
Poems by TARANA TURAN RAHİMLİ (Azerbaijan ) I think this love’s death-hour has come I think this love’s death-hour has come Do go away! Don’t cover your hands with blood. Now there is no use of hope … Continue reading
Poems by TARANA TURAN RAHİMLİ (Azerbaijan ) I think this love’s death-hour has come I think this love’s death-hour has come Do go away! Don’t cover your hands with blood. Now there is no use of hope … Continue reading
Poems by Lily Swarn “Come into my arms !” There are some arms that are like forbidden fruit Wide open for you to huddle into Warm enough to caress away your blues Soft enough to fondle the … Continue reading
Poezi nga Irina Hysi E PANË YJET… Pa zhurmë, pika të kuqe në ujë, tre pika, të një mase fryrë… Pika shpërbërëse, konservim i memorjes, lehtësi shkrirjeje…, nga stomaku në zorrë, fundit ç’ lëpin, brirë cjapi leshshqitur … Continue reading
Poezi nga Mirela Terziu *** Për cilt’ t’ gjall kujon dita? Për cilt’…? Ndërgjegja n’ buz n’ gaz th’ rret copza t’ pleqnis s’ jetuar Për t’ gjith t’ fortët e gjall’, që me busull e veshë … Continue reading
José Revello SOBRE LA NOCHE DE LOS TIEMPOS. El tiempo del no tiempo Según Don Genaro HISTORIA DE LA ETERNIDAD. (Formación decimal astronómica) Fragmento-31 “Si surge alguna confusión -continuo el notable anciano- sobre armonización de estas dos versiones de … Continue reading
Poezi nga Adem Zaplluzha KURSE SHIU IDHNAK TROKET Nëse i lëndojmë degët e lëmekura Rrënjët i zhveshin këmishët Vrapojnë të pakontrolluar rrugëve Nëpër çatitë e dyshimta Ngjajnë me somnambulët Po ashtu edhe njerëzit Nuk i ngjajnë më njëri – … Continue reading
Poezi nga Myrteza Mara ËSHTË E DJELË Është e djelë, nuk di pse ndjehem i trishtuar, trishtimi nuk njeh pushim. Minutat dhe orët akoma nuk janë zgjuar, unë jam ngritur që në agim! Është e djelë, edhe yjet kanë … Continue reading
Poezi nga Zamira Agalliu Sot Sot më mungove shumë Atdhe! Nuk votova!!! Me zemër e shpirt jam aty, Ante Nuk di sa të mungova?! a@z 25- 06-2017 Të drejtat e Çobanit Ata që me dashje me Ty po … Continue reading
Koncert në sol minor për violinë Tregim nga Sabina Darova – ku je? – nën shi – ku? – nën shi, në pyll. Poshtë një peme me trung të gjërë shumëvjeçar. Është shiu i parë i … Continue reading
Poezi nga Eloi Xhani Një grua.! midis meje dhe poezisë qëndron gjithnjë një grua gjysmëlakuriq të cilën nuk e njoj e që çdo natë më buzëqesh dhimbshëm … ..besoj keni idenë për çka them besoj e dini buzëqeshjen e … Continue reading
Poesie di Pasquina Filomena RITORNEREMO A SORRIDERE Hai deciso anche per me. Perché? Io non volevo che tu andassi via. Il destino ha giocato con noi e tu lo hai lasciato fare. Scie di emozioni sono … Continue reading
Shpirti i femrës një që nuk njeh vyshkje. Mendime të çastit pas leximit të librit me poezi të poetes Arianita Hoxha ” Të flesh me yjet në agim” Nga: Agron Mema Me të vërtetë shpirti … Continue reading
Poesie di Agim Desku STASERA SONO IL TUO NOME(TITOLO In ogni verso sto’ come lo specchio dei sogni sono poche le parole “ Guardo la luna dall’ alto che con te sta’ tu verso, … Continue reading
Poesia di Amy Barry IL PROFUMO DI LEI Il suo respiro l’odore dei fiori di melo, avvolgevano i miei sensi, raccolti intorno al mio cuore, come delicata ragnatela disegni sotto la pioggia. Sfidando occhi accesi, sussurri di meraviglia l’avrei cullata … Continue reading
