Halit BASHA

U lind në Tiranë në vitin 1933, prej prindërve dibranë që në vendlindje kthehen në vitin 1941. Shkollën fillore e kreu në Dibër, të mesmen në Shkup, të lartën në Prishtinë.

Punoi në arsim, kulturë e gazetari. Botoi poezi gati në të gjitha të përjavshmet e të përditshmet tona në Maqedoni, Kosovë, por edhe në Shqipëri.

 

 

Ka botuar librat:

Lapidarët e vendlindjes, 1981; Vargu im i vogël, 1998, Flutura në pëllëmbë 2002 etj.

KUR KËNDON SHQIPTARI

Kur zë e këndon shqiptari

Ushton mali tundet fusha

Dridhet nuk këputet teli

Ndizet po nuk thahet gusha

Po kur dasmë bën shqiptari

Valëzon lumi valëzon deti

Dridhet vallja hidhet djali

Nata zbehet shkundet terri

Kur nis e këndon shqiptari

Kërcen e lodron tërë bota

Kaltëron qielli e shndrit dielli

Ndalet sqota thahet këneta

Kur gëzon n’hare shqiptari

Këndon zogu she bilbili

Çelin vjollca e trëndafili

Ikën loti e zhduket ferri

Brengën kur e flak shqiptari

Dita ndizet dimri shkrihet

Shtëpia shkundet prej themeli

Ëndrra këndellet e përtërihet

E kur do fort shqiptari

Pisha kallet zbardhëllon dielli

Kobi tretet zemra rritet

Aheng shpirti vezullon shpirti

Po kur urren, urren shqiptari

NJË KUQ E ZI

Një kuq e zi

Pranë meje

Apo karshi

është pak i zymtë

është pak i tymosur

është pak i flamosur

është pak i përdhosur

E fort i plagosur.

Një kuq e zi

I turpëruar prej zënkave

Të ngjyrave

I rënduar prej etheve

Që frymën ia zënë

I sëmurë është rëndë

Por do të shërohet

Do të shërohet

 

nga Rami Kamberi