Ishte ora dhjetë e ca
U qa qielli nga një Shqiponjë
Ismaili anash i rrinte
Isa Boletini rrugën ja printe.

Heuuu o fqinjë bre mos u frikni
Eshtë thjesht Flamur, ju t’qetë rrini,
Eshtë simbol i lashtësis Dardane
I Arbëris, ma t’vjetër n’Ballkan.

Ismaili tha veç dy fjalë
Njëmbëdhjet Luanët kam ardhë me pa,
Dhe Isa Boletini shumë i heshtur
Ehh …Histori shumë të kanë rrejtur.

S’kërkojm shumë veç tokat tona
Të Iliris ma t’vjetër N’ballkan,
Jeni ngrit mbi gjakun tonë
E borgj na keni den baba den.

E mor fqinjë sa rehat rrini
Mbi herojt tanë legjenda ngrini,
E sot e mot’ moj Histori, e sa t’kem jetë
S’më del shpirti pa u zbardhë vërtet.