Poems by Pantas Pangihutan S CHASING THE WIND The wind blows The wind of change onward The whirlwind of life and death Blowing as the rhyme spinning Gentle breeze comfort my flesh While hurricane broke my … Continue reading
Poemas de Yolanda GONZÁLEZ ADIÓS AMIGA…… Cuántas cosas compartimos, nuestras mejores charlas por las tardes, por las mañanas el saludos fraternos de rigor se podría decir, te consolé ese día qué tu corazón lloraba por un mal amor … Continue reading
Poem by Teresinka Pereira ( President of IWA ) BATMAN Adam West 1928-2017 Ha sido nuestra ilusión de infancia que se prolongó hasta sentir caernos las alas que el murciélago abrigaba sobre el hombre. Si nos abandonaban … Continue reading
Poema de Silvia Ortiz *** Hasta hoy cada golpe recibido fue la ofrenda en el tabernáculo mayor de mis sentidos, recibí los golpes más austeros en las aguas de los mares, y fui indolente tronco desatado en los días … Continue reading
Emocionet dhe morali Shkëputur nga libri ” Planeti i emocioneve” të autorit Petrit Sulaj Në fillimet e tij, njerëzimi njësoj si kafshët komandohej vetëm nga instinktet. Në çdo rast fitonte e vendoste dhuna dhe mbijetonte e sundonte vetëm më … Continue reading
JETA ËSHTË NJË MREKULLI Tregim nga Bardha Alimeta Këtë e mendon,kur ajo t’i ka hapur krahët. Dhe krejt papritur e shajmë,kur fati i keq,na troket në derë. Por mendoj se e mira dhe e keqja,ecin në … Continue reading
Poesie di Anna Di Principe SULLE NOTE DI UN VALZER Cerco spazi senza pareti in questo mondo di strappi senza cielo. Cerco l’essenziale della vita. È un volo senza rete, così aspetterò la luce delle stelle dello zodiaco che riscaldano … Continue reading
Da “Le più grandi opere del Poeta Laureato YAYATI MADAN G GANDHI (winner of Tagore Awrd in PoetrY IN 1961) PER ESSERE FELICE Per essere felice Rimani in sintonia Con l’armonia, che riverbera dentro. Per essere felice in ogni momento, … Continue reading
Poesie di Yuleisy Cruz Lezcano VESTITA DI NULLA Mi vestirò di qualunque cosa e in qualunque modo, nessuna milizia, nessuna adorazione! Possessi? Non ne ho, e mentre muoio, il mio vestito rosso sta cantando come se non … Continue reading
Lobimi për Rrugën e Arbërit tani kërkon drejtim të ri Nga: Dr Gëzim Alpion Zhurma që filluan të bëjnë partitë kryesore në pranverën e vitit 2013 në lidhje me Rrugën e Arbërit më shtyri të konsultohem me disa intelektualë dibranë … Continue reading
Poems by Lily Swarn Little birdie The little birdie cocks her head inquisitively Her pepper corn sized eyes Fearless It’s because she has wings, I think To take flight at the slightest sign of danger Hovering … Continue reading
Poezi nga Seli Murati Mjellma e liqenit Kur ajrin e mbushur me arome pranvere diku larg është strukur Dashuria e jetës , në një ëndërr me disa ngjyra, si plagë e çelur ,copëza shpirti fshehur rri mes … Continue reading
GAZETARJA NËN PETKUN E POETES ( Referim rreth vëllimit poetik ” Kaos Shpirtëror” të autores Eltona Lakuriqi ) Nga: Ndue Lazri, gazetar, Bolonjë – Itali Atje buzë detit në Ulqinin e bukur më tërhoqi vëmendjen … Continue reading
Poezi nga Mimoza Çekiçi Rista Dritë emri im Ka dritë emri im në buzët e tua përndrin… dhe fëshfërin. Gjethe e pemës çik, nuhat, zgjon ëndërrimet… E prangosur liria ime mëkatare buzët kur puthjen nuk … Continue reading
