Kjo bukuri moshe ,
ka përkrahjen e një dinjiteti të bukur ,
e të matur, për çdo Liri .
“ Kanosja “ e ëmbël , – një dije që e mësoj tani,
e cila fle prej kohësh e kënaqur
brënda teje, o Njeri !

Liri gëzimi ,
që mjaftohet me pak !
Një fjalë e shkruar bukur këtu ,
me diçka të ndërsjelltë, bën pakt .
Një njohje më tepër për mua këndej,
me mëndjen ben edhe nje hap …

Sythin e vogël , që çel pa me pyetur,
mu në qendër të së vërtetës,
e lëmoj me urimin për të mirat
e gjithë botës !

Kaq !
E largohem duke qeshur, si një fëmi,
që me lodrën e shpirtit të tij të pafajshëm
ka rënë në dashuri …

Ngashërehem për një çast! Me vjen per te qeshur,
me vjen të qaj !
Për aq sa pëllumbat vijnë ,
dhe gjithçka e mbulojne me PAQË .

Hedh krahëve, një përrallë . . .
të ndihem për pak, e Paqes Borëbardhë.