Poezi nga Pavol Janik
Nju Jork
Në një pasqyrë të rrafshët
Të gjirit të pispillosur
Shënjat e një qyteti kockëdalë
Që I ngul thikën qiellit të shëndritshëm
Në detin e shëndritëshëm të llampave
Duke këkruar flirt lëvrijnë varkat
Fërgëllojnë mahnitëshëm
Në këmbët e tua të shqetësuara
duke lundruar në ultësirën e kuvertës
së një brocade me veshjen e mbrëmjes
Papritur, të humbet tjetri
Si gjilpëra në kashtë
Diçka kemi marrë me vete —
zgjatin lumuzinat
lodrojnë ketrushët në “Central Park”
dhe trupi i metaltë i lirisë së vdekur.
Në Nju Jork gjithçka të bëhet lëmsh
Mbrëmjet e shëndritëshme llapsin
Shkëlqen njëmijë armëshi i mega qytetit
Shkruan mesazhi i Ajnshtajnit rreth
shpejtëisë së dritës
çdo mbrëmje nëpër llapsien e sipërfaqes së
ujit
Dhe sërish përpara muzgut
përmbushet ekrani i argjentë
i qiellit të Nju Jorkut
me hektolitrat e gjakut të Hollivudit
Deri ku arrin perandoria e xhamave dhe
mermereve?
Deri ku nishani i rraketave të larta të
grataçieleve?
Zoti blen një “hot dog”
Poshtë një rruge gjashtëdhjetë katëshe
Zoti është një zezak
Që dëshëron kolorin gri të konkretes
Dielli i tij ka lindur prej tij vetë
në një kuti kartoni
nga lloji më i ri i skllavit
New York
Na vodorovnom zrkadle
vystretého zálivu
trčia hroty hranatého mesta
zabodnuté priamo do hviezdnatej oblohy.
V ligotavom mori lámp
nádherne stroskotávajú
flirtujúce flitrové lodičky
na tvojich vzrušujúcich nohách
plávajúcich v podpalubí
večerných brokátových šiat.
Odrazu sme nezvestní
ako ihly v labyrinte staniolu.
Niektoré veci berieme osobne –
siahodlhé limuzíny,
vypĺznuté veveričky v Central parku
a kovové telo mŕtvej slobody.
V New Yorku sa predovšetkým stmieva.
Zažne sa trblietavá tma.
Tisícramenný luster veľkomesta
píše každý večer na lesklý povrch vody
Einsteinov odkaz o rýchlosti svetla.
A ešte predtým súmrak zaplaví
strieborné plátno newyorskej oblohy
hektolitrami hollywoodskej krvi.
Kam siaha ríša z mramoru a zo skla?
Kam mieria rakety štíhlych mrakodrapov?
Boh si kupuje hot dog
na dne šesťdesiatposchodovej ulice.
Boh je černoch
a miluje sivú farbu betónu.
Narodil sa syn samého seba
v papierovej škatuli
od najnovšieho typu otroka.
Përktheu në shqip Riza Lahi