T’i largohemi sa më shpejt udhëkryqeve të gjuhës amtare Nga: Namik Selmani Përtej 35 viteve punë në mësimdhënien e gjuhës në shkollat e mesme kam krijuar bindjen se të mësuarit e gjuhës amtare nuk është vetëm një proces teknik, … Continue reading
Poezi nga Dr. Kalpana MALLICK NË SYTË E MI Në vizionin tim rritesh Ti Shpërthimi yt pushton në gji, Tokën e gjelbër e qiellin pa kufi. Në shtratin ranor të oqeanit Valët fuqishëm rrahin aty. Me … Continue reading
Cikël me poezi nga Hamdi Meça JETA TË JETOJË Ngarkesa e pandalshme, globi pak mënjanë nga rëndesa e barrës, drejt rrëzimit bota, trupin tim për shtyllë nën të po i vë, sa të rroj, pikëmbështetja- te zemra … Continue reading
Poezi nga Zamira Agalliu Fjeta me yjet Fjeta me yjet o i dashuri im sonte Po Ti joo aspak mos u bëj xheloz, Zhvesha kanotjeren e errësirës së qiellit Mes reve të bardha nisa të vallëzoj e … Continue reading
Fragment nga romani “Ikje prej vetes” të autorit Kristaq Turtulli – Zoti është zot dhe bisedon me ty në çdo kohë, – më tha Minai. Se kuptova ç’donte të thoshte me ato fjalë. E vështrova me vëmendje, … Continue reading
Poezi nga Liliana Shkodrani Baçi FUSTAN LULE QËNDISUR Lulet qëndisur mbi fustan janë avull i dëshirave që trëmbEn konsideratë. Ngushëllime të fajit që s’ ndihem më njëzetë vjeçar, kur mbaja forcë të falja parajsë. Po isha ngatërruar mes kryqëzimeve … Continue reading
“Historia e natës së 1002-të” – JOZEF ROT (Roman) Në pranverën e vitit 18.., Shahinshahu, monarku i madh, shenjtëria dhe lartësia e tij, sundimtari absolut dhe perandori i të gjitha shteteve të Persisë, nisi të ndiente njëfarë sëkëlldie, si kurrë ndonjëherë … Continue reading
Premtimi i Diellit Tregim nga Enkelejda Pashaj Murataj Lulja e bukur çdo mëngjes përshëndeste diellindhe bisedonte me të për ëndrrat dhe jetën e saj. Nganjëherë e kalonte natën gjithë ankth e ëndrra të këqija, por në mëngjes kur bisedonte … Continue reading
KUR DEKOROHEJ MIKU YNË, DR. FATMIR TERZIU… (Me titullin e lartë, “Mjeshtër i Madh”) Nga: Prof. Murat Gecaj publicist e studiues Nga e djathta:Fatmir e Luçi Terziu dhe M.Gecaj (Tiranë, 22 qershor 2017) 1. Kishte disa ditë, qëkur … Continue reading
Poezi nga Dije Lohaj KUSH MA BURGOSI ATDHEUN? Sërish po shpojnë, Ndjenjat absolute të trishtimit, Në qiellin tim të përbërë prej jush, Silleni vërdallë Në këtë planet që mendoni Se ju na e krijuat, Në këtë planet Ku po … Continue reading
I PAVDEKSHMI DRITËRO
“…Ju aq baltë po hidhni mbi mua,/sa në baltën që kam përmbi trup,/
Mund të mbijë një dardhë a një ftua,/Një korie e madhe me dushk”
Nga: Sejdo HARKA
Edhe pse kanë kaluar disa muaj që Dritëroin nuk e kemi midis nesh, ai në çdo çast na shfaqet në imagjinatë, më i gjallë se të gjallët . Edhe pse zemra e tij ka kohë që ka pushuar së rrahuri , të afrmit , miqtë ,shokët e tij dhe të gjithë ata që e deshn dhe i deshte aq shumë,u duket sikur ndjejnë tiktaket e zemerekut të saj të artë.Edhe pse trupi i tij tashmë prehet i qetë në “mbretrinë e paqes “, ai na duket sikur na përshndet nga larg ,duke rendur…Edhe pse pena e tij ka kohë që ka pushuar njëherë e prgjithmonë së shkruari , ajo vazhdon të flasë e të flasë pa mbarim.Kjo ndodh vetm me njerëz si Dritëroi, të cilët nuk vdesin kurrë. Ata, edhe kur largohen nga kjo botë , lnë pas emrin dhe ëndrrën , shpirtin dhe zemrn e tyre të bardhë si bora .Që Dritëroi ka mbetur i prjetëshm ,e tregon edhe fakti se ai “foli “me heshtjen e tij të rrallë, edhe në ditët që ai mori rrugën për në banesën e fundit.Që nga ajo ditë e dhimbshme e deri më sot , jeta ,vepra dhe protagonizmi i papërsritshëm i Dritëroit ështëë objekt debatesh e diskutimesh në medien e shkruar dhe atë vizive.Studiues dhe shkrimtarë , politikanë dhe shtetarë ,artistë , lexues dhe qytetarë të thjeshtë ,kanë parë te Dritroi talentin e tij të papërsëritshm dhe politikanin e ekujlibruar , poetin e lindur dhe fabulistin e romancierin e rrallë .