.
Babai Ramadan, të cilin shkurtimisht e thirrnin Dan, na tregonte se Izahiri, vinte i armatosur: një pushkë mbi krahë, dy bomba dhe një rrethatore me plumba.
E di saktë vendin, më tha Osmani.
Një ditë bëra udhë në këmbë, përgjatë udhës së asfaltuar, dhe pashë oborrin të mbushur me ferra. Në grumbullin e gurëve, rri e strukur koha e kujtimeve të bukura dhe të trishta.Aty, për një cast m’u kujtua babai rrëfimtar për Izahir Kuqin. Mbaj mend vetëm lotët e mia. Ajo që nuk shkruhet, më tha mësuesi Osman, tretet si kripa në ujë. E brezat harrojnë.
Edhe pak ditë hyjmë në nëntorin e shekullit të shqiptarëve, muajin e Nëntorit historik të vitit 1912.
Të Shqipërisë së copëtuar atëherë e të Kosovës së okupuar nga sllavët , dhe të gabimeve të klasës politike partizane shqiptare.
Më 28 Nëntor 1945 u vra Izahir Zylbehar Kuqi.Atë e dorëzoi në besë i ati. Ai kishte marrë besimin e « dostit» të tij Shukri Doganit për të cilin thonë se atëherë ishte caktuar kryetar i komunës. I lidhur këmbë e duar, në kilometrin e dytë, në një udhë të ngushtë, rrethuar me lisa – e kishin vrarë xhandarët serbë, të shoqëruar, ndoshta edhe nga ndonjë puthador i kohës.
Po kënd e pyeste ajo ushtri barbare prej xhelatëve, kënd?
Dëshmitë e luftës së fundit në Kosovë mbase na e bënë me dije këtë.
E kishte dorëzuar Zylbehari, i njohur me shkurtesën e emrit Zylba për shkak të kërcënimeve, maltretimeve, bastisjeve të fshatit Kotlinë e Ivajë- deri në djegie.
Të vrarë, e kishin lënë në rrugë, pa e lajmëruar askënd, as babanë e të ndjerit.
Kufomën ,ne kokë të përgjakur e të ndarë, e kishin parë në mëngjes disa fshatarë, të cilët ishin nisur për ndonjë punë deri në Kacanik.
Izahir Zylbehar Kuqit nuk i dihet varri. Më ik mendja se në ato vite të rënda, kur Drenica digjej në flakë nga artileria e ushtrisë dhe policisë jugosllave, varrimi i tij ishte bërë në fshehtësinë më të madhe.
Ai la pas të birin, Feridin kur ishte gjashtë muaj.
Në vendin ku u vra i ati i tij, Izahir Zylbehar Kuqi,Feridi , djali i tij i vetëm që la pas vdekjes, ia ngriti një lapidar përkujtimi.
Poemën që nuk e shkrova kurrë!
Oslo, më 26.11.2018
Poems by Tatjana DEBELJACKI MOTHER If your life was dying slowly, In this rhythm mine was living fast. It is the same: I can see the day, I can see the great day, I can see the glorious day, My … Continue reading
Jaime GONZALEZ VANDALISMO Hasta cuando te ahogaras en tu llanto, en tus miedos, en tu indiscutible apego, apego por absurdos, ilusiones, vanas promesas de amor , mueres y revives en ese desorden emocional, fatigada tu alma y tu cordura, no … Continue reading
Poesie di Arianna Boselli *** D’improvviso perdersi, sentire un vuoto che scivola dentro… nelle ossa, paralizza la mente, annulla i pensieri, cancella i ricordi. Uno strano dolore innesca la spirale maledetta di giorni che passano lenti. Il calore di … Continue reading
River OF life Like a river flowing toward the sea No matter the seasons Summer..snow Or stillness of eternity On shining joyful sunrise Or gloomy raining tears I continue on rolling with all hidden fears Struggle..or peace Of a soul … Continue reading
Poems by Sethi Krishan Chand Purposeful! In this world,on this earth everything, every creature, every subject or object originates with an unknown purpose , unpredicted utility, unforeseen aim , It is we who make them purposeful, needful, useful and resourceful. … Continue reading
Poem by Lily Swarn Winter Love A whiff of your magnetic love Riding on fragrant air waves Across lifetimes and soul wars Suffused with selfless passion A torn sock , a ripped shirt A patchwork quilt … Continue reading
Poezi nga Xheladin A. Çitaku ALFABET RREZESH * Vargu rreshtohet në strofa poezie Shkruhet me shkronja të alfabetit Nga shkronjat me dritë përjetësie Që ndritë në përmasat e universit. * Stoliset shkrimi me ngjyrat e fjalës Ngjyrohet ndjenja dhe … Continue reading
Poem by Elva OROZCO *** Clean love, white love From my left wrist Hang still, The Silver chain With a heart glued It’s not recorded, nor has any date, But in my mind is recorded that moment, That now … Continue reading
Poem by Santiago Ali In Lord’s Afterthought On the Seventh Day the Lord rested and then wept upon an afterthought The unruly recusant of Elysian delicacies Be sentenced to capital Love and to surrender in lifetimes of obedience to … Continue reading
Irina Lucia Mihalca Tăcutele adâncimi Nu poţi construi nimic trainic pe nisip. Într-o coajă de nucă vechiul se prăbuşeşte, ţipă, agonizează, loveşte, greu moare, greu dispare. Nu pricepe parcurgerea şi sensurile marcajelor existenţei de un albastru pal. … Continue reading
ALGAT E SHPIRTIT: Këndvështrim eseistik rreth vëllimit poetik të autores Rudina Papajani Rudina Papajani duket se ka marrë një titull: “Poetesha e Vlorës”. Një titull që shpesh e më shpesh e has në faqet e facebook-ut nga lexuesit e shumtë, … Continue reading
Cikël poetik nga Vera Istrefaj Si gjethe mbi Dri Më ke shtyrë gjethe në Dri erë e marrë, gati stuhi, por stuhia heshtazi brenda shpirtit po më rri Valë e Drinit shkumëzore ikën tutje me tërbim, … Continue reading
Poezi nga Xhemal Gora JU E DINIT… DO TË KTHEHESHIT NJË DITË…! Nëpër ujëra jete, drejt dritës, Liria vriste padurimin. Klithma ankthi shkrinin lotët e ngrirjes. Shpresa shikimmprehur qendresës merrte udhët… Thinjur…mpakur… Përsëri shtigjeve… Bashkim vllazërimit të përgjakur… Me … Continue reading
Poem by Alicia Minjarez Ramírez TRAVELLER Redemptive breeze Imprisons my space, Like raining stars As fragrant words At the crescent moon, Salt conspires about Your shooting and lasting Existence. Blue air flutter about Your wet vertices notes, Ascending through … Continue reading