“Dritëro Agolli – thekson Ismail Kadare ,ka qenë dhe do të mbetet përgjithmonë i pazvendësueshm në vlerat dhe dramën hijerëndë të letërsisë shqipe .“Ndërsa Akademiku kosovar Rexhep Qosja , midis të tjerash ,thekson :” Në krijmtarinë letrare të Dritëroit , ne lexuesit dëgjojmë zërin e Naimit, Çajupit, Mjedës, Nolit, Migjenit dhe Poradecit “.
Këto vlerësime të larta, që dalin nga goja dhe mendja e majave të letërsisë dhe të artit shqiptar e gjejnë shprehjen edhe te çmimet e larta, me të cilat ai është nderuar gjatë gjithë jetës.Për punë të shquar në shumë fusha të jetës ,Dritroi është nderuar me disa Çmime të Republiks dhe mban titullin e lartë “Nderi i Kombit”.Ai ishte anëtar i Akademisë së Francës .Ndërsa në vitin 2013 ,në Itali,u nderua me çmimin e lartë “Carlo Levin”. Po krahas vlerësimeve pozitive , veçanrisht pas ndarjes nga jeta , për Dritëroin janë hedhur dhe mendime të kundrta .Pati nga ata ,që e sulmuan Dritëroin ,me mendimin se do ta përlyenin figurn e tij . Por në të vrtet e ngritën atë më lart. Diskutimet cinike për figurn e Dritëroit në ditët e para të mortit ,vërtet që thyen një tabu, por kjo nuk e justifikon ligësinë e kritizerëve,që mbi shtpinë e prjetshme të të ndjerit”, në vend të dheut të ëmbël ,të hidhnin baltën e zezë pis.Me intuitën e tij prej krijuesi të rrallë,Dritëroi,sikur t’i kishte parashikuar me kohë ustallarët e baltosjes ,u lë atyre,si “kurë shëruese “vargjet:”Ju aq baltë po hidhni mbi mua,/Sa në baltën që kam përmbi trup,/Mund të mbijë një dardhë a një ftua,/Një korie e madhe me dushk”,nga të cilët burojnë mesazhe të bukura paqeje dhe zhvillimi.Pati nga ata ,që me urrejtje patologjike ,i ranë gjoksit ,se gjoja paskëshin zbuluar kërthizn e së keqes së botës. Po s’ka gjë. Bukur e thotë populli :”Pemës me kokrra i bien me gurë”.I pari ,që nisi të shfryjë kacekun e papërgjegjshëm të urrejtjes ndaj Dritëroit, ishte Artur Zheji .Në një shkrim botuar në shtypin e ditës ,ai theksonte se ,ndëshkimet kriminale të Partisë së Punës paskëshin patur okein e Dritëro Agollit .Sipas tij, ai paskësh qenë“Kryekoka e zgjuar e linjës politike, flakë të kuqe ,në letërsi dhe në art ,që mbijetoi si një dorë e fortë në të gjitha spastrimet e tmerrshme të viteve 70-80, në krizën vrastare të Enver Hoxhës.Sadizmi i tij arrin deri atje sa të shkruajë:” …. Shqiptarët sapo varrosën një nga pinjollët më të rëndsishëm të diktaturës , që e la prapa dhe e masakroi marrëzisht vendin tim…”, sikur të kishte zbuluar kriminelin që shkatërroi botën .Këtij mllefi ,Pëllumb Kulla i përgjigjet me këtë ironi sarkastike “Sa mirë bëre që vdiqe ,o Dritëro .Ti paske qenë Luciferri i botës së artit .Ti paske qenë koburja vrastare ,me të cilën Enveri vriste shkrimtarët dhe artistët .Ty , o i ëmbli poet ,të kërkojnë tani që vdiqe , të kishe vdekur 50 vjet më përpara ,në sheshin Skënderbej ….në mbrojtje të shkrimtarëve dhe artistëve të Shqiperisë”.
Po kush janë ata që e qortojnë Dritroin pas vdekjes ?! Janë pikërisht ata ,që e donin Shqiprinë pa Ismailin dhe Dritëroin , të cilët i dhanë letërsisë dhe artit oksigjenin. Prandaj ,ata do të mbeten përjetë si gurë të çmuar në visaret e kombit.Megjithë pengesat që u diktoi koha , ata jo vetqm nuk krijuan vetë barrikada , por u munduan t,i çmontonin ato ,edhe kur i ndërtonin të tjerët . Disa prej atyre ,që i kërkojnë Dritëroit sot, që dje t’i binte “malit “me kokë , janë ata që para “Zeusit” dhe shërbetorëve të tij, rrinin si pula të lagura dhe strukeshin si lepujt nëpër ferra.Është kjo arsyeja ,që tymi i zi ,që u lëshua mbi figurën e pastër të Dritëroit nga këta njerëz cinikë e të papërgjegjshëm,shpejt u uzhduk nga flladi i ngrohtë i mesazheve paqësore ,që burojnë nga jeta dhe vepra e bukur ,që ai la në shpirtin dhe mendjen e njerëzve dhe lexuesëve të thjeshtë.Ndërsa, për çudi ,shkrimtarët disidentë të vërtëtë, thonë të kundërtën.Visar Zhiti, midis të tjerash thekson se Dritëroi ,jo vetëm që nuk u bë mashë e sistemit diktatorial , për përndjekjen dhe dënimin e shkrimtarve dhe artistëve ,por përkundrazi i ndihmoi ata , sepse ai , edhe vetë ,u bë objekt i survejimit të sigurimit të shtetit .Kjo bëri që ai, në një letërkëmbim me Visar Zhitin,të shkruajë :” Do të doja të kisha qenë edhe unë në burg”.Ndërsa poetja disidente Lleshanaku ,ka deklaruar se Dritëroi ka qenë një nga njerzit që e ka mbështetur më shumë .”Ndihma e Dritëroit, për mua –thekson ajo – ka qenë gati e rrezikshme për të“.Në shtypin e ditës, për Dritëroin kanë thënë fjaln e tyre edhe studjues e analistë të njohur si Mustafa Nano.Për të Dritëroi ishte një komunist i bindur .Por më poshtë ai sqaron se në gjykimet tona ne harrojmë faktin se “ Komunizmi ishte absurd , i çmendur , i pabesë , ku askush nuk e kishte n dorë të zgjidhte ,as postin e rëndësishëm të Kryetarit të Lidhjes së Shkrimtarëve , as burgun , dhe në këtë kontekst duhet vendosur dhe veprimtaria e Dritëro Agollit,në sistemin komunist.Është e vërtetë se Dritëroi e ka dashur komunizmin , por kjo nuk do të thotë se ai u bë mashë e verbër vrastare e shkrimtarëve dhe artistëve .Që ai ishte një mbrojtës i idealeve të pastra komuniste ,për të cilat ai luftoi që në moshë tepër të njomë , ai deklaronte edhe vetë plot krenari.Ai kurrë nuk e ndërroi lëkurën,si gjarpri,ashtu siç bënë disa të tjerë,të cilët,u ngrysën komunistë fanatikë dhe papritur u gdhinë antikomunistët më të egër. Dritëro Agollin,idealet e tij të bukura, nuk e penguan , që në vitet e demokracisë të bëhej një politikan i ekujlibruar dhe i pëlqyer nga të gjithë .Këto ideale nuk e penguan që ,edhe në ato vite të vështira,të krijojë vepra dhe karaktere si ato të romaneve “ Rënia dhe shkëlqimi i shokut Zylo” dhe “ Arka e Djallit”, nëpërmjet të cilëve fshikullohet ashpër paaftësia dhe servilizmi i kupolës së lartë komuniste. Brenda e sistemit komunist, jo vetëm Dritëroi ,por edhe shkrimtarë të mëdhenj botërorë si Majakovski ,nuk mundën t’i shptojnë dot “dvojnikut “ (shpirtit binjak ),si rezultat i censurës dhe vetcensurës ,që mbillte sistemi monist .Fakti që edhe Dritroi survejohej nga sigurimi i shtetit ,pas ndarjes nga gruaja e parë ruse,e pohon edhe vëllai i tij Tajar Agolli ,icili mes të tjerash thekson:”Një oficer , me të cilin unë luaja bilardo ,një natë e gjeta duke survejuar shtëpinë e Dritëroit” .Edhe krijmtaria artistike e Dritëroit nuk i shpëtoi dot censurimit.Dy nga dramat e tij më të mira si” Fytyra e dytë”…,u ndaluan si vepra që devijonin nga vija e kuqe e partishmrisë komuniste.Në një bisedë të lirë në televizion Dritëroi theksonte, se ai kishte ëndërruar gjat ,për një socializëm të vërtetë human , nordik.
Pavdeksinë e tij Dritëroi e la edhe në epitafet që ai la t’i shkruheshin mbi pragun e “shtpisë “së tij të fundit.Ja njeri prej tyre:”Përjetësisht këtu fle Dritëroi/Me etrit,gjyshrit dhe shokët pranë/ Të mira bëri pak gjer sa jetoi/ Më tepër mund të bënte,por s’e lanë”.Ai largohet nga kjo botë duke lënë pas magjinë e këtij testameni, sa të dhimbshëm ,aq dhe të bukur:”O toka ime që të lërova e të thura këngë…/Në Ç’vend ma le varrin?!/Më mirë ma bëj diku në një brazdë/Mbi mua të tundë bishtin e saj një laraskë/Duke më sjellë lajme nga bota…”Driëtroi e donte jetën si gjënë m të shtrenjtë,prandaj gjithë njerëzimit ,ku fut edhe veten ,u drejton mesazhin e pavdekësisë:”Mos vdis,se dielli ka shtruar sofrën e madhe…Prit edhe pak kohë të pushosh edhe ti.”Pavdeksia e tij shfaqet edhe në lamtumirën që ai i shkruan njeriut më të afërt dhe më të dashur të jetës së tij,Sadijes ,bashkshortes së tij të mbrekullueshme.Ja ç’i shkruan ai asaj,në çastet ,kur ai e kupton se e kanë lënë fuqitë:”E dashur Sadije.Të dua si jetën time.Madje edhe më shumë.Unë dëshiroj të vdes dhe ti të jetosh.Unë edhe i vdekur do të të ndjek për të parë buzëqeshjen tënde,megjithatë kjo buzqeshje ,brenda errësirës së varrit nuk duket,por unë do të bëj të pamundurën,qoftë dhe me anën e një fluture,që do të dalë nga kockat e mia…”
Dritëroi ishte ,jo vetëm një shkrimtar i madh dhe politikan i ekujlibruar ,por dhe një njeri popullor ,human dhe tepër i thjeshtë e mirnjohës.Kur në njërën nga gazetat tona të përditshme,ishte botuar shkrimi tm,me titullin:”Dritëro Agolli,i përndjekuri i dashurisë”,edhe pse nuk njiheshim nga afër,ai kishte gjetur telefonin tim,për të më falnderuar tepër përzemërsisht,me atë zërin e tij të ëmbël,të cilin s’kam për ta harruar kurrë.Ai zë i ëmbël,do të më shoqrojë tërë jetën,si tingujt e një këngës time më të preferuar.Dashuria për njerëzit dhe thjeshtësia,sinqeriteti dhe bujaria,kultura e gjerë dhe dituria ,e kanë ndjekur Dritëroin happashapi ,tërë jetën.Ato i gjeje në shpirtin e tij të pastër dhe penën e tij të artë,në thinjat e tij të bardha dhe fjalën e tij të ngrohtë,në ëndrrat e të bukura dhe guximin e tij të lartë,në ballin e tij plot brazda dhe në këngën e tij të zjarrtë.Janë kto disa nga arsyet që Dritëro Agolli, nga shumë studiues , lexues dhe njerëz të thjeshtë,të thirret me shumë epitete të të bukura, si:”Bardi i muzës poetike”,”Emblema e kulturës shqiptare”,”I përndjekuri i dashurisë”,…Dhe së fundi,”I pavdekshmi Dritëro”.
Poezi nga Arianita Hoxha Ky shi vere Në mes të verës sot ky shi Larg më ktheu kohë tjetër Pa cadër njomur baba ti Dhe e jotja bicikletë e vjetër Dëgjoj hapat nëpër shkallë Tek heq xhaketen shiut lagur … Continue reading
T’I KËRKOSH ZEUSIT TË BIJËN PËR NUSE… Fragment nga Vullnet Mato Teksa isha duke lexuar tragjedinë antike të Eskilit “Prometeu i mbërthyer ” që më kishte pëlqyer aq shumë, pashë nga dera e hapur e dhomës, Klean me të … Continue reading
POETIKA DIJANA Nga: Rami KAMBERI “… Unë jam ajo që era e përplas shtigjeve të tradhtisë nëpër damarët e së keqes…” Fati e deshi që të më dhurohej libri me poezi “Gërsheta Malli”, i poeteshës Dijana Toska, dhe të … Continue reading
Poezi nga Anjeza Dielli TË THASHË Të thashë, bëje kopsht kurmin tim, kopështin tënd e si ta mbarosh rrethoje me puthje flladet e lehta bëhen ledhatime, erërat e marra ngelin jashtë e kështu fluturat që jetojnë veç … Continue reading
Kur flet cilësia njeriu i kulturuar di t’i bëjë diferencat Rreth dokumentarëve të Mevlan Shanaj Nga: Zhuljeta Grabocka Çina Dokumentari në historinë e ekranit të madh është konceptuar si gjini e kronikës së ditës. Ai mbledh … Continue reading
Autor: Claudia Bota În depărtare Lumina palidă a amurgului, Însângerat de jalea cuvântului A pătruns în armonia neatinsă, Neștirbită a violetului neîntinat ce-n palmă stă cuprins. O inimă pleacă apoi se ridică, atingând umbrele din coroana cerului, A copacului … Continue reading
Poezi nga Xhemal Gora DËSHIRA TË VRARA Vorbullës së reve Mbyten mendimet e maleve. Netëve, nëpër hingëllima kohësh Marrshojnë ushtri të padukshme… Në bubullima zemrash Lëngojnë dëshira të vrara… Shkreptima rrufeshë i rrëzuan lisat E përmbytjet … Continue reading
Poezi nga Teuta Osmani Diell! Si, e sa herë ndërron koha Sado erë e turnado të fryj Sa dallgë e furtunë të vijnë Tek mua, veç një Diell ndrin! Sepse, unë Diellin dashuroj Që foshnjë e kur kam lind … Continue reading
Shtepise Botuese “ADA” publikon vëllimin poetik ” Princesha e Zadrimës”, të autores Gjyste Dajani Titulli: Princesha e Zadrimës Autor: Gjyste Dajani Redaktor ILMI DERVISHI Recenca AIDA DAJANI Korektor ALKET DAJANI Botimi i parë, 2017 ISBN: 978-9928-223-94-4 Përgatiti për botim: Roland Lushi ©Të … Continue reading
Kur dhimbja flet përmes dashurisë Nga : Kaltrina VB Hoti Historia gjithmonë është e gjallë, pa marr parasysh kush çka thotë e kush çka merr nga njëri tjetri. Poeti Safet Hyseni tek poezia “Jam çame më tha!” … Continue reading